Schrijfmaatje gezocht!

"Ik span mijn pees. Ik concentreer me op het hertje en er zijn alleen nog ik en het beestje. Het bos waarin ik sta bestaat even niet meer. Niet nu. Het beestje stopt met drinken en kijkt om me heen. Nog niet. Ik wacht en, terwijl ik in gedachten de baan van mijn pijl beschrijf hoop ik dat het hert me niet ziet, maar de hoop is tevergeefs. Nog niet. Natuurlijk ziet hij me en als hij me aankijkt verschijnt in zijn smekende ogen iets menselijks. De eerste keren verdronk ik in mijn medelijden. Ik concentreerde me niet en schoot mis. Misschien wílde ik ook wel missen, maar niet nu. Het is niet de eerste keer dat ik jaag en ik heb er geen moeite meer om te doden. Het is een tweede natuur geworden. ‘Nu’ mompel ik zacht en ik laat mijn pees los. Met een klein geluidje vuurt de pees de pijl af, die richting het hert vliegt. Anders dan de meeste konijnen doet hij geen laatste poging meer om zijn doodslot te ontlopen. Hij heeft er vrede mee. De pijl raakt in zijn nek. Nog één keer probeert hij zijn hoofd omhoog te tillen, maar hij mist de kracht en misschien ook wel de wil. Hij legt zijn hoofd op het mos en trilt een laatste keer." Dat vergat ik bijna, hier is het grootste stuk van mijn werk, zodat je een beetje weet waar je aan begint.

Nou, daar begin ik dus niet aan. Sorry hoor, maar ik ben niet van de doodgeschoten hertjes.

Nee, ik ook niet echt van doodgeschoten herten. Ik vergelijk het een beetje met een mens (misschien ontzettend fout maar ja zo gaan mijn gedachten): hij/zij moet niet zomaar doodgeschoten zijn maar het moet echt een reden hebben.

Zit daar een verborgen iets in of is het gewoon stom grappig bedoeld?

Nee, daar zit geen verborgen iets in. Ik hou niet echt van jagen - al is vlees heerlijk.

Hij vroeg toch om mensen die het WEL wilden lezen en hem helpen, niet of mensen voor of tegen een jacht op herten zijn? Sheesh. Ik vind het jammer dat een of twee alinea's al meteen het grootste gedeelte is van wat je hebt geschreven. Ik kan er nu nog niks over zeggen, want tegen de tijd dat je genoeg geschreven hebt om te laten lezen, heb ik het misschien keidruk. Dus ik wil nu geen uitspraken doen nog.

:sick: Ook ik ben niet van het jagen, maar al doorlezend vroeg ik dingen af over de 'jager'. Waarom heeft hij geen moeite met doden? Om begrip te hebben voor die 'moordenaar' heb ik meer informatie nodig m.a.w. ik wil meer betrokken raken bij de ik-persoon, de killer. :?

Opvallend dat iedereen de associatie met jagen legt. Misschien gaat het wel over iemand die geen 'moordenaar' is, maar over iemand voor wie jagen niets bijzonders (meer) is. Ik zie er iets van fantasy in of een historische roman (Wolfsroedel). Misschien gewoon doorschrijven en dan nog eens een ander fragment bij Boekpresentatie zetten? Ik heb hier helemaal geen problemen mee, integendeel.

Inderdaad. Ik had evengoed iets kunnen kiezen waarin hij vreedzaam naar besjes ging zoeken, maar dit vond ik toevallig mooier. Het boek is trouwens fantasy. Maar in ieder geval is dit topic dan nu gesloten, dan kom ik terug als ik 4-5 pagina's geschreven heb, dan hebben jullie meer informatie.

Nou, ik raad je aan om eerst maar eens wat meer te schrijven voordat je proeflezers vraagt. Proeflezers zijn de afronding van je schrijffase waarbij je het verhaal af hebt in je eigen ogen en de verbeterpunten zelf niet meer kunt zien. Nu lijkt het alsof je een leraar zoekt. Voor dit soort vragen (help me verder met het construeren van mijn tekst) kun je veel beter terecht in een cursus waar je wekelijks dingen in kunt leveren en feedback kunt krijgen op je schrijfstijl, inhoud en noem maar op. Van een docent en medecursisten. Er zijn ook online-docenten. Kijk in de gids op deze website. Is er geen cursus bij je in de buurt misschien? Ook die staan op deze website.

Oke. Bedankt voor de tips.

Job, ik ben altijd bereid om het allemaal eens na te lezen als je dat liever hebt =). Ik heb het stukje doorlezen, en ik kan het wel pruimen, al zou ik iets meer aandacht steken in het houden van de aandacht van de lezer. Ik heb een goede concentratie, maar werd toch vaak afgeleid... Als je nog een proeflezer zoekt, stuur maar.

Dit gaat toch niet over herten? Dit gaat om iemand die proeflezers zoekt, maar niet weet dat je daar eerst wat voor dient te schrijven. Ik zal er maar om lachen.

Ik denk dat je een goed begin hebt. Dat wil zeggen: de tekst vind ik niet mooi, maar als je hier nou mee begint en DE LEZER met al zijn oordelen opsluit in een donkere kast met een groot slot op de deur en dan gaat schrijven en blijft schrijven en door blijft schrijven... dan kom je vanzelf in het verhaal en dan kun je dat begin achteraf gewoon weggooien. Of misschien blijkt later dat het prachtig past in een ander deel van het verhaal.

Job, als je dit leest stuur dan eens een bericht terug hoe ik u kan contacteren.

"Ik span mijn pees. Ik concentreer me op het hertje en er zijn alleen nog ik en hij. Het bos waarin ik sta, is er even niet meer. Niet nu. Het beestje stopt met drinken en kijkt om zich heen. Nog niet. Ik wacht en terwijl ik in gedachten de baan van mijn pijl beschrijf, hoop ik dat het hert me niet ziet maar de hoop is tevergeefs. Nog niet. Natuurlijk ziet hij me en als hij me aankijkt, verschijnt in zijn smekende ogen iets menselijks. De eerste keren verdronk ik in mijn medelijden. Ik concentreerde me niet en schoot mis. Misschien wílde ik ook wel missen, maar niet nu. Het is niet de eerste keer dat ik jaag en ik heb er geen moeite meer om te doden. Het is een tweede natuur geworden. ‘Nu,’ mompel ik zacht en ik laat mijn pees los. Met een klein geluidje vuurt de pijl af, richting het hert. Anders dan de meeste konijnen doet hij geen laatste poging om zijn doodslot te ontlopen. Hij heeft er vrede mee. De pijl raakt in zijn nek. Nog één keer probeert hij zijn hoofd omhoog te tillen maar hij mist de kracht en misschien ook wel de wil. Hij legt zijn hoofd op het mos en trilt een laatste keer." Kleine verbeteringen aangebracht. Ik kijk even niet naar de inhoud maar naar de woorden.