Herhaling van zinsconstructies

Vertel wat je hoofdpersoon bij het beeld voelt, gooi er dialogen tussen en dingen als 'kijkt op de klok' hoeft er niet bij. Als je gewoon zegt 'Het is tien uur geweest' trekt de lezer zelf de conclusie wel dat er een klok hangt. Is dit trouwens niet meer iets voor proeflezen?

Het feit dat je jezelf ervan bewust bent dat je het doet, helpt al. Je kan dan de bewuste keuze maken om het anders te doen. Franje toevoegen doet al heel veel.

Ja, het is wel een algemeen-stijl dingetje. In principe is het precies hetzelfde als een gewone derde-persoon, alleen als je het op jouw manier wil doen kan je geen gedachten weergeven. Zoiets als hieronder zou kunnen (verder kan ik niet schrijven en zou ik het herlezen als ik het voor proeflezen zou insturen, maar het gaat om het idee dat je kan variëren.): Het is tien uur geweest. Met één hand sluit ze het systeem, met de andere hand pakt ze het geld uit de kassa. Ze draait een sigaret met de zware shaq uit haar handtas. Net als haar hand, op een zoektocht naar vuur, zich langs de losse sleutels en witte tampons in haar handtas begeeft klinkt het belletje van een opengaande deur. Een oude man is al binnen voordat hij vraagt: 'zijn jullie nog open'? Zijn zware legerlaarzen staan bijna op haar rode naaldhakken. Ze doet een stap naar achteren. Het geluid van rinkelende sleutels op de vloer wordt snel gevolgd door acht schoten. 'Dat zal je leren lelijke comments op schrijvenonline te plaatsen'.

Haha, oké, hier kan ik wel mee aan de slag. Lastig als je zo met een tekst bezig bent om even afstand te nemen om tot andere inzichten te komen. Daarom, jullie tips en herschrijvingen werken zeker verfrissend, bedankt allemaal!

Het heeft wel een heel ander effect. In het origineel proef ik een vorm van verveling bij de hoofdpersoon, in de herscheven versies niet. De vraag is of je dat effect wel of niet wilt hebben.

Nogmaals, wees jezelf bewust van wat je doet en de helft is al gewonnen. Ze liep de trap op. De kamer door. Naar de keuken. Naar de badkamer. Naar de gang. Niets, nergens, leeg, kaal. Herhaling. Maar wel functioneel.

Ik zou aan dit kleine stukje niets veranderen. Deze manier van schrijven, in dit stukje heeft een functie. De andere tips zou je in de rest van je verhaal kunnen verwerken. Want een heel boek met: ze deed dit, ze deed dat... is een beetje te veel van het goede. Succes!

Precies. Het stukje dat ik gaf was puur ter illustratie en komt niet voor in mijn verhaal. Maar ik wilde even kijken hoe ik hiermee om kan gaan.

In het voorbeeld wat je opschreef, staat tig keer "ze". Het kan je misschien ook helpen jezelf te dwingen om de zinnen te herschrijven en dan het woordje "ze" te vermijden, dan verplicht je jezelf ertoe andere woorden te benutten.

Dat probleem wat jij hebt, had ik ook heel erg vaak. Tijdens het schrijven viel het me niet op, pas toen ik het herlas, stoorde ik me telkens aan dezelfde woorden. Ik heb dan ook vaak geprobeerd een ander woord te vinden, of gewoon de zin in een andere volgorde te zetten. Dat werkte ook al vaak heel erg goed. En soms verwijderde ik gewoon zinnen, die ik ertussen had gevoegd maar eigenlijk niks toevoegden. Bijvoorbeeld in jouw tekst: "Ze sluit het systeem af en pakt wat geld uit de kassa" kun je bijvoorbeeld veranderen in: "Terwijl ze het systeem afsluit, pakt ze wat geld uit de kassa." ofzoiets...

Ze leunt over de toonbank en kijkt op de klok: tien uur geweest. Ze sluit het systeem af en pakt wat geld uit de kassa. Uit haar handtas plukt ze een pakje shag, ze draait een sigaretje. Ze buigt zich over haar handtas, op zoek naar vuur, als een oude man de deur opent. Hij groet haar en vraag of ze nog open zijn.

De herhaling heeft volgens mij niet met herhalende woorden te maken, maar met de herhalende verbeelding. Als ik dit stukje leest hapert mijn verbeelding; eerst zie ik me een vrouw voor me die nonchalant een pakje shag tevoorschijn haalt uit een handtas, en in de volgende zin staat ze plotseling voorovergebogen over diezelfde handtas. De tweede zin verstoord als het ware het beeld dat ik als lezer bedacht had. Ik zou zelf het beeld direct duidelijk maken, en vervolgens beschrijven waar de aandacht van de vrouw zich geleidelijk naartoe verplaatst, zonder te handtas nog een keer te hoeven noemen;

Ze buigt zich over haar handtas op zoek naar een pakje shag om een sigaretje te draaien. Haar hand is nog aan het graaien naar vuur, als een oude man de deur opent.

Het kan natuurlijk nog mooier, maar ik denk dat zo wel duidelijk is wat ik bedoel?

Ja, ik begrijp inderdaad wat je bedoelt. Jij zorgt voor een vloeiendere voorstelling.

Het kan natuurlijk nog mooier, maar ik denk dat zo wel duidelijk is wat ik bedoel?

Hjalmar, steeds als ik jouw reacties probeer te lezen, leidt je avatar me af van de tekst. Hoe groter mijn voornemen niet naar de wisselende gezichtsuitdrukkingen te kijken des te meer ik op je ava let. Ik lees je feedback dus nooit en dat vind ik jammer. Wel kan ik over je ava vertellen. :ontopic: xas

Als je op escape drukt staat ie stil :)