Mentaal versus lichamelijk

Ik ben inderdaad lange dagen achter elkaar mentaal bezig. D.w.z. tussendoor doe ik wel boodschappen en haal mijn dochter uit school, maar dat kan nou eenmaal niet anders, dat gaat 's avonds niet en schrijven wel. Ik wil ook niet te lang eruit zijn, soms letterlijk, zoals vorige week drie dagen Zandvoort. Daar word ik onrustig van. En tijdens het schrijven neem ik geen afstand van het verhaal, ik zit er midden in, ik word mijn hoofdpersoon. Maar daar ben ik wel extreem in misschien. Nu mijn tweede verhaal zo goed als klaar is, mis ik mijn hoofdpersoon nu al. Tijdens een intensieve schrijffase stoort het me al als ik naar beneden moet om een kopje koffie in te schenken, dan ben ik er al te veel uit. Bij het herschrijven heb ik juist iets meer afstand nodig, terwijl ik toch hetzelfde gevoel op moet kunnen roepen. De lichamelijke bezigheden mis ik ook niet; ik heb een tijdje drie keer in de week paardgereden, heerlijk, maar ik had gewoon te weinig tijd om te schrijven. Als ik energie te veel heb ga ik in de tuin werken, dan zie ik daarna tenminste nog wat ik gedaan heb :D .

Het is nooit goed als je jezelf heel lang op één ding concentreert... Het is wel goed om dingen even los te laten. Als je elke dag alleen maar schrijft en nooit buiten je verhaal stapt, raakt je inspiratie volgens mij ook sneller op. Lichamelijke beweging is in ieder geval gezond! Ik ben veel mentaal bezig, school, huiswerk en schrijven. Ik sport ook (paardrijden, zwemmen, met de hond rennen), maar die paar uurtjes in de week zijn niets vergeleken bij de 'zituren' die ik maak. Als ik sport, denk ik niet aan schrijven of aan het verhaal/de verhalen waar ik mee bezig ben. Op een vreemde manier kan ik het dan helemaal loslaten. Hetzelfde geldt als ik met vrienden ben. Op school denk ik altijd aan schrijven. Bij sommige vakken let ik niet op tijdens de lessen, omdat het of zo makkelijk of zo moeilijk is dat ik mijn aandacht er toch niet bij kan houden, en ga ik schrijven. Bij andere vakken sla ik telkens informatie op die van belang kan zijn voor het verhaal/de verhalen waar ik op dat moment mee bezig ben. Ook kan ik rustig op vakantie gaan zonder pen en papier. Als ik genoeg te doen heb (en ik dat niet leuker voor mezelf hoef te maken), hoeft mijn fantasie geen overuren te draaien. Ik ben nog nooit 'overschrijft' geweest. Zal wel komen door de uurtjes in de week dat ik niet bezig ben met verhalen. Ik vind het wel prettig dat ik niet altijd aan verhalen denk, in elk geval voor mijn vrienden, die anders knettergek van me zouden worden. :P

Als ik met een manuscript bezig ben, moet alles daar voor wijken. Ik doe in die periode dan ook zelden wat anders, op mijn werk na. Maar omdat ik mijn eigen bedrijf heb, kan ik ook tijdens het werk het nodige schrijven. Het komt er dus op neer dat ik twee maanden alleen maar met schrijven bezig ben en pas als mijn manuscript af is weer andere dingen ga doen. Totdat een nieuw idee zich aandient en dan begint alles weer van voren af aan :) En nee, ik heb daar totaal geen moeite mee.

Ik doe overdag wetenschappelijk onderzoek en in de avond schrijf ik. 6 dagen per week sport ik een uur tussen het onderzoek en het schrijven. Als ik dit niet doe, dan kan ik het schrijven ´s avonds wel vergeten. Dan ben ik of te duf of te actief.

Mijn werk bestaat voornamelijk uit vergaderen en achter de pc zitten. Van nature ben ik niet erg actief, sporten was nooit iets voor mij, ik was er ook niet erg bedreven in. Toch merk ik dat stilzitten slecht voor je is. Niet alleen lichamelijk, maar ook geestelijk. Ik probeer elke dag minimaal 25 km te fietsen. In een rustig tempo. Het geeft me een heel goed gevoel.

Als ik niet mijn rondje kan hardlopen of een flink eind op mijn mountainbike kan trappen, krijg ik mijn hoofd niet meer leeg, ben ik snel geïrriteerd en komt er niets meer uit mijn handen. Sporten/bewegen moet dus gewoon, liefst elke dag.

Het is heerlijk om naast schrijven en werken te sporten. de beste ideeën komen op het moment dat ik mijn hoofd, door middel van sport, leeggemaakt heb. Ik krijg lichamelijke klachten van teveel schrijven zoals pijn in mijn handen, schouders en rug. Ook voel ik me moe en stijf.

De laatste maanden doe ik niets sport of tuinieren of wandelen met de hond meer (voel me schuldig tgo de hond). Ik doe wel pogingen om in de tuin te werken maar na een tijdje geef ik het op, en ga weer achter de pc zitten. Lichamelijke beweging is indd zeer nodig. Momenteel zit ik in een fase die zeer koppig is. Waarom weet ik niet. Elk gesprek,elk bezoek, elke winkelboodschap, elke telefoon komen op me af als een storing, als tijdverspilling... ik ben nochtans niet volop aan het schrijven. Wel veel aan het nadenken over structuur, fragmenten, visies e.a. Maar ik vertrek deze week drie weken op vakantie met de tent op bonnefooi 'Frankrijk, Spanje, Portugal'. Dat is twintig jaar geleden... Misschien, ik hoop het, kan ik een draad terug vinden van 'gezond leven'. En kan ik terug interesse tonen voor lichamelijke beweging en de realiteit. Enthousiast ben ik niet. De pijn in de rug, in de gewrichten halen het niet tegen de 'mentale honger'. Ik zwem nochtans heel graag, ik wandel heel graag in een stevige pas een tiental kilometers en ik heb altijd graag gespit en gewied, gezaaid en gesnoeid. Misschien schuw ik de lichamelijke beweging op zich niet, maar wel de context : druk verkeer, huizen, straten, galmende stemmen en chloorgeur in openbare zwembaden, schrille kinderkreten... En zelfs wanneer ik wandel of fiets of in gezelschap ben, verlies ik concentratie en word ik onrustig. Het is niet de eerste keer dat ik de winkel straal voorbij fiets en op mijn 'wielen' terug moet keren. Hoog tijd om een vicieuze cirkel te doorbreken en lichamelijke beweging te cultiveren.

De combinatie van sporten (ik geef les in fitness en yoga) en schrijven is een hele fijne voor mij. Te lang schrijven resulteert in pijn in mijn rug, schouders en pols. Door met name yoga te doen verdwijnen die klachten.

nou, mijn kinderen 'sporten' (sportten?) op elite niveau en ik doe niks wat sport betreft. Ik heb ze heel veel jaren 's morgens vroeg en 's avonds naar hun sport gebracht en gehaald (in de auto). (Bij ons is 'nothing around the corner') Ze kunnen nu zelf rijden. Onderweg bedacht ik o.m. mijn verhalen en de discipline van iedere ochtend zo vroeg opstaan en alles dusdanig georganiseerd klaar hebben om ze ' avonds weer te kunnen brengen, waren belangrijke facetten voor mijn schrijven. ;)

Zowel beroepsmatig als mijn hobby's zijn veelal gedigitaliseerd waardoor ik meer een zittend leven heb gekregen. En dus ook meer binnenshuis. Beweging vind ik erg belangrijk ter afwisseling voor mijn lijf, maar ook voor mijn geest (ter inspiratie). Mijn behoeftes zijn verschillend waardoor ik ook op verschillende wijze er een invulling buitenshuis aan geef. Naast tuin en natuurmogelijkheden maak ik gebruik van http://www.routeyou.com. Een website waarbij je zelfs de voordeur achter je dicht kunt trekken om in je eigen omgeving eventjes te gaan wandelen of fietsen (ook motor). Het liefst tracht ik het een en ander te combineren en heb zelf zelfs iets opgezet via idem website, nl. http://www.routeyou.com/group/view/3043/hanzested… Erg leuk om te doen en wie weet inspireert het jullie ook. Trouwens, deze website biedt plusleden ook een mooi alternatief: http://www.schrijvenonline.org/schrijfwandeling.