Doen jullie research?

Als jij denkt dat het nodig is om research te doen, dan is het nodig.

"Gokken" lijkt me nooit een goed idee. Ik schrijf wel eens bewust niet (of vaag) over bepaalde dingen omdat ik geen zin heb om er research naar te doen. Is die oude legerjeep erg belangrijk in je verhaal? Ik denk niet dat er iemand over gaat vallen als je gewoon schrijft "Er reed een oude legerjeep voorbij." maar als heel het verhaal zich in die jeep afspeelt, dan moeten alle details wel kloppen, vind ik.

Zelfs als je het type bij de legerjeep zou zetten, zou het voor mij geen toegevoegde waarde hebben. Bij 'een oude legerjeep' heb ik wel een beeld, maar als het een MX2004CC is, dan krijg ik daar geen beeld bij. Net als dat ik bij 'een rode Porsche' een beeld van een snelle auto heb, maar als je met typenummers gaat gooien, dan snap ik er niets meer van. Schrijf je specifiek voor autoliefhebber, dan heeft het noemen van zo'n typenummer misschien wel toegevoegde waarde, maar voor mij wordt het te technisch. Ik doe ook wel research indien nodig, zo heb ik eens precies uitgezocht in wat voor auto's mijn personages reden, maar uiteindelijk is het bij een 'zwarte jeep' en een 'zwarte Porsche' gebleven. Als je een bestaande locatie beschrijft, vind ik wel dat het moet kloppen. Vandaar dat ik meestal juist over niet-bestaande locaties schrijf ;).

Als je een dahlia laat groeien in het midden van een woestijn klopt er iets niet. Tenzij die dahlia daar met een reden staat, wat duidelijk wordt in het verhaal . Als je iets niet zeker weet dan is research required...

Er was iemand, hier op het forum, lang geleden, :D die een roman heeft geschreven louter op feiten van de googlemachine. Die roman speelde in zuid Frankrijk. Zelf was ze er nooit geweest, maar Mr Google had haar de weg gewezen. Toevallig ontmoette ze iemand die in het dorpje woonde, waarover ze had verteld. Groot was de verbazing dat de schrijfster het plaatsje zelf nooit had gezien. Ik ben dit nooit vergeten. Research op afstand. :nod:

Bram Stoker is ook nooit het land uit geweest, en toen bestond Google nog niet eens ;) Ik doe eigenlijk te veel research. Naar dingen die er helemaal niet toe doen en die ik net zo goed kan verzinnen. Heel vervelend.

Nee hoor, Micha, juist leuk! ;) Inderdaad, google is mijn beste vriend. Ik plan een tripje naar bepaalde steden die ik in mijn roman vernoem. Het moet wel kloppen. Ik vraag ook een stratenplan op bij het lokale vvv. Ondertussen heb ik onze bieb ook een stuk beter leren kennen. Gewone ontmoetingen kunnen een bron van informatie opleveren. De vertegenwoordiger van ramen en deuren die bij ons kwam voor de voordeur verzamelt antieke wapens. Hij wist mij heel wat te vertellen over de wapens die bij de slag bij Waterloo werden gebruikt. En wat je op openbare fora tegenkomt... Is het nu typisch vrouwelijk om je hele leven op zo'n anonieme site te vertellen? In detail?

Wisselend. Ik vind het belangrijk de omgeving door en door te kennen, dan zie ik die constant voor me tijdens het schrijven, dat heb ik nodig. Vaak schrijf ik over huizen en omgevingen die ik als mijn broekzak ken, dan doe ik geen research. Soms ken ik het niet zo goed of helemaal niet. Dan ga ik sfeer proeven. Sommige researchers komen daardoor op exotische plaatsen. Mij bracht het vorige week bij de LaPlace van V&D en binnenkort ga ik eens naar Blijdorp, omdat zich daar een relatieprobleempje afspeelt. Niet zo exotisch maar wel inspirerend.

Volgens mij kun je vrij veel bij elkaar googlen, ja. Maar het hangt ervan af wat je onderzoekt. Ik heb in juli een 1e versie van een roman geschreven waarbij ik regelmatig heb geïnternet (dingen als: 'is er een ziekenhuis in X?' en 'hoe lang doe je erover om van A naar B te rijden?'). Maar er is ook een thema waarvan ik denk: als ik verder ga met dit concept, moet ik me er echt in verdiepen. En dat is wel degelijk zelf eropuit trekken, met mensen praten enzo. Lijkt me wel leuk, maar veel werk. 'Een oude legerjeep' vind ik geen probleem, maar bij een Van der Valk in mijn eigen woonplaats ga ik wel denken: welke dan, waar? Dat moet dan wel kloppen. Louise

Ik heb ook wel eens een verhaal geschreven dat zich afspeelde op verschillende locaties in Italië, terwijl ik zelf enkel in Venetië geweest ben. Niemand die het doorhad. Ik heb toen wel een hoop reisgidsen doorgespit.

Research moet! NIet dat je er perse zelf moet zijn geweest, of zo'n jeep live moet hebben gezien, maar zeker een plaatje. Als een lezer zo'n jeep wel kent en jij beschrijft hem verkeerd, haakt die lezer gelijk af. En verhaal moet in die zin altijd kloppen!

Het ligt er ook aan hoe specifiek je wilt zijn. Als je gewoon meedeelt dat ze zo'n jeep hebben, hoef je daar niet alles van te weten. Maar gaat het voertuig een grotere rol spelen, waarbij details belangrijker worden, dan moet je natuurlijk wel zeker zijn dat die details ook kloppen. Je zult altijd zien dat er een lezer bij is die zo'n jeep heeft of kent en zo iemand merkt het meteen als je alles uit je duim zuigt. Research via internet vind ik prima. Vaak kun je als je goed zoekt nagenoeg alles vinden - qua informatie dan. Sfeerproeven kan niet via Google.

De dingen die in je ms staan moeten kloppen. Datgene wat je over een jeep schrijft moet dus correct zijn. Als je ergens over wilt schrijven, waar je weinig van afweet, moet je research doen. Alle methodes die je de juiste informatie verschaffen, zijn prima. Zelf heb ik diverse gesprekken met een agent gehad, om ervoor te zorgen dat politiedelen van ms-en klopten.

Zelfs als je er niet heel veel details over wilt schrijven kan het wel eens helpen om toch te weten hoe zo'n ding eruit ziet. Je wilt je scenes ten slotte levendig beschrijven en dan helpt het mij als ik er ook echt een plaatje van in mijn hoofd heb.

Wat je niet moet vergeten, denk ik, als je je afvraagt hoe precies je moet zijn en hoe goed dingen moeten kloppen is denk ik welk perspectief je gebruikt. Als je bijvoorbeeld een ik-figuur hebt die op pagina 1 al liet weten absoluut geen verstand te hebben van auto's, zal een lezer zich er niet zo snel aan storen dat de verteller iets vertelt dat niet klopt. Misschien lijkt het dan wel een bewuste keuze omdat je al aangegeven hebt dat de hoofdpersoon er niets van weet. Is de verteller een fanatiek autoliefhebber, dan zal echt alles moeten kloppen en moeten de details die je weergeeft logisch zijn voor wat echte fanatiekelingen zouden vertellen over hun auto (geen dingen laten vertellen die een fanatiekeling totaal niet interessant vind is dan ook een onderdeel van het verhaal kloppend hebben, niet alleen of je details kloppen). Maar wat je moet vertellen, hoeveel, ligt er maar net aan welke rol de auto speelt. Als je iemand met een bepaald type auto een hond laat aanrijden die het ongeluk overleeft met een gebroken staart, moet die auto niet zo laag bij de grond liggen dat de hond zelfs als het een chihuahua is er alleen helemaal plat onder vandaan gekomen kan zijn. Als je tijdens een wilde achtervolging een bepaald straatje in bent gereden met een bepaald type auto, moet de auto niet net zo breed zijn als dat straatje en je kunt natuurlijk niet iets verstopt hebben in een auto dat zo groot is dat het niet eens in die auto past, laat staan dat je het erin verstopt krijgt. Zulke details moet je wel goed over nadenken. Zelfs als de auto op zich geen belangrijk element lijkt te zijn in je verhaal, slechts een vervoermiddel, moeten zulke details wel kloppen.

Zelf heb ik een hekel aan research maar soms ontkom je er niet aan. Voor mijn gevoel moeten de feiten alleen kloppen als ze essentieel zijnvoor het verhaal. Het zal de lezer bijvoorbeeld waarschijnlijk niet boeien of een bepaald café nou aan de linker kant of de rechterkant can de McDonald's in Boston is. Of zelfs maar of dat café wel bestaat. 221b bakerstreek, de woning van Sherlock Holmes, bestaat ook niet. (ik heb het gezocht :-) ) Maar als iemand in je verhaal de remleidingen van de jeep doorsnijdt, lijkt het me wel relevant of dat technisch mogelijk is. Zijn die leidingen bereikbaar? Heeft dat inderdaad het effect dat de wagen niet meer kan stoppen? Als het gaat om enkel een beschrijiving, dan sluit ik me bij voorgaande posters aan: "een oude jeep" volstaat om aan te geven in wat voor voertuig de personages rijden.

Je zou het misschien niet verwachten bij gedichten, maar ik doe veel research. Als ik een plaats beschrijf, wil ik er liefst meerdere keren geweest zijn. Ik wil veel details hebben om de meest sprekende (en best rijmende ;) ) uit te kunnen kiezen. Van tijd tot tijd open ik hier ook researchtopics, bijvoorbeeld over de uitspraak van een woord. Een recente: http://www.schrijvenonline.org/forum/105355 Je kunt wel in een woordenboek kijken, maar ik wil graag weten hoe levende mensen het woord uitspreken. En wat voor voorstelling ze er bij hebben. Ik vertrouw directe waarneming meer dan schriftelijke bronnen.

Wat is belangrijker? Research doen of schrijven? Ik vind research vele malen leuker dan schrijven. Lekker iets uitzoeken, daar bloei ik van op. Schrijven is alsof de herfst is ingetreden. Met research voel ik me jong en nieuwsgierig, met schrijven oud en voldaan. Ik wil iets te weten komen wat ik nog niet weet. Later mag de lezer het weten.

Het is waar dat googlen je helpt om tot een juiste weergave te komen. Mijn ervaring is echter dat als ik ter plekke ga kijken ik veel creatiever ben. Je kunt mij dus tegenkomen in een rechtszaal in Amsterdam of Rotterdam, de haven van Rotterdam, de aankomst en vertrekhal van Schiphol of in de trein. Ik heb altijd mijn fototoestel en notitieblok bij me. Als ik ergens zelf ben geweest en/of iets heb gezien dan kom ik veel beter tot beeldende beschrijvingen. Ik vind het zelf ook altijd prettig als ik een boek lees en er wordt een situatie of plek in beschreven die ik herken. Het is mijn persoonlijke benadering Claumaus en geen must. Succes.

Ik doe aan research, maar gebruik eigenlijk geen bestaande plaatsen. Alles speelt zich meestal af in een verzonnen dorp, daar heb ik tenminste alle vrijheid om iets te veranderen en te laten gebeuren :) Verder research, over politie ofzo, doe ik uiteraard wel. Ooit schreef ik iets over heel lang geleden. Ik heb echt uren en dagen gegoogled, maar de informatie is uiteindelijk wel boven water gekomen.

Bij een auto vind ik het niet echt nodig om een type nummer en alles te plaatsen. Het zegt me toch niet veel. Tenzij het echt een bijzondere auto is en het type nummer voor het verhaal nogal belangrijk is om te weten. Legerjeep is voor mij al genoeg. Maar als je een restaurant hebt waar je een persoon echt dagelijks in laat werken of eten, dan zou het wel raadzaam zijn om eventjes research te doen. Al is het alleen maar even foto's bekijken om te weten hoe het eruit ziet. Vooral als je een bestaand restaurant neemt. Ik vind research trouwens nog leuk ook om te doen :)

Research is belangrijk. Bijvoorbeeld bij de legerjeep: die kun je gewoon legerjeep noemen. Maar als je details geeft van de jeep, dan weten de kenners steeds meer over welke jeep je het hebt. Ze zullen een fout dan ook zo doorzien, onder het motto: "er bestaan geen legerjeeps die aan al die details voldoen." Het detail is ongeloofwaardig, je detail wordt ongeloofwaardig. Kun je beter een nieuw model verzinnen. Je kunt beter goed verzinnen dan slechte research doen. Fictieve dorpen met fictieve restaurants en fictieve menukaarten. Daar voorkom je ook mee dat restauranthouders zich in je beschrijving herkennen en je aanklagen voor schade omdat je iets laat gebeuren in "hun" restaurant dat niet door de beugel kan. Daarom is research ook goed: even controleren of wat je hebt verzonnen niet toevallig al bestond. Als het mogelijk is, zou ik voor research wel "zelf doen" aanbevelen. Door iets zelf door te maken is het makkelijker om de authentieke details te geven die je bij naslagwerken niet terugvind en die het je lezer makkelijker maken om je personage niet als een stuk bordkarton te zien. En degenen die het kennen, die zullen glimlachen, "leuk dat dat is opgevallen, zo had ik dat nog niet gezien".

Als ik een plaats beschrijf, wil ik er liefst meerdere keren geweest zijn. Ik wil veel details hebben om de meest sprekende (en best rijmende) uit te kunnen kiezen.

Mee eens. Het maakt een verhaal ook authentieker als je zelf je eigen kijk op de zaak geeft. Het is makkelijker om zelf een kijk erop te hebben als je het ook zelf hebt ervaren, dus van alles: de kleuren, de geluiden, de geuren, de smaak, de temperatuur, hoe het licht om vier uur 's middags op het water valt. Je eigen ervaringen zijn een onuitputtelijke bron van inspiratie op die manier. En je hoeft je niet af te vragen of het wel klopt.

Ik onderzoek (!) ook. Zeker als ik over bestaande zaken schrijf. Dan is het voor mijn gevoel alleen al belangrijk dat ik weet dat mijn beschrijving klopt. Net als voor Bob, wordt ik creatiever als ik ter plekke ben geweest. De sfeer van een stad, gebouw of welke omgeving dan ook wil ik zelf proeven, ruiken, ondergaan. Pas dan kom ik tot de mooiste woorden. Sommige bekende plaatsen gebruik ik letterlijk, maar ik creëer ook wel een wereld in mijn schrijfsels die bestaat uit de indrukken van meerdere plaatsen, en maak daar één plek van. Maar als je de Eifeltoren beschrijft zonder hem Eifeltoren te noemen, zal iedereen toch weten dat je Parijs bedoelt! Ik heb ook eens Napoleon gebruikt als een persoon in een verhaal. Nu weet ik toevallig veel van de man af, maar ik zou onderzoek naar hem doen als dat niet zo was geweest voor ik hem als persoon liet opdraven. Om bekende (historische feiten kun je nu eenmaal niet heen. Het zou dom zijn om hem dood te laten gaan in Paleis Noordeinde of zo. Dan maak je jezelf belachelijk, of je moet het als opzet van boek zien die een complottheorie over zijn dood beschrijft..... (idee?)