zelfde karakter. zeer eigenzinnige meid, die zich van autoriteiten en conventies niets aantrekt en geheel haar eigen weg gaat. Ze is jonger ( 17 ipv 25 ), maar wordt ook door justitie en de raad van de kinderbescherming aangepakt., en ze stelt zich daarin net zo onhnadelbaar op als Lisbeth Salander. Ik heb deel twee nog niet gelezen en ik vermoed dat er met Liesbeth Salander ernstige dingen zijn gebeurd, en dat is bij mijn hoofdpersoon niet zo. Gebeurtenissen zijn heel verschillend.

bedankt. Ik heb weer moed. ja er zijn ook dingen anders en daar ga ik me op richten. Wat me bij mijn hoofdpersoon opviel en mooi vond was haar volslagen lak aan conventies. Dingen die ik, wij, de samenleving accepteren als: "ja zo zijn nou eenmaal de afspraken, ook al is dat niet in alle gevallen logisch", worden door haar niet geaccepteerd in de gevallen waar het niet logisch is. Ze trekt dan haar eigen plan. Voorbeeld: structureel niet naar lessen gaan van leraren waarbij ze niets opstak, zelfs als dat haar een taakstraf opleverde (een leerstraf die ik uitvoerde en ik kon haar weinig leren omdat ze niet van plan was haar houding te veranderen). Het enige dat ik kon doen was haar wijzen op de consequenties van haar gedrag en de keuzes die ze daar in kon maken. Precies wat Lisbeth Salander doet in boek 1. (Haar keuzes zijn drastischer dan mijn hoofdpersoon zou doen). Dat aspect trof me dus, maar ik schrijf een heel ander verhaal. Ze krijgt paddo's te pakken waarmee ze invloed op anderen kan uitoefenen. Dan blijkt ze krachten los te maken die ze niet kan beheersen en raakt ze haar levenspartner kwijt. Al haar pogingen zijn pogingen waarbij ze steeds meer controle wil uitoefenen op alles. pas als ze leert los te laten en te accepteren kan ze het tij keren. In mijn nanowrimo schreef ik (voor mezelf heel onverwachts) dat haar vriendin is doodgereden tijdens een brommerongeluk met mijn HP aan het stuur. En dat alle gedoe met paddo's en natuurlijke krachten zich in het hoofd afspeelt van mijn HP die in coma is en onbewust de keuze heeft gemaakt dat ze het echten leven waarin haar vriendin dood is niet aan wil, en blijft hangen in een wereld waarvan ze denkt dat ze alles onder controle heeft. Waar ik mee worstel is dat ik nog drie mooie nevenpersonages heb die dus uiteindelijk alleen maar in haar coma voorkomen. (Oude vrouw en dove jongen die ik in proeflezen heb uitgeprobeerd, en een Turks meisje dat worstelt met haar stiefvader die kersvers uit Turkije is overgevlogen en haar vrijheden inperkt. Mijn HP wil haar natuurlijk "ontzetten" maar het Turkse meisje is loyaal aan haar familie en wint uiteindelijk het vertrouwen van haar stiefvader daarmee. Dit gebruik ik als tegenwicht van de vrijheids- en regelwoede van mijn HP. Vrijheid is mooi maar in liefde moet je je soms (ver)binden.) Ik zoek nog een manier om die nevenpersonages tot hun recht te laten komen op het moment dat de HP de echte wereld weer in stapt. Ook vind ik de "het was maar een droom" truuk een beetje flauw (ik had hem niet bedacht, hij kwam er zo uit rollen). Dus ik zoek ook nog een manier om in de echte wereld toch iets bovennatuurlijks te laten doorschemeren. Dus mijn verhaal is gelukkig compleet anders.