SchaduwSchrijvers gestopt

We weten niet om wie het gaat (auteur plus uitgeverij), dus ja, wat kunnen 'we' hiervan vinden: 'we' mogen hopen dat elke illegaal gepubliceerde tekst van ons, waar en door wie ook op het internet gezet, even effectief verwijderd wordt als nu gebeurd is bij Schaduwschrijvers. Dat ze stoppen met de site lijkt mij overbodig. Ze moeten alleen goed uitkijken wat ze publiceren. Of de auteur schuldig is, of Schaduwschrijvers, lijkt me een juridische zaak. De auteur heeft kennelijk een contract ondertekend met een uitgeverij (wij weten niet wat daarin staat), en Schaduwschrijvers kan / mag niet zonder meer publiceren wat hen aangeboden wordt. Daarbij weten we niet hoe hoog de claim is, dus het is een hoop koffiedik waar we in kijken.

Ik weet uit persoonlijke ervaring hoe zwaar een juridische claim op een initiatief kan drukken. Vooral qua motivatie. Je kunt er een ongemakkelijk gevoel aan overhouden dat je ieder moment weer in de problemen kunt raken. Wel denk ik dat e.e.a. voorkomen had kunnen worden door de auteurs een verklaring te laten tekenen waarin ze verklaren het digitale publicatierecht te hebben en aangeven zelf de verantwoordelijkheid te dragen als dat niet zo is. Zoiets is ook heel gebruikelijk in de voorwaarden van wedstrijden. Ook zou ik in ieder geval een aantal kantoren en advocaten met portefeuilles op het gebied van digitale publicatie hebben aangeschreven. Iemand als Arnoud Engelfriet zou dit erg interessant hebben gevonden denk ik.

Zonder kennis van wat Thérèse al opnoemt, was mijn eerste gedachte; ´Wat een gemiste kans.´Dan ga je pionieren, dan kom je bij een juridische kwestie ... en dan los je het niet op. Maar goed, zonder geld houd er veel op, dat begrijp ik ook. En wat dat betreft, als ik het goed zie biedt schaduwschrijvers gratis e boeken aan. Nu ging het in een ander topic over staken en een vuist maken, om eindelijk normale betaling op te eisen inzake de e books. Ik geloof nu dat wij als schrijvers niet goed weten wat we willen. Moet hier toch eens goed over nadenken. Misschien willen lezers liever gratis boeken dan geredigeerde boeken. Maar ja, ik ben ook een lezer en ik wil dat beslist niet. Ik wil kwaliteitsgarantie (ik zeg niet kwaliteit, want ik weet niet wat voor prachtige boeken er zich onder de niet geredigeerde boeken bevinden). En als schrijver wil ik ook dat een derde zegt, ja, dat is een boek waar ik achter kan staan. Die bevestiging heb ik toch echt nodig. Ben ik in de minderheid, in de middelmoot, ben ik ouderwets? (Denkt verder).

Nu ging het in een ander topic over staken en een vuist maken, om eindelijk normale betaling op te eisen inzake de e books. Ik geloof nu dat wij als schrijvers niet goed weten wat we willen.

Ja, dat is een essentieel punt. Misschien willen 'we' (ik zet het woord maar steeds tussen aanhalingstekens omdat ik niet weet wie er allemaal onder 'we' vallen, maar in dit geval bedoel ik auteurs), misschien willen 'we', dus, alles - alle mogelijkheden gebruiken. En dan zal er toch een of ander keurmerk moeten komen; dat willen 'we' ook bij sinasappelsap en kleding, om maar iets te noemen. De kwaliteitsgarantie, die Ceridwen noemt.

Ik weet uit persoonlijke ervaring hoe zwaar een juridische claim op een initiatief kan drukken. Vooral qua motivatie. Je kunt er een ongemakkelijk gevoel aan overhouden dat je ieder moment weer in de problemen kunt raken.

Dat is ook weer waar. Je kunt niet alles van tevoren inschatten. Toch vind ik dat de auteursrechten/-wetten nageleefd moeten worden. Dat lijkt me niet ouderwets. ;)

Deze internetuitgever stelde dat hij door deze publicatie een behoorlijke inkomstenderving en dus schade had opgelopen en dat bedrag ging hij op ons (SchaduwSchrijvers) verhalen.

Ach, die vijftig euro had Schaduw Schrijvers best kunnen betalen :P Ik geloof er geen flikker van dat het publiceren van een e-book dat zij op demand drukken de verkoop met honderden tegelijk laat kelderen.

Ik raad iedereen aan om "Moral Panics and the Copyright Wars" van William Patry eens te lezen. Zeer verhelderend betoog over de publishing business, hun strijd tegen de eigen klant en de resultaten hiervan (afhakende klanten en frustreren van zowel vernieuwing alsook creatieve schepping).

Wat is je eigen visie, jeanne thamar?

Het probleem in dit verhaal is dat het allemaal te vaag is om echt een oordeel te vellen. Was het de eerste waarschuwing aan Schaduwschrijvers? Was het direct een claim? Hoe is er vanuit Schaduwschrijvers gereageerd op die claim? (Ik heb het dan over woordkeuze en opening tot onderhandelen) Heeft Schaduwschrijvers contact opgenomen met de auteur? Hebben ze het contract ingezien van die auteur? Hebben ze informatie ingewonnen bij een jurist? Enzovoort. Dries, MichaM en Thérèse maken allemaal valide opmerkingen. Vanuit MichaM geredeneerd zou ik in kaart willen krijgen hoeveel E-boeken er dan wel niet verkocht zijn en wat de inkomstenderving daarvan is geweest. Een claim moet ondersteund worden door feiten. (Mag ik hopen). Net zoals MichaM betwijfel ik de hoogte van de claim. Zonder namen en rugnummers komen we niet erg ver. Als het in het contract staat, dan staat de uitgever in zijn recht en dan had Schaduwschrijvers het advies van Dries moeten opvolgen en de auteur in kwestie een draai om zijn/haar oren verkopen want die heeft ook niet echt goed zitten opletten. Vragen, vragen, vragen...

Ik maak me zorgen over de macht van grote concerns ten opzichte van ons schrijvers. Daar is al veel over gezegd. En we weten natuurlijk niet het fijne van de situatie rond SchaduwSchrijvers, maar ik weet wel dat de machtsverhoudingen rondom boeken in beweging zijn. Als je kijkt naar de ontwikkelingen rondom e-books kun je constateren dat de kosten voor de uitgever enorm afnemen. En wie profiteert daarvan: de uitgever, de schrijver of de lezer? Of de tussenhandel? Hoe dan ook, het is van belang dat schrijvers hier alert op zijn. Uit het verhaal van SchaduwSchrijvers lees ik dat ze open zijn en goed over contractuele verplichtingen communiceren. Ik ben zelf erg van overleg en communicatie en als ik dan lees dat een uitgever meteen met een juridische claim komt, vind ik dat een naar idee. Meteen erop slaan zodat andere partijen klein blijven. Is dat de toekomst als het gaat om e-boeken? Ik hoop van niet. Kunnen we daar als schrijvers zelf iets aan doen? Niet in je eentje. Je zult samen een collectief moeten vormen. Ik denk ook dat het initiatief van Leon de Winter daar misschien iets in kan betekenen. Ik zou ook denken dat de VvL en Lira hier een rol kunnen spelen. En tot slot moet je zelf na gaan denken over je contract. Wat staat erin over de rechten van e-books? Wil je die rechten bij je uitgever vastleggen of wil je er zelf over kunnen beslissen. En in hoeverre staan uitgevers dat toe? Het laatste woord is hierover nog niet gesproken. Stel dat het e-book zo'n hoge vlucht maakt dat er meer e-books dan gedrukte boeken komen. Heb je dan nog wel een uitgever nodig? Vragen vragen vragen. We moeten in ieder geval alert blijven, elkaar op de hoogte houden en kijken wat we samen als schrijvers kunnen doen. Ik ben er ook nog niet over uit of ik zo achter een initiatief als dat van Schaduwschrijvers sta. Gratis boeken toch? Hmm.

Heb je dan nog wel een uitgever nodig?

Ja. Kwaliteitsbewaking, PR, netwerk, rechten regelen etc.

Heb je dan nog wel een uitgever nodig?

Een uitgever doet natuurlijk heel wat meer dan enkel zorgen dat iemands tekst op papier tussen twee kaften komt te staan. En laten we wel wezen: is een e-reader gratis? Wie doet de redactie, de opmaak, de onderhandelingen bij bijvoorbeeld een vertaling, wie doet de pr, wie heeft contacten met de media, wie zorgt voor de administratieve rompslomp (van opmaken, drukken, Centraal Boekhuis, isbn, AVI, et cetera, daar zit ook een deel administratie aan vast). Dat blijft, ook bij een digitale 'druk'. Ik denk dat het Centraal Boekhuis en de ambachtelijke drukker (die met een drukpers) de deuren eerder dicht kunnen doen dan de uitgevers. Misschien gaat het grootste, belangrijkste aandeel zitten in de rechten om een tekst op die-of-die digitale verspreider te plaatsen, in plaats van in een boek. Dat zal de handelswaarde worden. Logisch lijkt me dan dat de uitgevers van nu alle handen op één buik proberen te krijgen; dan krijgen we zoiets als de Nederlandsche Digitale Boekenbeurs (*), met de VvL en Lira als waakhonden voor de drempel. (*) die natuurlijk al snel de Europeesche wordt. Sja, ik peins maar wat, op de late avond.