Het verhaal steeds herlezen, al ik verder wil schrijven

Misschien is schrijfsoftware iets voor je:
http://www.schrijvenonline.org/schrijfgids/schrijfsoftware

Daarin kun je de tijdlijn en de structuur overzichtelijk bijhouden. Het gratis yWriter kan ik je van harte aanraden.

HEY! tnx!
Ik doe het nu in excel, ik ga dit eens gauw bekijken!

Ik ben nou toch pas net begonnen, dus overzetten is geen probleem.
En omdat ik niet een nieuw verhaal aan het maken ben, maar een bende losse stukken die ik al had, aan elkaar aan het breien ben, lijkt me dit véél handiger dan excel.
Op het eerste gezicht, nauurlijk, je zal er eerst mee moeten werken om het goed te kunnen beoordelen.

nogmaals dank!
ps: n.a.v. dat onderzoek van net in mijn mailbox, merk ik dat er nog zó veel stukken van deze site zijn, die ik nog niet eens heb bekeken. Maar ja, een mens wil ook schrijven?

Ik schrijf in Word en heb aparte documenten waarin ik de verhaallijn puntgewijs heb uitgeschreven voordat ik begon met het daadwerkelijk schrijven van het verhaal. Ook heb ik een soort tijdbalk gemaakt met daarin alle belangrijke gebeurtenissen, in een fictieve jaartelling (ik schrijf op dit moment fantasy). Verder een document met karakterbeschrijvingen van personages, een namenlijst waarin ik bijhou welke namen ik al gebruikt heb, een lijst van plaatsen waar het verhaal zich afspeelt incl. beschrijving, geschiedenis van het werelddeel en de bevolkingsgroepen, een kaart...
Op deze manier kan ik altijd iets opzoeken als ik niet meer zeker weet wat ik eerst bedacht had. Misschien omslachtig, maar het werkt bij mij. Schrijversoftware heb ik nog niet geprobeerd.
Soms lees ik stukken verhaal terug en als ik dan een fout tegenkom of iets wat voor verbetering vatbaar is, voeg ik een voetnoot in voor later. Het hele verhaal (ik zit nu op zo'n 30.000 woorden) heb ik tot nu toe maar één keer helemaal doorgelezen om te kijken of het wel samenhangend was.
Verder begin ik met schrijven gewoon waar ik gebleven ben. Mocht het niet helemaal op elkaar aansluiten, dan zijn er altijd nog herschrijfrondes :) .

Zijn er voor complete :o digibeten-trauma-computerangstigen, ook andere (handige?) hulpmiddelen zoals Y-writer? Ik heb dat wel gedownload, maar ik snap er totaal helemaal niets van, ik kan er dus niet mee omgaan. Ik begrijp niet eens, wat ik allemaal zie, laat staan dat ik begrijp wat ik ermee zou kunnen. :? Zou dan de ouderwetse schrijf-/collegeblok echt de enige uitkomst zijn? En zou ik de enige zijn die geen kaas heeft gegeten, en ook nooit zal leren eten, van al die programma's? Daar geloof ik nou geen snars van. Ik ben blij dat ik deze site vind, dat ik kan mailen of een verhaal schrijven en dit soms ook nog op de juiste plaats kan opslaan zodat ik het weer kan vinden.

y-writer heeft er een instructiefilmpje bij, Suma :thumbsup: Vertellen ze waartoe het allemaal dient.

Ik schrijf nog steeds in mijn schrift, werk daar alles in uit, besteed heerlijke tijd aan terugbladeren en type het uit in mijn word programma.

@ sunny: Een overzicht van je verhaal maken is één. Herlezen en herschrijven is iets anders. Het herlezen is niet alleen goed om telkens opnieuw in je verhaal te komen, maar ook om in de stijl te blijven die je aangenomen hebt - of die aan te passen, en de eenheid te behouden. Ik lees mijn teksten 100.000 keer over, en inderdaad: dat kost tijd, maar een boek schrijven bestaat slechts voor een deel uit daadwerkelijk woorden neerpennen. Een groter deel bestaat (bij veel auteurs) uit denken, researchen, plannen, lezen, leren, zien, herzien, waarnemen, ijken, herijken, lezen, herlezen, schrijven en herschrijven.

Heel verwarrend en frustrerend.

Wanhoop niet, het is vrij normaal.

In een interview met Charlotte Mutsaers hoorde ik haar onlangs net hetzelfde vertellen. Zij leest ook elke dag alles opnieuw wat ze al geschreven heeft. Het kan niet anders zei ze, hoewel het inderdaad veel tijd in beslag neemt. Misschien moeten we soms gewoon niet te snel willen gaan.

Ik doe het geheel anders. Ik werk stukjes, gewoon die ergens midden in het verhaal komen te staan, geheel uit. Bedenken, schrijven, nalezen, herschrijven, enzovoort. Op een gegeven moment heb ik een stuk of vijftig losse stukjes (in willekeurige volgorde, want ik begin vaak middenin het verhaal, en dan weer ergens voorin, of achterin) en die ga ik dan allemaal op volgorde aan elkaar lijmen. Zo vordert mijn verhaal...

@ Dries; Bedankt voor je tip. Ik zal eens gaan kijken. Ik heb nog nooit van het programma gehoord.

@AndreaClimbing; Ik schrijf nu ook in word, maar alleen omdat ik niet zou weten waar ik anders in zou moeten schrijven op de computer. Die tijdbalk die je noemt, ga ik ook gebruiken. Goed idee. Dat is inderdaad wel handig. Ik heb een bestandje met hoofdstukken, de namen van de hoofdstukken, hoeveel blz. ze zijn en welke namen/personen er worden gebruikt.

@Thérèse @dar a luz; Misschien moet ik ook niet zo dubben. Soms word ik er zo onzeker van. Dan denk ik; waar doe ik zoveel moeite voor. Maar zonder schrijven heb ik niet het gevoel dat ik leef, haha.

@eigen; Dat herken ik wel. Mijn verhaal hangt ook in honderden stukjes aan elkaar. Die ben ik nu dus aan elkaar aan het "lijmen" en aan het herschrijven.Pffff.

Bedankt iedereen voor de lieve en behulpzame reacties.

Ik begin zomaar en ratel achter elkaar door. Herlezen doe ik pas als het hele stuk af is.

[quote=eigen]Ik doe het geheel anders. Ik werk stukjes, gewoon die ergens midden in het verhaal komen te staan, geheel uit. Bedenken, schrijven, nalezen, herschrijven, enzovoort. Op een gegeven moment heb ik een stuk of vijftig losse stukjes (in willekeurige volgorde, want ik begin vaak middenin het verhaal, en dan weer ergens voorin, of achterin) en die ga ik dan allemaal op volgorde aan elkaar lijmen. Zo vordert mijn verhaal...[/quote]

dat doe ik ook wel. Al die stukjes staan in een bestand in word, en het 'gelijmde resultaat doe ik weer in een ander word bestandje. Maar ook dan lees ik het nog 1000den keren over, en tijdens het lezen blijf ik aan het verbeteren.

Je kunt het beste in grote lijnen een zogenaamde "verhalenlijn" maken. Begin, tussenstuk en einde. De hoofdpersonen aangeven. Waar wil je heen met je verhaal. Voor mijn boeken en verhalen moet ik vaak eerst onderzoek plegen naar de feiten en achtergronden. Ook die wetenswaardigheden zet ik er bij. Ik heb voor het boek dat ik nu aan het schrijven ben een hele map vol gegevens en aan de voorzijde de uitgeprinte versie van de "verhalenlijn". Ik probeer zoveel mogelijk door te schrijven en lees per hoofdstuk terug op onjuistheden en tegenstrijdigheden etc. Ik geef nog geen bladzijden aan en het echte uitzeven van de fouten gebeurd pas later. Ik lees het eerst zelf en daarna leest iemand anders het die commentaar geeft. Steeds terug lezen en verbeteren kost veel te veel tijd en lijkt mij erg frustrerend werken.

Ik lees wel altijd even het laatste stuk dat ik geschreven heb (misschien een pagina of twee, drie) voordat ik verder ga. Meestal haal ik er dan ook meteen evt. fouten meteen uit. Met schrijfprogramma's heb ik nooit gewerkt en ik denk ook niet dat het iets voor mij is. De verhaallijn zit in grote lijnen in mijn hoofd. Maar het kan uiteindelijk een heel andere kant opgaan. Ik vind het niet fijn om mijzelf zo vast te pinnen. Ik kruip in de huid van mijn personages en ze gaan zodanig voor mij leven dat ze er met 'mijn' verhaal vandoor gaan, ze luisteren niet meer naar mij. Maar als ik het teruglees, is het toch een logisch geheel geworden.

Bij mij gaat het vrijwel hetzelfde als bij Claudia. Ik lees wel regelmatig stukken door die ik heb uitgeprint en daar kan ik altijd wel iets in verbeteren.

Fijn om te horen hoe jullie dat allemaal doen.
En... ik ben zo raar nog niet, merk ik wel. Ik herken gelukkig veel. Eigenlijk zou ik dan misschien wensen dat ik een fotografisch geheugen had. Dat zou makkelijk zijn om de eerste hoofdstukken van een verhaal te herinneren.

[quote=Tja]Ik begin zomaar en ratel achter elkaar door. Herlezen doe ik pas als het hele stuk af is.[/quote]
Zo doe ik het ook. Niets in stukken.

Ik doe een beetje van alles wat jullie allemaal schrijven. Ik denk dat iedereen ook zijn eigen manier heeft wat werkt of goed voelt.
Ik schrijf eerst het hele verhaal en lees het. Dan begint het herschrijven en lees ik het weer. Bij het verhaal wat ik nu af heb (het is af voor de zoveelste keer en was in eerdere versies ook al geweigerd door uitgevers) denk ik dat ik het print en nog een allerlaatste keer lees.
Maar over een maand kan ik daar weer anders over denken. Die eeuwige twijfel...