Het Begin van een Autobiografie

Je eigen verhaal of het verhaal van iemand anders? xsg

Je pakt je dagboek, of dat van je broertje en maakt er een leesbaar verhaal van, zoiets? En Sgoojers vraag idd.

Er zijn genoeg mensen die hun verhaal door schrijvers willen laten vastleggen, denk ik. xsg

Gewoon een autobiografie uit de bieb halen en kijken hoe de schrijver het heeft opgebouwd.

Je eigen verhaal of het verhaal van iemand anders? xsg

Sophie heeft het over een autobiografie - een verhaal over haar zelf dus.

.xsg

Nee jongens, Marlies heeft gelijk. Sgoojur, als je een verhaal voor iemand anders schrijft, heet het biografie. Alleen als je het zelf en over jezelf schrijft, heet het autobiografie.

Lijkt me erg lastig om te beginnen. Ik zou eigenlijk ook niet zo goed weten waar te starten, bij je geboorte? Als het vanaf een periode is zou je in een dagboek kunnen kijken, mits je een dagboek bij houdt. Het lezen van een autobiografie is misschien wel wat al vind ik het persoonlijk daarna afstand te nemen van hoe deze persoon zijn autobiografie heeft opgebouwd. Ik denk dat het afhangt van wat je wil vertellen, werk een van de eerste gebeurtenissen uit en sla het begin even over. Succes!

Mag ik vragen wat het doel is van het schrijven van een autobiografie? Dan kunnen we misschien gemakkelijker met je meedenken.

Mag ik vragen wat het doel is van het schrijven van een autobiografie? Dan kunnen we misschien gemakkelijker met je meedenken.

Dat maakt het wel makkelijker inderdaad. Je kunt kiezen voor een bepaald aspect uit je leven of een bepaalde periode of van je vroegste herinneringen tot nu.Dat is nogal breed.

Je kunt het op de Mullisch manier doen en beginnen met een hele reeks van toevalligheden waardoor jij op de wereld bent gezet. Zo is mijn leven te danken aan de eerste WO, want door die oorlog zijn de ouders van mijn opa naar Nederland gevlucht en mijn opa is getrouwd met een Nederlandse vrouw... enz, enz. Je kunt bij het allereerste begin beginnen: ik kan niet zeggen dat ik goed zwemmen kan, maar ooit was ik de beste. Ook leuk om te beginnen is het kiezen van een belangrijk keuzemoment in je leven. Je beschrijft alles in veel detail er omheen, heel prozaïsch om tussendoor met backflashes te vertellen hoe je tot dat punt bent gekomen. Dan is er de interview manier. Je laat jezelf interviewen door een fictief persoon. Dialogen laten zich graag lezen, als ze goed zijn geschreven tenminste. Gebruik veel indirecte reden, niet recht op het doel af maar fladder er wat omheen.

Vlooyke, even de puntjes op de i:

heel prozaïsch om tussendoor met backflashes te vertellen hoe je tot dat punt bent gekomen.

Met wát voor flesjes?

Gebruik veel indirecte reden, niet recht op het doel af maar fladder er wat omheen.

Jan zei dat hij naar school ging. ---> indirecte rede Jan zei: 'Ik ga naar school.' ---> directe rede.

Ja, ik zat er een beetje naast. Dank voor je puntjes.

Een autobiografie is als het goed is wel geschreven vanuit je eigen oogpunt, maar er wordt wel eens gebruik gemaakt van een ghostwriter. Ik denk dat Sgoojur dat bedoelde?

Hier staan heel veel goede tips in : Hoe Schrijf je familiegeschiedenis?, Marijke Hilhorst Te vinden op de SOL boekenlijst.

Je kan het chronologisch aflopen, maar ook andersom -bestaat vast ook wel een woord voor- , dat je vanuit het heden terug gaat, middels flashbacks. Ik neem aan dat je binnen autobiografieën ook wel genres hebt: Beschrijf je het humoristisch, of ga je voor een dramaverhaal? Het échte allereerst begin, de eerste alinea, lijkt mij het moeilijkst. Welk stukje van de tijdbalk wil je gaan verwoorden? Het moet alleen iets zijn wat jij je zelf kan herinneren, anders wordt het weer een biografie van een ander. En wat is je doel met een autobiografie. In een boek werk je toch naar een plot toe. Wil je iets duidelijk maken? Anders krijg je dit: En dat was gisteren en nu zit ik in het heden. Einde.

En je moet bedenken wat je over jezelf prijs wil geven. Moet je het stuk afgeven aan een docent? Ik weet niet of ik dan heel erg openhartig zou schrijven. Ik vind het nogal een opdracht eerlijk gezegd. Ben blij dat ik zoiets nooit hoefde te doen. Ik denk dat ik zou beginnen met een levendige herinnering aan vroeger die dan wel betrekking heeft op de rest van je verhaal of juist heel erg ermee in strijd staat, zodat je het verschil kan aanduiden tussen toen en later . Ik zou pogen de lezer midden in de gebeurtenis van de herinnering sleuren en vanuit daar verder werken. Nou ehm, succes ermee. Hoe uitgebreid moet het werkstuk worden? xsg

Een autobiografie is als het goed is wel geschreven vanuit je eigen oogpunt, maar er wordt wel eens gebruik gemaakt van een ghostwriter. Ik denk dat Sgoojur dat bedoelde?

Juist ja. Heet dat zo? Ja die schrijver schrijft dan alsof hij/ zij het zelf meemaakte maar voor (meestal) het slachtoffer. Vlooyke, hahahahahaha! .......Ooit was ik de beste! ( wat een humor!) xsg Back to ontoppic * smiley met offtoppic bord voor mezelf* xsg

Bedoelde je deze Xas? :) Zo, en nu *edit* Waarom doet 'ie het nou niet.. :\\

Ik zie alleen maar rode kruisjes links en rechts, dus?? xsg

allemaal harstikke bedankt het is indd een autobiografie dus over mijn leven ik moet bij het begin beginnen 4 kantjes met het lettertype thimes ney roman 12. dus dat is nogal wat. maar ik hoopte eigenlijk dat iemand kwam met een zin. want ik kan slechts beginnen met mijn geboortedatum hopelijk hebben jullie hier ook ideeën voor =)=) x

Times New Roman ;) Een zin kan ik je niet geven, het is jouw ervaring en die kan ik niet beschrijven. Ik denk dat je eerst moet bepalen in welke vorm je gaat schrijven, zodat je weet bij welke ervaring je begint.

Geboren worden is gemakkelijk........................ xsg

...En ik zag licht aan het einde van de tunnel. Voila! Ik werd geboren!

iemand nog meer ideeën?

Volgens mijn moeder was ik een echt dramatische baby. Alleen maar huilen en veel ziek. enz enz (Dan overpakken bij je eerste herinnering. Kleuterschool of zo.) Ik weet daar niets meer van. Wel herinner ik me die keer......., maar dat moet al op de kleuterschool zijn geweest. Ik zie die enge schoolplaat met... nog voor me. Met wat sprongen en puntig taalgebruik ben je er dan zo doorheen. :D

het is gewoon voor mijn studie Nederlands. als opdracht.

4 kantjes nogal wat? Ik zou er niet genoeg aan hebben hoor ;) Maar blijf je vooral hangen op hoe je moet beginnen of vind je het sowieso moeilijk om je levensloop te beschrijven?

ja, ik blijf vooral hangen op hóe ik moet beginnen want het middenstuk heb ik al bijna af :)

Je kan ook wat ik de wauweltechniek :o noem gebruiken. Je begint met een dooddoener of een cliché of zomaar een zin. Dan wauwel en babbel je daar een beetje op door, met in je achterhoofd wat je beschreven hebt in je middenstuk. Daar moet het uiteindelijk wel op aansluiten. Als je een stukje vrij geschreven hebt kijk je kritisch naar de zinnen die je hebt, en vervolgens kies je wat je kan gebruiken en gooi je de rest weg. Hmm. Een voorbeeld is makkelijker denk ik. Ik ben Ceridwen. De nacht waarin ik geboren werd was stormachtig. Buiten dan, binnen heerste rust. Dat is iets dat ik in mijn leven vaker zou zien. Storm om mij heen, en mijn moeder als als oase van rust. Ook toen ik vreselijk van mijn fiets viel, op mijn zesde verjaardag, en mijn gezicht zo onder het bloed zat dat mijn broertje keihard begon te bleren, bleef mijn moeder rustig en kalm. Ze bracht me naar de huisarts, die de snee hechtte terwijl ik luidskeels gilde dat ik terug naar mijn fiets wilde. Pijn deed het nauwelijks, etc. Nu kies ik iets, dat ik veelzeggender vind dan ´Ik ben Ceridwen´. Ik maak ervan: ´Soms hoor ik nog hoe mijn broertje krijste op mijn zesde verjaardag. Ik was van mijn nieuwe fiets gevallen en had een behoorlijke snee in mijn hoofd. Van al dat bloed raakte hij zo overstuur, dat hij harder huilde dan ik. Als ik niet tevreden ben, dan doe ik het gewoon nog een keer. Mijn broer kan niet tegen bloed, bijvoorbeeld, dat kan ook een spannende startzin zijn. Succes met je opdracht!