een dialoog onmisbaar?

Hij had gevraagd mee te gaan naar het strand. Ik wist het niet en gaf geen direct antwoord. Natuurlijk hield ik van het strand, en het zou mooi weer worden. Maar ik had geen zin de hele dag weer bij hem te zijn en te doen of er niets aan de hand was tussen ons. Natuurlijk voelde hij mijn twijfel, en ten slotte had hij me woedend aangekeken. Even snel verzonnen. Is dit een voorbeeld van een 'indirecte dialoog' ?

Hij had gevraagd mee te gaan naar het strand. Ik wist het niet en gaf geen direct antwoord. Natuurlijk hield ik van het strand, en het zou mooi weer worden. Maar ik had geen zin de hele dag weer bij hem te zijn en te doen of er niets aan de hand was tussen ons. Natuurlijk voelde hij mijn twijfel, en ten slotte had hij me woedend aangekeken. Even snel verzonnen. Is dit een voorbeeld van een 'indirecte dialoog' ?

Volgens mij is dit nog geen indirecte dialoog. Dan zou er iets tussen moeten staan in de trant van: (ik wilde niet naar het strand). Hij vroeg me wat ik dan wel wilde en ik zei dat ik het leuker vond om een uurtje de stad in te gaan, even op een terrasje zitten en mensen kijken. Hij antwoordde dat ik niet zo moest zeuren. Op die manier geef je dus een gesprekje weer, maar in indirecte rede.

Indirecte rede is toch dat je het één wil zeggen terwijl je eigenlijk het andere zegt?

Volgens mij is directe rede: Jan zei: "Het is niet ver meer". En indirecte rede: Jan zei dat het niet ver meer was.

Ik ben het helemaal met tantebetje eens.

Zo heb je ook nog de vrij indirecte rede: Hij ging er maar eens vandoor. De persoonstekst en de vertellerstekst vallen dan samen.

Wat leuk om dit allemaal te lezen! Er zakt toch heel veel weg in de loop van het leven. Jullie takelen het weer naar boven.

Ik zie dit topic nu pas. :) Dialogen vind ik persoonlijk erg belangrijk in boeken. In een kort verhaal hoeft het niet persé, dat kan ook vaak zonder. Het ligt ook voornamelijk aan het genre, denk ik.

:thumbsup: wat tof dat dit topic nog steeds bezocht word en er veel informatie in vrijkomt. ik vind de volgende (voorbeeld) zinnen juist vervelend; hij zegt; 'is er al koffie ?' 'Nee', zegt zijn vader, 'zet het zelf maar een keer'. het kan ook anders; Raoel vraagt zijn vader om een kop koffie, die hem er vervolgens kribbig op wijst dat het hier geen hotel is. maar ja, kwestie van smaak? Mira

Dat laatste voorbeeldje is wel erg tell. De lezer voelt helemaal niet dat de vader kribbig is en dergelijke, dat wordt hem medegedeeld. Dan is de dialoog echt stukken beter om de vader echt te voelen en te leren kennen. Vind ik :P

Dat ben ik met je eens, Micha. Dat eerste stukje is beter, je ziet voor je dat het kind (of wie dan ook) vermoedelijk nogal lui is en de vader daar nu genoeg van heeft.

Indirecte rede is toch dat je het één wil zeggen terwijl je eigenlijk het andere zegt?

Dat noem je subtekst, FS, dat betekent zoiets als 'de tekst onder de tekst'. Bijvoorbeeld: 'Het tocht hier.' subtekst: Doe die deur dicht. Directe rede is rechtstreeks weergeven wat iemand zegt. 'Het tocht hier,' zei ze. 'Zal ik de deur dicht doen?', vroeg hij. Bij de indirecte rede staat er altijd een voegwoord bij ('dat' of 'of'). Ze zei dat het tochtte. Hij vroeg of hij de deur dicht moest doen.

Dialogen zijn niet perse noodzakelijk om een verhaal interessant te maken. Dat hangt inderdaad van het verhaal af, bijvoorbeeld het onderwerp of de vertelwijze. Er zijn prachtige verhalen zonder dialogen, zelfs hele boeken. Ik hou er zelf erg van om het van het verhaal af te laten hangen of er dialoog in voor komt of niet. Een verhaal komt niet pas tot stand in het hoofd van de lezer. Wel geeft elke lezer een eigen interpretatie en leest/creëert daarmee 'zijn/haar verhaal' op basis van het oorspronkelijke verhaal. Wat dat is, weet alleen de schrijver. En zelfs die misschien niet helemaal. Maar het verhaal bestaat ook zonder dat ooit iemand het leest. Over dat laatste voorbeeld van Mira: ja, ik vind ook dat de directe rede veel beeldender & levendiger werkt. :)

Raoel kwam de kamer binnen. 'Ik heb wel trek', zei hij. 'Is er al koffie?' 'Is het hier een hotel soms?' Zijn vader wachtte niet op antwoord. 'Nee. Je zet het zelf maar een keer.' Ik wilde even proberen een dialoog te schrijven op basis van die twee uitersten in Mira's voorbeeld... Ook al slaap ik al half. Wel denk ik dat het zo kan... Emoties kun je meegeven door een beetje te spelen met de manier waarop je mensen laat praten. Is de vader 'bitchy' genoeg zo? :D

Hoewel ik het eigenlijk niet snap (koffie stilt de trek toch niet? :P), vind ik dat wel een goed stukje. Misschien dat zelfs het "Zijn vader wachtte niet op het antwoord" weg kan.

Raoel kwam de kamer binnen. 'Ik heb wel trek [dorst]', zei hij. 'Is er al koffie?' 'Is het hier een hotel soms? Nee. Je zet het zelf maar een keer.'

@Carduelis... 'Trek hebben in koffie' is zeer gangbare spreektaal volgens mij... Trek hebben is zoiets als 'zin hebben' toch? Ik kan best trek hebben in een lekker glas melk. Wat vinden anderen hiervan? 'Ik heb zo'n dorst, ik ga eerst eens een pot koffie zetten'. Dat klinkt voor mij echt niet. Bij dorst drink ik gevoelsmatig liever frisdrank of water.

Hmm, nee, da's waar. Maar toen ik het las, klonk het heel raar. :P

ik schrijf weer anders, met bijna alleen maar dialogen. Het is een bepaalde stijl, en je moet ervan houden. Persoonlijk vind ik het erg prettig lezen, zeker als je confrontaties beschrijft. Ik schrijf dan ook bijna altijd in de ik-vorm.

Is het niet belangrijk om ook te beschrijven wat mensen denken? Want dat is toch zelden wat ze zeggen...

Als je bijna alleen dialogen schrijft, zie ik het nut van de ik-vorm niet zo, tenzij er ook veel gedachten en observaties van de ik-figuur beschreven worden.

Een kale dialoog leest best wel vreemd, ben ik (bewust) achter gekomen. Hella S. Haasse doet dat zo nu en dan in Een nieuwer testament. Dat voelt heel onwerkelijk.

Is het niet belangrijk om ook te beschrijven wat mensen denken? Want dat is toch zelden wat ze zeggen...

show, don't tell? Maar dan in de woorden die gezegd worden.

Is het niet belangrijk om ook te beschrijven wat mensen denken? Want dat is toch zelden wat ze zeggen...

show, don't tell? Maar dan in de woorden die gezegd worden.

Nee, meer van: "Goh,wat een leuke jurk," zei Adam vriendelijk. Hij was al zo lang op zoek naar precies zo eentje voor zijn drag act en nu heeft die bitch hem gewoon! Dat soort dingen.

Is het niet belangrijk om ook te beschrijven wat mensen denken? Want dat is toch zelden wat ze zeggen...

show, don't tell? Maar dan in de woorden die gezegd worden.

Nee, meer van: "Goh,wat een leuke jurk," zei Adam vriendelijk. Hij was al zo lang op zoek naar precies zo eentje voor zijn drag act en nu heeft die bitch hem gewoon! Dat soort dingen.

Of zo als het alleen maar dialoog mag zijn: 'Tsjessis! Hoe kom jij nou aan die jurk? Ik zoek er al zo lang naar!' 'Tsjongejonge, last van hormoontjes? Luister liefje, kwestie van ècht zoeken!'

:lol: Ik zie het echt voor me!

Of zo als het alleen maar dialoog mag zijn: 'Tsjessis! Hoe kom jij nou aan die jurk? Ik zoek er al zo lang naar!' 'Tsjongejonge, last van hormoontjes? Luister liefje, kwestie van ècht zoeken!'

Ja, maar dat werkt niet als de dame van de jurk niet mag weten dat hij drag acts doet.

Neen, dialogen zijn niet onmisbaar vind ik persoonlijk. Leuk topic trouwens ;).