Kan ik over ouderen schrijven?

Probeer het eens, plaats het in 'Proeflezen' en vraag ons of we het geloofwaardig vinden ;). Ik denk persoonlijk dat het voor een meisje van 12 moeilijk is om zich in te leven in iemand van die leeftijd, maar wie niet waagt, die niet wint. Daarnaast schrijf je qua stijl natuurlijk wel anders voor volwassenen dan voor kinderen. Anders kies je een leeftijd die nèt iets dichter bij je ligt, 15 of 16 bijvoorbeeld?

Natuurlijk kun je het gewoon proberen! Als in jouw fantasie de mensen over wie je wilt schrijven al werken, of andere dingen doen die je als twaalfjarige niet doet, betekent dat niet dat je jezelf moet dwingen om over iets anders te schrijven (alleen maar omdat het niet bij jouw leeftijd zou passen). Juist lekker laten gaan die fantasie! Je kunt altijd nog, wanneer je verhaal af is, het laten lezen door iemand die ouder is, om te vragen of ze het goed vinden wat je geschreven hebt, of het geloofwaardig is. Succes!

Gewoon doen! Bekijk het eens van de andere kant: Carry Slee schrijft over jongeren terwijl ze zelf een stuk ouder is. Alsof zij weet wat er allemaal in het hoofd van een huidige 15-jarige speelt... En als jouw verhaal niet geloofwaardig is, kan je het nog altijd fictie noemen toch?

Gewoon doen! Bekijk het eens van de andere kant: Carry Slee schrijft over jongeren terwijl ze zelf een stuk ouder is. Alsof zij weet wat er allemaal in het hoofd van een huidige 15-jarige speelt... En als jouw verhaal niet geloofwaardig is, kan je het nog altijd fictie noemen toch?

Vind ik wel nèt iets anders... Al zal er het een en ander veranderd zijn, een volwassen auteur heeft wel degelijk bepaalde ervaringen opgedaan die een kind van 12 nog mist. Om maar eens een heel cru voorbeeld te noemen: relaties en seks. Nu kun je natuurlijk wel heel veel inlevingsvermogen hebben, maar bepaalde dingen moet je toch meemaken om ze te kunnen beschrijven? Maar zoals ik al zei, ik vind dat je het gewoon moet proberen, Iris! :)

Gewoon doen en, zoals hierboven al gezegd, laten lezen door iemand van die leeftijd. Of laten liggen en over tien jaar nalezen ;) Dat is sowieso leuk. Ik schrijf ook over mensen die minstens tien jaar ouder zijn dan ik en een heel ander leven hebben, maar ik laat ze niet het personage zijn uit wiens perspectief ik schrijf. Om je beter in te kunnen leven in een personage dat ver van je af staat, kun je research doen: bijvoorbeeld zoveel mogelijk te weten komen over het beroep wat die persoon heeft.

Het is wetenschappelijk bewezen dat pubers (tot een jaar of zestien, zeventien) zich in mindere mate kunnen inleven in anderen dan volwassenen. Hun hersenen zijn gewoon nog niet volgroeid. De kans dat jij je dus geloof waardig kunt inleven in een volwassene, is klein. Maar als je het niet probeert, weet je het ook niet. Overigens vind ik het enigszins zorgwekkend dat je nu al de onderwerpen die dichterbij je liggen, zat bent. Waarom wil je schrijven? Om het schrijven zelf, of omdat je verhalen hebt om te vertellen?

Iris, ik kan me nog twee verhalen herinneren die ik schreef toen ik een jaar of veertien was. Het eerste ging over een man die in een woestijn lag dood te gaan, het tweede over een vrouw die krankzinnig werd van verdriet omdat ze haar kind had verloren. Niemand die tegen mij riep dat ik verhalen over krantenwijken moest schrijven, of over de korfbalclub. Als je zo jong bent als jij (en als ik destijds) mag je gewoon alles schrijven, lijkt mij. Het gaat er toch niet om die teksten te publiceren? Laat je vooral niet belemmeren, schrijf!

Overigens vind ik het enigszins zorgwekkend dat je nu al de onderwerpen die dichterbij je liggen, zat bent.

Waarom zou dat zorgwekkend moeten zijn?

Waarom zou dat zorgwekkend moeten zijn?

Omdat Iris nog een flink leven voor zich heeft en als je nu al dingen zat wordt, blijft er over een poosje erg weinig over. Verder irriteert het me nog steeds dat ze telkens hier advies vraagt en er dan weinig mee lijkt te doen, terwijl veel mensen er veel tijd in steken.

Ze hoeft toch niet alles wat ze doet op dit forum te zetten? Misschien doet ze er meer mee dan je denkt :)

Waarom zou dat zorgwekkend moeten zijn?

Omdat Iris nog een flink leven voor zich heeft en als je nu al dingen zat wordt, blijft er over een poosje erg weinig over.

Dat zal wel meevallen denk ik. Misschien gaat ze, als ze wat ouder is, alsnog over die zaken schrijven waaraan ze zich in jouw ogen op dit moment zou moeten wijden. Iemand haalde eerder al het voorbeeld van Carry Slee aan.

Verder irriteert het me nog steeds dat ze telkens hier advies vraagt en er dan weinig mee lijkt te doen, terwijl veel mensen er veel tijd in steken.

Dat ze adviezen in de wind slaat (bedoel je alle adviezen, of specifiek de jouwe?) is heel vervelend, maar dat risico loop je nu eenmaal. Een advies is iets anders dan een bevel. Bovendien moeten sommige mensen eerst een paar keer 'op hun bek gaan' om zich te realiseren dat het weleens zou kunnen lonen een advies op te volgen. Goede raad is duur, niet waar?

Bedankt allemaal! Ik was gister nogal druk met huiswerk enzovoort, dus kon ik niet reageren. Ik zal het eens even uitgebreid lezen, en dan toch maar een verhaallijn opzetten. Groetjes PS. had gisteravond al een heel goed idee..

Mooi zo! Laat je het lezen als je een eindje op weg bent? :)

Ik denk dat Micha gelijk heeft met dat pubers zich minder kunnen inleven. Maar dat betekent niet dat dat voor alle pubers geldt! Ik schrijf ook over allerlei dingen en mensen die ik zelf niet ben. Als iedereen zou moeten beleven waarover hij/zij schrijft, dan waren er heel wat minder boeken. Ik denk alleen al even aan het fanatsy-genre... Gewoon lekker gaan schrijven. Of je het kunt, dat zal wel blijken uit de reacties.

hoi Iris, Nou meid schrijf gewoon over oudere mensen dan jij , tante en oom, opa en oma, de buurvrouw/man, of een meisje/jongen uit je buurt. Mijn zege heb je, want mij is opgevallen dat kinderen van jouw leeftijd meer inzicht hebben in volwassenen dan andersom, juist omdat een kind minder ervaring heeft kijkt dit er fris en simpel tegenaan. Bovendien zijn er kinderen die vroeg wijs lijken, die vanaf de geboorte al wijzer zijn dan menig volwassene. Dus Iris, schrijf een kort verhaal over ouderen en plaats het bij proeflezen, zie wat er van komt. Tip; vertel in godsnaam je leeftijd niet meer!! pas dan zal men denken dat een volwassene jouw verhaal geschreven heeft en er heel anders over denken. Als je leeftijd er niets aan toevoegt, in tegendeel zelfs, waarom dan noemen? ik zeg toch ook niet dat ik al oma had kunnen zijn? zeurderig, dement, rimpelig en stinkend? Of ben je zo trots op jezelf omdat je pas 12 jaar bent en je meet aan ouderen? Mira de Quimera

Nee, dat is verboden en het staat in de wet.

Interessante discussie! Toen ik 12 was, was ik de kinderboeken helemaal zat. Voor mijn verjaardag kreeg ik van mijn logopediste een bundeltje met gedichten. Het was een selectie speciaal voor kinderen. Er stond één gedicht in dat ik mooi vond. Het heette "Denkend aan Holland" en het was geschreven door ene meneer Marsman, waar ik nog nooit van gehoord had, net zoals ik nog nooit gehoord had van de andere auteurs in het bundeltje. Achteraf zeg ik: dat was het enige echt goede gedicht in het hele bundeltje. Ik pikte het er feilloos uit. En het is helemaal geen kindergedicht. In de bibliotheek was een kinderafdeling en een afdeling voor volwassenen. De kinderboeken gingen tot 16 jaar. Ik moest er niet aan denken om nog zo lang kinderboeken te moeten lezen. Hoewel ik een heel braaf meisje was, waagde ik het toen om een boek uit de kast te halen in de volwassenenafdeling en te proberen of ze het zouden afstempelen. En dat deden ze! Daarna heb ik nooit meer kinderboeken gelezen. Maar nu jok ik een beetje. Als volwassene leerde ik Winnie de Poeh kennen en de Kleine Prins en nog een paar van die toppers. Die lees ik wel, ook nu nog. En natuurlijk de sprookjes van Grimm, in de oorspronkelijke uitgave. En.... Ik wou maar zeggen, er zijn wel mooie kinderboeken. Maar toen ik 12 was, kon ik ze niet vinden. Toen ik 13 was, stonden er in de Libelle een keer een paar gedichten van Vasalis. Kip ik heb je! In de kortste keren (verjaardag, Sinterklaas) had ik Vasalis compleet. Dat zijn echt geen kindergedichten. Iertje, als je verhalen voor 12-jarigen zat bent, dan snap ik het helemaal! Ik heb er nooit wat aan gevonden. Schrijf wat je te schrijven hebt, ga je gang, laat je door niemand tegenhouden!!!!!!! En dat waren, voor mijn doen, onverklaarbaar veel uitroeptekens :nod:

Lezen is wel wat anders dan schrijven...

:D Bij mij is het andersom. Sinds mijn middelbare school (dat is inmiddels ruim tien jaar geleden) ben ik de meeste verhalen voor volwassenen zat...

Lezen is wel wat anders dan schrijven...

Ik schreef ook over volwassenen. Mijn moeder was er niet blij mee. Zij had gehoopt dat ik kinderboekenschrijfster zou worden.