Je eigen zelfbewustzijn over je schrijverschap

31 januari 2009 - 16:15
Ik heb over het schrijverschap nagedacht. Wie de schoen past, trekke hem aan - hij is bedoeld voor mensen die doelgericht het auteurschap ambiëren: * Schrijf in oplopende regelmaat zoveel je kunt. * Maak een werkplan voor een verhaal, een boek, een bundel. * Plaats een tot zover mogelijk perfecte tekst uit dit plan bij proeflezen. * Schaaf - naar aanleiding van de opmerkingen die je krijgt - aan dat ene stuk zoveel mogelijk tot het werkelijk niet meer beter kan. * Werk het plan verder uit, en plaats een tweede, derde, vierde etc. fragment. * Blijf teksten (uit het plan) plaatsen, tips opvolgen, tekst polijsten. Na verloop van tijd (en dat kan best véél tijd zijn), heb je, dankzij de gratis adviezen die je op het gratis SOL krijgt, een tekst die staat als een dijk. Heb je toch nog twijfels over je tekst, schakel dan een manuscriptbeoordelingsbureau in of een schrijfcoach die je volgens een overzichtelijk, duidelijk afgebakend tarief begeleidt, volg een cursus, of leg je tekst voor een bepaalde tijd weg, waarna je zélf met frisse blik ineens de tekortkomingen haarscherp ziet. Verbeter ze. * Stuur deze tekst op naar een uitgever van wie je denkt dat hij past bij je verhaal, thema, identiteit. * Wees je ervan bewust dat dit het beste is dat je te bieden hebt. Je hebt alle trajecten doorlopen, alle adviezen opgevolgd - op dit moment is er geen mogelijkheid tot verbetering meer. * Stuur geen tekst naar een literair agent; de meeste zijn zelf redacteur en ze zouden niet anders (kunnen) reageren of oordelen dan een redacteur bij een uitgeverij - waar je nu op eigen kracht terecht bent komen. De voorbeelden van forummers zijn legio. Wees en blijf gedurende dit hele proces zelfbewust, doelgericht en boven alles: vrij. Laat je niet verlokken door vleiende praatjes, mooie websites of prachtige financiële vergezichten van welke persoon ook, die van de vruchten uit jouw literaire boomgaard wil plukken. Sommige willen dat zelfs levenslang. Deze mensen hebben hun eigen strategie en het is helemaal niet nodig dat ze altijd gratis toegang hebben tot jouw tuintje. Als jij een goed product levert, kun je bij een uitgever terecht. Houd dat doel altijd voor ogen. Drie dingen, dus: * wees doelgericht * volg goede adviezen op * blijf vrij P.S. 1 De reden waarom ik dit korte artikeltje plaats, is dat velen die tussen jou en een uitgever zitten, je onzekerheid kennen en er gebruik van maken, voor hun eigen voordeel. Zolang jouw onzekerheid over je eigen kunnen groter is dan je zelfbewustzijn, en je hoop groter dan je realiteitszin en zelfreflectie, zolang hebben mensen recht op een deel van jouw inkomsten - die voor de volle 100% van jou waren geweest als je wat meer zelfvertrouwen had gehad. P.S. 2 Dit geldt ook voor de mensen die in het buitenland wonen. Uitgeverijen beschikken over net zulke moderne communicatiemiddelen als jijzelf of een tussenpersoon. Waarom zou een tussenpersoon jouw belangen beter kunnen behartigen dan een uitgever? Dat kan hij alleen als één van beide partijen 'zwak' is - en een uitgever is dat niet.

31 januari 2009 - 23:32
Dat uitgevers altijd alleen het goede met je voorhebben, mj, ben ik zeker niet met je eens. Ik heb ook andere ervaringen :( Dat ze meestal wel het goede met hun eigen portemonnee voorhebben, denk ik wel. Als daar een overeenkmst zit met jouw doelen kun je zaken doen. Verder snap ik niet waarom jij geen literair agent nodig hebt en wel een verzekeringsagent. Wat moet je in hemelsnaam met een verzekeringstussenpersoon als je gratis 'Independer' hebt op de computer. Ik geloof niet eens dat ik weet wat zo iemand doet. Waar is die voor? Of zit jou zelfvertrouwen op het literaire vlak en je onzekerheid op het financiele vlak?
Misschien heb je daar wel gelijk in. Zo'n verzekeringsagent wordt ons ook aangepraat. Wat hij doet: hahaha, goede vraag. Dertig jaar geleden kwam hij op bezoek en toen is hij in het systeem gaan zitten en daar gebleven. Inmiddels leeft de goede man niet meer, maar hij heeft natuurlijk nog wel een collega. Die regelt nu mijn autoschade. Als uitgevers met je in zee gaan, hebben ze het beste met je (werk) voor. Natuurlijk denken ze aan hun portemonnee. Anderzijds zijn zij toch de eersten die financieel investeren in je boek, hetzij debuut, hetzij een volgend exemplaar. Misschien kun je als tegenwicht een topic openen over Waar op te letten bij het in zee gaan met een dubieuze uitgever? Zonder namen te noemen, maar in algemene zin. Verder nog twee dingen daarover: 1. waar moet je anders met je manuscript naartoe? Natuurlijk is er de pod-mogelijkheid, maar dat brengt weer andere bezwaren met zich mee. 2. Denk je dat een agent nare ervaringen kan voorkomen of erop inspringen? Zo ja, hoe?

31 januari 2009 - 23:41
[ ... ] 1. Show don't tell biijvoorbeeld is leuk, maar niet een heel boek vol te houden. Soms moet er vaart in het verhaal komen of gebeuren er dingen die zich wel heel goed laten vertellen. [ ... ] 2 Proeflezen leent zich m.i. daarom niet om stukken van een ms te beoordelen en er vervolgens net zo lang aan te schaven tot iedereen het prachtig vindt, als je dat stadium ooit bereikt. Volgens mij is dat wat marriejeanne erbij in gedachten had.
1. Dat kun je in je verzoek om commentaar verwerken, toch? Dat is m.i een van de redenen waarom Dries daar telkens op terugkomt: wat wil je weten? 2. Dat iedereen het prachtig vindt, zul je niet bereiken. Dat hoeft ook niet. Het gaat erom of het in zijn algemeenheid 'goed' is: technisch oké, grammaticaal en qua spelling correct, en of de stijl en het perspectief consequent zijn doorgevoerd, bijvoorbeeld. Dat geeft al een aardige indicatie over de rest, ook.

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
1 februari 2009 - 0:02
@ MichaM. Dan gebruik je proeflezen op de manier zoals het nu gaat en ook bedoeld is. Zoals marriejeanne het beschrijft, zie ik het als een 'flow' van steeds nieuwe delen uit een manuscript plaatsen zonder dat je er een specifiek probleem mee hebt, maar alleen om commentaar te ontvangen waarmee je dan weer aan de slag gaat. Maar zoals gezegd, vind ik dat een te detaillistische benadering bij een tekstomvang van een heel boek. @marriejeanne. Ik lees net jouw commentaar en ik geloof dat jij het anders bedoeld dan ik uit je begin-topic begrepen heb, dus dat je niet pleit voor een opeenvolging van stukken uit een ms waar je dan net zo lang aan schaaft tot er niets meer te verbeteren valt en je tekst klaar is voor een uitgever?

1 februari 2009 - 0:10
[quote=debutant[ ... ] @marriejeanne. Ik lees net jouw commentaar en ik geloof dat jij het anders bedoeld dan ik uit je begin-topic begrepen heb, dus dat je niet pleit voor een opeenvolging van stukken uit een ms waar je dan net zo lang aan schaaft tot er niets meer te verbeteren valt en je tekst klaar is voor een uitgever? [/quote] Ik bedoelde het zo: als je serieus een plan hebt om een boek te schrijven, dan kun je hier op het SOL-forum - en ook bij de artikelen die hier elders op de site verschijnen - heel veel rendement halen uit de kritiek en informatie die je krijgt. Inderdaad kun je ervoor kiezen om telkens een stuk te plaatsen, om te testen hoe anderen erop reageren. Maar om een heel manuscript stukje bij beetje bij Proeflezen te plaatsen, lijkt me niet de bedoeling en is ook niet nodig, omdat je met de commentaren zelf al een heel eind op weg kunt komen. Je moet daarom ook alleen maar teksten plaatsen die gerijpt zijn, maar waar je toch graag feedback op wilt, voordat je ze naar een uitgever stuurt.

Lid sinds

17 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 februari 2009 - 0:49
P.S. 2 Dit geldt ook voor de mensen die in het buitenland wonen. Uitgeverijen beschikken over net zulke moderne communicatiemiddelen als jijzelf of een tussenpersoon. Waarom zou een tussenpersoon jouw belangen beter kunnen behartigen dan een uitgever? Dat kan hij alleen als één van beide partijen 'zwak' is - en een uitgever is dat niet.
Helder gesschreven, MJ en m.i. klopt het als een bus. Maar: voor een gesprek met een uitgever kun je vanuit de andere kant van de wereld niet zo gemakkelijk even 'overkomen. ' Daar zou ik dan een tussenpersoon misschien wel handig vinden.

Lid sinds

19 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 februari 2009 - 1:22
Het is anders hier ook heel normaal om te publiceren bij een uitgever zonder elkaar ooit gezien te hebben. Alles gaat per mail of per telefoon. Effe denken... van mijn uitgevers had ik er 4 nog nooit gezien toen mijn eerste boek bij hen uitkwam. Soms kom ik ze op een beurs of zo een keer tegen.

Lid sinds

17 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 februari 2009 - 2:10
publiceren kan wel. Het promoten en alles wat erbij komt gaat moeilijker, daar je niet zomaar fysiek aanwezig kunt zijn.

Lid sinds

19 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 februari 2009 - 9:45
Ja maar, Sabarinde, dikke kans dat je bij een boek zoals jij nu met Pluis hebt geschreven helemaal nooit bij promotie aanwezig hoeft te zijn. Ik doe alleen promotie voor mijn boeken daar waar ik toevallig toch heen wil. Manuscripta en zo. En naar scholen natuurlijk, maar dat is meer geld verdienen dan promotie. En zulke dingen doet een agent niet voor je. Die doet niets aan promotie, die zegt hooguit tegen de uitgever: doe dat eens. En dat kun je zelf ook. Kijk als jij straks dat boek (en nog meer en nog meer) gaat publiceren heb je een mooie smoes om eens per jaar naar hier te komen, in de kinderboekenweek. Dat heeft LIL - die op Aruba woont - ook gedaan. Daar heeft ze haar ticket mee verdiend en dit jaar komt ze weer :D Voor het uitgeven en promoten heb je zo iemand echt niet nodig. Dan heb je meer aan een Pluis in Nederland.

1 februari 2009 - 23:41
Helder gesschreven, MJ en m.i. klopt het als een bus. Maar: voor een gesprek met een uitgever kun je vanuit de andere kant van de wereld niet zo gemakkelijk even 'overkomen. ' Daar zou ik dan een tussenpersoon misschien wel handig vinden.
Wat denk je dat die tussenpersoon zal doen? (Je 'hebt' Pluis toch? Of iemand anders wil ook wel voor je in de bres springen, maar dat kost je verder niet zoveel en je bent niet meteen aan een agent verbonden tot de dood ons scheidt, of forever 15% afstaan). En:
publiceren kan wel. Het promoten en alles wat erbij komt gaat moeilijker, daar je niet zomaar fysiek aanwezig kunt zijn.
Als iemand fysiek niet aanwezig kan zijn, kan een agent niet voor promotie zorgen waarbij iemand fysiek aanwezig moet zijn. Dat zal hij van tevoren inschatten, en zijn / haar plan erop aanpassen. Als een agent te weinig mogelijkheden bij iemand ziet - maar dat ziet hij niet vaak, want een boek uitbrengen kan wél, ook op afstand, en levert hem geld op -, maar als hij dus weinig mogelijkheden bij iemand ziet, zal hij niet aan zo iemand 'beginnnen'. Maar ... een uitgever denkt op dezelfde manier. Die zal iemand van de andere kant van de wereld niet laten overkomen voor een kennismakingsgesprek, behalve als het om zeer lucratieve deals gaat. Maar dan zul je in de meeste gevallen toch zelf dat ticket moeten betalen, en het op je verlies- en winstbalans plaatsen om het als kosten op te voeren op je inkomen.

Lid sinds

17 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 februari 2009 - 13:42
Mooi stukje! Waar ik het niet helemaal mee eens ben is dat de winst 100 % voor jou is, als je geen tussenpersoon inschakelt. Was dat maar waar. Degenen die het best aan jouw manuscript verdienen zijn de boekhandelaren en de uitgever. En dan kom jij pas, als schrijver. ;)

5 februari 2009 - 14:30
100% van de 10, 15, 20 of 25% (royalty's). Als je met een agent werkt - of beter gezegd: hij of zij met jou - neemt die over het algemeen 15% van jouw procenten. In dit geval bedoel ik met 100% dus je volledige royalty's, en geen 85% ervan. De uitgever investeert eerst in jouw werk. Dat vind ik een grote stap, waar een auteur veel baat bij heeft, want er komt nogal wat kijken bij het uitbrengen van een boek. Daar bemoeit een agent zich niet mee.

5 februari 2009 - 15:08
Natuurlijk heb je er wel wat aan om hier iets te plaatsen, hoewel ik het ook met Debutant eens ben dat een stuk tekst vaak uit zijn context is gerukt. In het verleden heb ik hier stukjes uit mijn eerste roman geplaatst en kreeg toen kritieken waar ik helemaal niets mee kon. Ook merkte ik dat sommige mensen erg slecht lezen. Maar wat belangrijker is: de mensen hier missen de expertise en de ervaring. Die kun je bij een literair agent of een schrijfschool/cursus wél vinden. Ik heb vaak genoeg teksten gelezen van mensen die mij meenden te kunnen corrigeren, om vervolgens te constateren dat ze er zelf helemáál niets van bakten. Dat schiet dus niet op, hoe goed de bedoelingen ook zijn. Natuurlijk zitten er ook goeie tussen die zelf ook aardig kunnen schrijven. Wat ik maar wil zeggen is, je hébt er wel iets aan, maar er moet ook weer niet tevéél gewicht aan worden gegeven. Toneelspelen kun je ook niet leren van een amateur...

5 februari 2009 - 15:21
asdale, de meeste redacteuren en literair agenten zijn geen auteurs. Toch hebben ze zonder uitzondering verstand van teksten. Hoe kan dat? Het zijn geen schrijvers, en ook geen amateurs. Schrijven leer je dus ook niet van hén. Je komt pas bij hen als je al schrijven kunt. Dat heb je geleerd (op een cursus) of het zit in je en je hebt de moeite genomen, het eruit te halen en aan de wereld te laten zien. En voor jezelf kun je toch bepalen aan welk advies je (hier gegeven) wél iets hebt en aan welk advies niet?

6 februari 2009 - 10:31
oeps, sorry!! mijn computer was een beetje traag en had nog niet alles erop staan! En ik was weer eens te snel :o Maar om op je opmerkingen terug te komen: Zijn redacteuren bij uitgevers wél schrijvers? Die beoordelen je tekst ook en als je ziet hoe dát gaat! Ik zeg ook niet dat je er niets aan hebt om bij SOL je teksten te laten lezen, maar wél dat je zelf weer kritisch moet zijn op het commentaar dat je hier krijgt. Verder ben ik het roerend met je eens dat je veel moet schrijven en vooral ook veel moet lézen.

6 februari 2009 - 10:36
Aha!
Maar om op je opmerkingen terug te komen: Zijn redacteuren bij uitgevers wél schrijvers? Die beoordelen je tekst ook en als je ziet hoe dát gaat!
Over het algemeen zijn redacteuren geen auteurs; dat was ook mijn punt. Toch hebben ze wel verstand van tekst. Dat is iets anders dan er zelf een goed kunnen schrijven, een boek lang. Maar je tweede opmerking vind ik ook interessant: als je ziet hoe dát gaat! Hoe gaat dat? Volgens mij - weer: over het algemeen - wel goed. Heb je slechte ervaringen?

6 februari 2009 - 10:47
Ik heb laatst ergens een filmpje gezien op internet, ik weet niet meer waar. Daar lieten ze zien hoe redacteuren een manuscript beoordelen. Het begint al bij de inleidende brief. Als die niet deugt in hun ogen, nemen ze het manuscript al nauwelijks meer serieus. Een titel die ze vreselijk vinden; hup, weg ermee! De eerste bladzijde lezen, constateren dat het niet bevalt en zo maar door. Ik heb er hartelijk om gelachen eigenlijk maar het was voor een aankomend schrijver een ontmoedigend filmpje. Dat was ook de bedoeling want de link kwam van een uitgeverij! Ik zal nog eens kijken of ik het terug kan vinden. Ach weet je Mariejanne, het is net zoiets als auditie doen voor een toneelstuk of film. Je moet het doen en bij afwijzing na afwijzing toch de moed niet opgeven. Maar te lang moet het ook niet duren natuurlijk. Uiteindleijk kon wel eens blijken dat het schrijversschap niet voor iemand is weggelegd. maar wat ik het belangrijkste vind is dat we onszelf af en toe niet zo vreslijk serieus nemen en een beetje humor toestaan, een beetje lucht. Dát mis ik op het SOL nog wel eens. Kom, ik ga weer aan het werk. De personages roepen!! Fijne dag!

Lid sinds

19 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 februari 2009 - 10:48
Maar wat belangrijker is: de mensen hier missen de expertise en de ervaring. Die kun je bij een literair agent of een schrijfschool/cursus wél vinden.
Nou bedankt :\\ Ik raad je aan om je niks aan te trekken van mijn opmerkingen hier en je in te schrijven bij een cursus van mij bij een schrijfschool. Waarschijnlijk zeg ik daar op die plek zinniger dingen. Hoop ik tenminste voor mijn cursisten :rolleyes:

6 februari 2009 - 10:56
O ja, dat filmpje heeft iemand hier ook geplaatst, oftewel: een link. Dat was zeker ontmoedigend, en als ik eerlijk ben, vond ik het gedrag van deze redacteuren een aanfluiting. Ik begrijp niet dat ze zo op televisie willen (het filmpje kwam uit een tv-programma van een aantal jaren geleden). Waarschijnlijk wilden ze duidelijk maken dat al die ongevraagde manuscripten als een zware last op hun bureau drukten of zo, en dat is dan wel gelukt. Maar toch zat er eentje bij, die die ene man even apart legde om nog eens extra naar te kijken - dat kan ook jouw manuscript zijn. Maar ik geloof dat veel uitgeverijen externe lezers hebben, en dat de redacteuren dus zelf niet alles lezen wat ongevraagd ingezonden wordt, alleen die manuscripten die van de externe lezers een positief oordeel kregen. Het filmpje was denk ik ietwat gechargeerd.

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 februari 2009 - 11:03
Heb op de SOM wel wat zinnige dingen gehoord. Ben nu druk aan het herschrijven. Vandaar wat minder op het forum. Ik hou nog even vol. Met of zonder agent.

Lid sinds

17 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 februari 2009 - 11:28
@MJ. Inspirerend verhaal. Ik heb het geprint en hang het voor mijn neus op de muur. Vooral vanwege puntje 1, want ik wil wel graag beginnen en ben ook af en toe bezig, maar het komt er gewoon vaak niet van. Zeker in deze tijden van superdrukke deadlines. Ik zit de hele dag achter de computer, maar schrijf helaas nu even alleen voor mijn werk. Ook leuk, maar anders. Dus: hup weg van dit forum en werken, zodat ik in het weekend weer kan doen wat ik eigenlijk graag wil doen: schrijven aan mijn embryonale roman. Wat betreft de literair agent: ik denk dat het insturen van een ms, als je eenmaal eentje af hebt, altijd een kwestie van lange adem is. Of je het nu naar een uitgever of een agent stuurt. Ook bij Sebes kan het jaren duren voordat je (als hij je al wil hebben) een boek in de boekhandel hebt staan. Wat mij ook dwars zit is dat de agent meteen je hele oeuvre wil gaan beheren. Daar zou ik zelf vrij in willen zijn. En ik snap best dat het voor hem business is en dat hij iets terug wil voor zijn investering in jou als schrijver. Maar ik ben niet voor niets zelfstandig ondernemer (als journalist en als schrijver) en om me met huid en haar over te leveren aan een ander bedrijf voelt niet goed.

Lid sinds

17 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 februari 2009 - 11:47
Het is anders hier ook heel normaal om te publiceren bij een uitgever zonder elkaar ooit gezien te hebben. Alles gaat per mail of per telefoon. Effe denken... van mijn uitgevers had ik er 4 nog nooit gezien toen mijn eerste boek bij hen uitkwam. Soms kom ik ze op een beurs of zo een keer tegen.
Dat kan ook echt anders Zjors. Voor mijn kastelenboek heb ik zeker drie gesprekken bij de uitgever op kantoor gehad om over de inhoud etc. te praten. Over twee weken gaan we weer om over het vervolg te praten. Waarschijnlijk hangt dat ook af van het type uitgever of misschien ook wel het genre?

6 februari 2009 - 12:13
Wat mij ook dwars zit is dat de agent meteen je hele oeuvre wil gaan beheren. Daar zou ik zelf vrij in willen zijn. En ik snap best dat het voor hem business is en dat hij iets terug wil voor zijn investering in jou als schrijver. Maar ik ben niet voor niets zelfstandig ondernemer (als journalist en als schrijver) en om me met huid en haar over te leveren aan een ander bedrijf voelt niet goed.
Dat is precies wat ik bedoel. Vrijheid is bijna een missie geworden. :) Als een literair agent een auteur leidde per project, en hij deed het goed, dan kwam die auteur toch voor het volgende project ook wel bij hem? Zo koop ik altijd mijn stoomstrijkijzers bij de Hema, omdat die goed zijn. Maar ik begrijp het ook wel: zo'n agent neemt alleen het neusje van de zalm ---> dat kan hij duur verkopen ---> daar zijn de pegels te halen ---> want alle rechten zijn altijd bij hem, voor nu en altijd. Misschien zijn zulke contracten niet eens rechtsgeldig. Ook een concurrentiebeding heeft een limiet. Ook een dominee wordt niet voor eeuwig in een gemeente beroepen. Ook een commissaris van een bedrijf zit niet voor zijn hele leven aan het pluche gekleefd.

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2009 - 7:06
Wat een goede link Micha! bedankt! Inderdaad kan je het gestelde ook op schrijven, eigenlijk op heel veel dingen, toespitsen. Ik ben 3 jaar geleden met aquariumfotografie begonnen en had na enkele pogingen het bijltje erbij neergegooid uit frustratie: prutswerk leverde ik, de foto's waren niet om aan te zien. Maar het begon al fout, ik gebruikte de handleiding niet en dacht alles wel op eigen houtje uit te kunnen vinden. Heel veel oefenen, veel fouten maken, opnieuw beginnen en kritisch blijven en dan je probeersels plaatsen op fora, niet bang zijn voor kritiek maar er juist voor openstaan. De tips en ervaringen op deze site zijn zeer waardevol, zij zijn voor mij de handleiding. Het is te vergelijken met de handleiding die ik niet gebruikte bij mijn fotografie, door de handleiding te lezen en vooral veel te oefenen kreeg ik eindelijk mijn foto's...

Lid sinds

16 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2009 - 9:53
Maar wat belangrijker is: de mensen hier missen de expertise en de ervaring. Die kun je bij een literair agent of een schrijfschool/cursus wél vinden.
Nou bedankt :\\ Ik raad je aan om je niks aan te trekken van mijn opmerkingen hier en je in te schrijven bij een cursus van mij bij een schrijfschool. Waarschijnlijk zeg ik daar op die plek zinniger dingen. Hoop ik tenminste voor mijn cursisten :rolleyes:
Gelukkig wel, Zjors, zegt hier een van je cursisten. Maar ik merk ook dat ik al veel geleerd heb. Eens even denken... Waar heb ik dat geleerd? Oja, op SOL, en van alle contacten die ik heb opgedaan via SOL en van alle informatie waar ik door mensen op SOL naar toe verwezen ben.

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2009 - 10:30
@sjee: daar sluit ik mij helemaal bij aan: zegt hier nog een van Zjors haar cursisten. @Zjors: Ik leer heel veel van je Zjors tijdens de cursus en ook van de feedback die je hier geeft. Ik heb nu een paar dingen geleerd. Via de cursussen, maar ook via SOL. De feedback die andere mensen ook krijgen en ook ikzelf, daar leer ik van. @asdale: ik begrijp eigenlijk niet zo goed waarom je schrijft dat de mensen hier de expertise en ervaring missen. Ik vind dat nogal wat. Ik ben juist hartstikke blij dat zoveel mensen met zoveel ervaring en expertise mij op weg helpen. Ik ervaar dat dus heel anders.