Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Maximilian Sorniév - PieterR

28 januari 2009 - 21:31
GEGROET waarde vrienden van de poézie. Mijn naam is Pieter, maar zeg maar Pete. Ik ben nét 17 jaar geworden. (Ik vermeld even trots dat ik vandaag mijn theoretisch rijexamen heb afgelegd en geslaagd ben -met nipt 41/50- maar goed, geslaagd is geslaagd.) Ik schrijf al 3 maanden poézie en enkele kortverhalen. Romans lijkt me niet te lukken, maar dat komt nog wel. Ik schrijf ook nummers (muziek) en luister eigenlijk zo goed als enkel naar Jazz. Nja, geen mens die daar naar kraait. Mijn poézie wordt met de dag beter, ik neem aan dat dat bij iedereen zo is. Ik schrijf graag gedichten zoals Hugo Claus in de 'Oostakkerse Gedichten', maar de laatste tijd schrijf ik gedichten om het gedicht. Pete, c'est moi. Until we meet again. x

Lid sinds

20 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
  • Administratie
  • Beheerder
28 januari 2009 - 21:37
Ha PieterR, wie is dan die Maximilian Sorniév? Een pseudoniem? Een Russische oom? Je favoriete wodkamerk? ;)

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 januari 2009 - 21:49
Grapjas. Ik hou van pseudoniemen. Het geeft meer vrijheid denk ik zelf, hoewel het ook als een soort verdediging kan worden opgevat. Maar ja. Ik heb zelfs 3 pseudoniemen... Het laat je met een nieuwe lei beginnen, je kan even iemand anders zijn. x pete

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 januari 2009 - 22:18
Wat ik trouwens bewonderenswaardig vind aan mensen die een pseudoniem gebruiken is dat zij zichzelf niet de hele tijd op de voorgrond plaatsen. Ze schrijven omdat ze iets moois willen laten lezen aan andere mensen, niet om te laten zien hoe prachtig ze wel kunnen schrijven. Natuurlijk een beginnend iemand heeft altijd wat aandacht nodig en positieve feedback. Maar tja ik ben allergisch tegen aandachtsgeile figuren. Die niks kunnen, maar doen alsof ze een manusje van alles zijn. Ik noem een Patty Brard, een Kelly van der Veer, een Gordon. Ze kunnen in feite niets, maar het gewone volk ( wie dat dan ook mogen zijn, als het gewone volk dit leuk vindt dan ben ik maar liever gek) kijkt er naar. Persoonlijk zou ik nooit een foto van mezelf op een boek zetten, ook gebruik ik liever een pseudoniem. Het schept ook wel veiligheid, want als je boek of bundel afgekraakt wordt dan weet niemand precies wie je bent. Overigens bestaat er ook nog zoiets als een heteroniem. Arnon Grunberg maakte hier eens gebruik van. Je naam verandert dan niet, maar ook je persoonlijkheid. Je schrijft dan heel anders dan je normaal doet. Het lijkt me knap lastig om dat te kunnen!

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
31 januari 2009 - 12:09
Daar sla je de nagel op de kop, Nachtdichter! Pseudoniemen zijn eigenlijk een soort van veiligheidsnetten. Je hoeft niet bang te zijn voor kritiek, hoewel het je niet minder zal raken, maar je kan ook altijd van nul beginnen. En inderdaad, je persoonlijkheid veranderen moet inderdaad aarstmoeilijk zijn. x pete