Proeflezers

ik heb mijn libelle verhaal bv aan mijn man laten lezen. Maar hij is natuurlijk niet kritisch (anders zwaait er wat, ha ha),

Anders zwaait er wat?? Je wilt toch een eerlijke mening? :? Dan moeten je proeflezers juist kritisch zijn. Dingen eruit pikken die je zelf niet of niet meer ziet. Aan stroopsmeerderij heb je niets. Mijn man is juist een hele kritische lezer en als je er eenmaal aan gewent bent, (kritiek krijgen dus) is dat juist fijn. Daar kan je mee verder, daar leer je van. Wat natuurlijk niet altijd wil zeggen dat je proeflezers ook gelijk hebben, maar je kan het wel meenemen. Ik heb zojuist een column bij proeflezen geplaatst (een illusie rijker.) Daar krijg ik divers commentaar/suggesties/voorstellen die ik allemaal meeneem. Aan mij om te zien waar ik wel en niet wat mee doe. Het proeflezen is, vind ik nu, een onmisbaar element bij het schrijven. Mijn kring van proefleespersonen word ook steeds groter. Als ik voor het eerst iemand wat laat lezen, moet hij/zij me beloven eerlijk te zijn, omdat proeflezen anders geen zin heeft. Vervolgnes ik kijk elke keer weer uit naar hun visie. Nou, succes ermee. :)

Hoi Jetjeveer, Het was ook een grapje( dat van mijn man), maar ik geloof dat mijn grapjes hier niet zo worden begrepen. Ik bedoel gewoon te zeggen dat de mensen die ik tot nu toe heb laten lezen niet echt weten wat ze over mijn verhaal willen zeggen anders dan, leuk geschreven, knap gedaan etc. Ik ben meer op zoek naar JUIST de KRITISCHE lezer. Maar die kan ik niet vinden. En ik ben dus benieuwd hoe een ieder van jullie dit oplost. :D Rudolf: Jij snapt m... :thumbsup:

Oh...Oke. Pff haha. Wat stom van me, maar ik heb dat zo niet opgevat. :retard: Vergeet mijn verhaal dan maar.

Oh...Oke. Pff haha. Wat stom van me, maar ik heb dat zo niet opgevat. :retard: Vergeet mijn verhaal dan maar.

Maakt niet uit hoor, waarschijnlijk ben ik dan niet duidelijk genoeg geweest. Maar je hebt verder prima commentaar waar ik wel wat mee kan hoor. :thumbsup:

Door zoveel mogelijk verschillende type mensen laten lezen, misschien? Mensen die wat verder van je af staan. Een tante, buurvrouw, juf of meester op school. Of misschien een briefje ophangen in de bibliotheek waarin je vermeld dat je een proeflezer zoekt. Of hier bij proeflezen wat vaker plaatsen... :smirk:

Door zoveel mogelijk verschillende type mensen laten lezen, misschien? Mensen die wat verder van je af staan. Een tante, buurvrouw, juf of meester op school. Of misschien een briefje ophangen in de bibliotheek waarin je vermeld dat je een proeflezer zoekt. Of hier bij proeflezen wat vaker plaatsen... :smirk:

Maar wat ik me dan afvraag is of dat mag? Een gedeelte van je tekst, bestemd voor een wedstrijd, onder proeflezen plaatsen. Of heeft de organisator (in dit geval de libelle) daar problemen mee?

Ik verklap niks aan de Libelle. ;)

Ik verklap niks aan de Libelle. ;)

Als ik het goed begrijp, houd jij je aanbevolen? :) Maar hoe doe jij het zelf dan? Hoe ben jij aan je proeflezers gekomen?

De tekst blijft toch altijd van jou? Daar heeft de Libelle toch niets mee te maken?(zolang zij het niet publiceren) Of zie ik dat verkeerd? :confused: Marriejeanne weet daar vast wel antwoord op! :nod:

Als je wat langer hier op het forum bent, kom je vaak hier schrijvers tegen die vergelijkbare dingen schrijven waarmee je op een gegeven moment afspreekt elkaars werk te lezen. Zo ging dat bij mij in elk geval. Ook heb ik op een schrijfcursus iemand ontmoet. Het is dus vooral een kwestie van een schrijfnetwerk opbouwen en dat kost tijd. Dit forum kan daarvoor in elk geval heel nuttig zijn. Ik begreep je grapje trouwens wel :p :P

Afgezien van 't grapje, dwing je man tot kritisch zijn. Of neem je schoonmoeder, natuurlijk. ;) (En, kan ik ook leuke grapjes maken? :D:P)

Ha Ha, ja je bent geslaagd :lol: Carduelis! :thumbsup: Mijn schoonmoeder nemen laat ik liever aan mijn schoonvader over (sorry, inkoppertje) En een man dwingen hoe doe je dat??? :D

Ik heb diverse 'soorten' proeflezers 'verzameld': mede-auteurs (niet alleen van het forum), doelgroep (basisschoolleerlingen, het wordt voorgelezen en zelf gelezen), enorm secure op details (mijn man en dochter) en in de laatste fase twee mensen van de uitgeverij. Aan mensen die niet kritisch (genoeg) zijn, heb je uiteindelijk weinig. Natuurlijk is het af en toe fijn, een veer in je kont, maar om te groeien en te verbeteren ben je meer gebaat bij ongezouten kritiek.

Wauw Ing, Ja daar heb je wat aan. Super met zo'n schare om je heen! Moet maar eens goed zoeken dan in mijn omgeving en als er mensen zijn van dit forum die wel eens wat van me willen lezen hoor ik dat graag. (niet allemaal tegelijk ;) En trouwens nou rolt er niet direct elke dag wat uit mijn printer hoor, maar zoals met de Libelle had ik graag goede feedback willen hebben. Die heb ik nu gemist. :crybaby: :crybaby:

Ik heb een paar kinderen die binnen mijn doelgroep vallen als proeflezers. Voetballertjes bij de voetbalboeken, hockeyers bij de hockeyboeken etc etc. Zij lezen mijn verhalen en vertellen me of ze iets niet snappen, of ze het ergens saai vinden, wat ze niet logisch vinden, wat ze missen etc etc. Daarnaast heb ik een wat ouder neefje die heel veel leest en hij leest alles proef. Aan hem heb ik het meest omdat hij het heerlijk vindt om me te wijzen op fouten. Hij kent van alle series inmiddels de personages en hun eigenaardigheden. Als bijvoorbeeld een uitspraak niet bij een personage past, merkt hij dat meteen. Heerlijk.

Het soort proeflezers waar Ing het over heeft, moet je hebben. Minimaal één die naar de schrijftechnische kanten kan kijken. Klopt je perspectief, is je verhaal logisch en plausibel, worden gebeurtenissen duidelijk verteld en de omgeving goed beschreven, heb je geen onjuistheden in je verhaal? Dat soort dingen kijkt diegene naar. Dan moet je het liefst ook iemand hebben die naar je spelling- of grammatica kijkt. Heb je geen vriend(in) die dit kan, vraag dan je oudleraar Nederlands eens - grote kans dat die het leuk vindt om voor zoiets gevraagd te worden. Daarnaast moet er gekeken worden of het verhaal echt binnen je doelgroep past. Ikzelf schrijf momenteel vooral voor kinderen. Ik laat een verhaal minimaal door één kind zelf lezen, maar liefst door meerdere en dan ook het liefst een jongen en een meisje. Daarnaast is het handig als het verhaal wordt (voor)gelezen in een klas. Kinderen kunnen je dan laten weten welke woorden ze niet kennen, welke stukken ze leuk of spannend vinden of welke niet enzovoort. Wat ik nu zelf ook heb, is dat delen van mijn ms gelezen worden door mensen van instanties. Daar krijgen de kinderen in het boek namelijk mee te maken en alles wat er gebeurd en gezegd wordt, moet kloppen met de werkelijkheid. Samengevat heb je drie of vier soorten proeflezers nodig: - voor de schrijftechnische kant - voor de spelling- en grammatica - om te beoordelen of het verhaal leuk is - om te beoordelen of de gebeurtenissen in het boek in het echt zo gaan

Goede vaste proeflezers is niet makkelijk. Ik heb iemand die echt als lezer proefleest en zodoende de consument vertegenwoordigd. Tevens kan zij in een later stadium de meeste fouten eruit halen. Daarbij heb je iemand nodig die veel van schrijven weet en je ongezouten kan vertellen dat de opzet ed niet goed is, maar die je ook met een paar rake opmerkingen op het goede pad kan krijgen. Ik heb wel zo iemand maar zou er graag meer hebben. Zeker voor mij als wannabee schrijver is dit zeer belangrijk om uiteindelijk tot iets goeds te kunnen komen. Alleen kan ik dit nog niet. Simpel zat.

Ik heb toen ik pas begon ook proeflezers gehad. Naarmate ik verder in het verhaal kwam wilde ik er steeds minder en nu doe ik het zonder. Ik weet niet precies waarom. Maar wel heb ik op een gegeven moment BSN ingeschakeld, een manuscriptbeoordelingsbureau, en mijn mening is dat zo'n instantie eigenlijk de beste proeflezer is die je hebben kunt. Zij zijn namelijk kritisch én motiverend, en je proeflezers, hoe aardig ook, hebben over het algemeen net niet het vermogen hun vingers op precies die plekken te leggen waar dat nodig is. Ik heb dat zelf in ieder geval heel prettig gevonden, de feedback van BSN.

Ik heb inmiddels twee proeflezers. De tijd zal leren of ik er wat aan heb. Ik vind mezelf nog niet goed genoeg om een manuscriptbeoordelingsbureau in te schakelen. Maar wie weet in de toekomst dat ik dat kan doen. Tot die tijd ben ik blij met de mensen die graag mijn werk willen lezen en hun oordeel geven.