haar haar

Het lijkt me vrij lastig om daar alternatieven voor te verzinnen, tenzij je de hele zin omgooit. Soms gebruik ik wel eens "z'n", maar volgens mij "mag" dat niet echt, da's meer spreektaal of zo.

Waarom zou het niet mogen? Het haalt de lezer wel uit het leesritme: opeens moet er nagedacht worden over die rare woordcombinatie. Ik zou het vermijden, ja. Misschien: "Haar wordt haar ruimte niet gegund." (Passieve zin, ook niet zo mooi.) En: "Zijn schoenen zijn verdwenen. Hij wil weten waar ze zijn." (Beetje kinderlijker misschien.)

"Men gunt haar geen ruimte" "Hij is zijn schoenen kwijt" Maar het mag wel. De eerst 'haar' is een verwijzing naar een persoon, de tweede 'haar' is een verwijzing naar een eigendom. De eerste 'zijn' is een werkwoord en de tweede 'zijn' gaat weer over een eigendom. Ik zelf vind het alleen niet mooi staan. Waar ik meer moeite mee heb is 'je je' ("waar heb je je schoenen gelaten" ook vast weer om te bouwen) omdat daarbij de tweede 'je' eigenlijk een 'jouw' hoort te zijn. Weet iemand wat daar de regels voor zijn?

Er is vast al een topic wat hierover gaat, maar ik kon het zo snel niet vinden. Soms stuit ik op zinnen waarin ik dubbele woorden achter elkaar wil schrijven zoals 'men gunt haar haar ruimte niet.' Of 'waar zijn zijn schoenen gebleven?' Kan dit? Mag dit? Hoe hoort het? Dat wil ik graag weten.

Het dubbele 'haar' in de eerste zin 'mag' wel, maar is onnodig. Je kunt schrijven: Men gunt haar de ruimte niet. Of: men gunt haar geen ruimte. De tweede zin is prima, die stoort niet. Als je hem hardop leest, merk je namelijk dat je de tweede 'zijn' anders uitspreekt dan de eerste: waar zijn z'n schoenen gebleven? Trouwens: dergelijke dubbele woorden achter elkaar zijn echt niet 'verboden' hoor. Grammaticaal is het in orde.

De rillingen liepen me over de rug toen ik haar haar haar zag kammen. Waargebeurd en ook grammaticaal niets mis mee.

Autobiografisch, DJ? :D

Kan dit? - Ja. Mag dit? - Ja. Hoe hoort het? - Als het grammaticaal klopt, kan het. Maar het leest minder fijn. Ik zou het veranderen. 'Men gunt haar de ruimte niet' ofzo.

Ja, Pluisebol... die kleine dingetjes in een mensenleven die je nooit vergeet...

Bedankt voor alle reacties. Ik denk dat ik het beste de zin wat om kan buigen. Ongeacht of het grammaticaal wel of niet klopt, ik vind het gewoon niet zo fijn lezen inderdaad. Maar het is wel goed om te weten dat het wel mag en kan, als het zo uitkomt.

Ik heb dat ook weleens...met haar haar maak ik er dan meestal haar haren van...om verwarring te voorkomen

Bij 'Haar haar' kan je ook 'Haar haren' gebruiken.

Ik heb het ook regelmatig, en ik probeer het te voorkomen, maar soms kan het niet anders. Bijvoorbeeld in een dialoog ga je geen lijdende vormen gebruiken.

Bij 'Haar haar' kan je ook 'Haar haren' gebruiken.

Of je leest het topic even...