Grapjes, verwijzingen en de plot

Als je het moet "proberen", dan komt het over het algemeen wel als geforceerd over, ja. Waarschijnlijk komen de echt leuke "grapjes" vanzelf.

Moeilijke. Zou je er zelf om moeten lachen? Dat je dat niet weet (d.w.z. het hier vraagt) zegt toch al wat. En aan het einde van het boek - moet je niet het boek gelezen hebben om het te snapen? Denk ik?

Zelf kan ik er wel om lachen, ja. Vindt 't wel sterk van mezelf, als ik eerlijk ben.

Volg je gevoel!

Het ligt er ook aan hoeveel mensen het snappen en of het vervelend is als ze het niet snappen. Ik zie de grap niet in je voorbeeld, misschien kun je het iets beter uitleggen? Bijthof en Braams bijvoorbeeld zou ik niet direct herkennen als Beethoven en Brahms. Ook weet ik nu niet wat de context is. Algemeen advies lijkt me om zoals MichaM zegt het niet te forceren, want dat merk je als lezer.