Ik stond voor het verhaal zoals een abstract schilder voor zijn doek. Waardoor laat die zich leiden? Door vage overwegingen omtrent evenwicht, dramatiek... Door afstand te nemen, weer dichterbij te komen, soms volgens plan een lijn te trekken, soms in een opwelling soms iets weg te poetsen, veranderde het ding voortdurend.