Een wereldwijde crisis uitleggen aan kinderen, hoe doe je dat?

Ik heb mezelf nooit als schrijver gezien. Als kind was ik ook niet zo creatief, ik speelde veel liever buiten. Tijdens mijn studie onderwijsassistent kwam die creatieve kant pas naar boven. Met name verslagen schrijven vond ik nooit een straf, terwijl de rest van mijn klasgenoten al begonnen te zuchten. Maar schrijver worden of een boek schrijven? Nee, dat is nooit in me opgekomen. Ik droomde van een carrière voor de klas. Iets waar mijn hart lag en wat me ook goed af ging. Toch spatte die droom uiteen toen ik na mijn afstuderen last kreeg van gezondheidsproblemen en ik niet kon terugkeren naar het onderwijs. Geluk bij een ongeluk: ik ontdekte de magie van het schrijven. 

Kinderboeken schrijven

Wat begon als van me af schrijven monterde uit in verhalen schrijven, personages bedenken en wegduiken in mijn eigen wereld. Affiniteit voor kinderen en het onderwijs zijn altijd bewaard gebleven. Ik besloot een schrijfcursus te volgen bij de LOI, waar het onderdeel ‘Kinderverhalen schrijven’ me het meest aantrok. Dus was de keuze om verhalen te schrijven voor kinderen een logische keus. 

Basisscholen in lockdown

En toen was daar de coronacrisis. Die heeft ons allemaal geraakt. Of dat nu op zakelijk of op mentaal gebied is geweest. Moet dat allemaal negatief en verdrietig zijn? Nee, zo heb ik dat niet ervaren. Bij mij persoonlijk zorgde het voor creativiteit, zeker op het gebied van schrijven. Dit is de periode geweest dat het schrijven vorm begon te krijgen. Op 15 maart 2020 werd de lockdown in Nederland uitgeroepen. Dat de scholen sloten, dat ging mij het meest aan het hart. Direct kreeg ik het gevoel: ‘Hier moet ik iets mee doen’. Ik wilde het (met name voor de kinderen) lichter en begrijpelijker maken. Automatisch begon ik iedere persconferentie bij te houden en checkte ik ieder uur van de dag het nieuws. Mijn pen en notitieboekje lagen altijd bij de hand. Langzaam maar zeker begonnen zich personages en een verhaallijn te ontwikkelen. 

Ik had al wat research gedaan naar uitgevers en gekeken waar ik de beste kans zou maken. BoekScout sprong er voor mij gelijk uit. Mijn boek was inmiddels uitgegroeid tot een dun voorleesboekje met tien verhaaltjes. In mei trok ik de stoute schoenen aan en ik stuurde mijn manuscript op. Ik had er totaal geen verwachtingen van. Ik zie wel dacht ik. Eind juni kreeg ik het verlossende antwoord: mijn boek werd uitgegeven onder de titel: ‘Morgen gaat de school dicht’. Een kinderboek over de coronaperiode in Nederland, geschreven door de ogen van een kind. Voor de illustraties zorgde een van mijn beste vrienden die ik al zestien jaar ken. Ontzettend leuk dat we dit samen konden gaan doen. 

Kinderboek uitgeven

Eerlijk gezegd heb ik me op veel momenten afgevraagd waar ik aan begonnen was. Ik zag het soms allemaal even niet meer zitten. Maar wat ben ik trots op het eindresultaat en dat ik toch heb doorgezet. Ik heb geen seconde spijt gehad van het feit dat ik de stap naar een uitgever durfde te zetten, terwijl ik nog hartstikke onzeker was over mijn manier van schrijven. En dat zou ik iedere beginnend auteur ook aanraden. Laat van je horen, laat jezelf zien en jaag jouw dromen na!

Over de auteur

Afbeelding

Kimberly van Kesteren (22) woont nog bij haar ouders en heeft onderwijsassistent gestudeerd. De keuze voor een kinderboek schrijven lag door haar studie voor de hand. Schijven voor kinderen vindt ze het leukste om te doen. Doordat ze begon met ‘van zich af te schrijven’ ontdekte ze haar passie voor schrijven en droomde ze al snel van een carriére als schrijfster. Schrijven zorgde voor afleiding tijdens een moeilijke periode in haar leven. Tijdens haar herstel schreef ze het kinderboek ‘Morgen gaat de school dicht’. Een kinderboek over de coronaperiode, geschreven door de ogen van een kind.