Bijwerkingen van schrijven

Vanaf het moment dat je gaat schrijven, echt veel gaat schrijven, merk je niet alleen een verandering in hoe je naar je eigen werk kijkt,  maar ook een verandering in je dagelijks leven. Dit zou je kunnen omschrijven als de bijwerkingen van het schrijfvak.

Gewone gesprekken lijken banaal

Je gaat gesprekken tussen mensen anders benaderen en analyseren. Je hoort andere dingen die je voorheen niet opvielen en veel van de gesprekken lijken onnodig en vol met ‘fouten’. Lekker lopende dialogen die je in je boek probeert te verwerken, lijken bijna ingestudeerde toneelstukken als je het vergelijkt met de gesprekken die je voert met je vrienden of gaat luisteren naar een gesprek tussen twee mensen in de trein. Hoe vaak zeggen we niet ‘uhh’ ‘of ‘en toen’, gebruiken we foutieve zinsconstructies en herhalen we ontzettend veel als we een gesprek voeren. Gewone gesprekken lijken banaal in vergelijking met messcherpe opmerkingen in boeken. Maar deze gesprekken geven ook een bepaalde inspiratie, zo ga je nog eens goed kijken naar hoe geloofwaardig jouw geschreven dialoog is.

Schrijven, een rusteloos vak

Nog een interessante bijwerking is het feit dat je altijd aan het schrijven bent. Alles wat je hoort en zegt probeer je mooier te laten klinken dan het is, mooiere zinnen van te maken, de situatie te dramatiseren of interessant te maken. Soms gaat dit zo ver dat je de oorspronkelijke situatie niet meer objectief kunt bekijken omdat die in je hoofd aangepast is tot een interessant verhaal. Een mengeling van fictie en realiteit kan daarmee zelfs je dagelijks leven binnensijpelen.

Gekke uitspraken, vreemde mensen die je tegenkomt, je kunt ze allemaal in je verhaal of boek kwijt en dit vult een groot deel van je gedachten en tijd. Onbewust put je creativiteit en ideeën uit het dagelijks leven.  Ze zeggen ook niet voor niets tegen beginnende schrijvers ‘Write what you know’ , wat je in je omgeving
meemaakt, is namelijk prachtig schrijfmateriaal.

Magisch woord of herhaald cliché?

Ook bij het lezen merk je een enorme verandering. Je zoekt een stem, een stijl en inspiratie. Lezen en zien hoe andere schrijvers iets in elkaar hebben gezet  is natuurlijk ontzettend handig. De bijwerking van veel lezen is dat de boeken die je ooit goed vond, opeens verschrikkelijk slecht geschreven lijken. Je leest meer, schrijft meer en ziet steeds meer waarom iets wel of niet goed is, je wordt een meedogenloze criticus. De verschrikkelijke boeken die je voor school moest lezen krijg je plots waardering voor, puur omdat je ze beter kunt volgen. Het nadeel hieraan is dat je de magie in de boeken minder gaat zien, omdat je struikelt over clichés en andere fouten.

Ondanks alle bijwerkingen van het schrijven, blijft het natuurlijk een prachtig vak waarbij je al je gedachten en emoties op papier kwijt kunt en weet dat je over een aantal jaar het terugleest en denkt ‘Dat ik ooit dacht dat dat ergens op sloeg’.

Romy is 20 jaar en druk bezig met de afrondingen van haar eerste boek. Ze volgt een opleiding aan de Schrijversacademie in Den Haag en momenteel is ze werkzaam als stagiaire bij Schrijven Magazine. Vanaf september start ze met de studie Filosofie aan de UvA.