Schrijftips van Thea Beckman

In september wordt de Thea Beckmanprijs, de prijs voor het beste historische jeugdboek, weer uitgereikt. Thea Beckman staat vooral bekend om haar beroemde boek Kruistocht in Spijkerbroek. Tijdens haar schrijfcarrière heeft Thea Beckman echter 23 boeken geschreven. Wat kunnen schrijvers van vandaag leren van een schrijfster zoals Thea Beckman?

Voldoende onderzoek

Voordat Thea Beckman begon aan het schrijven van een nieuw boek, deed zij eerst grondig onderzoek naar het onderwerp en de tijdsperiode waarover ze wou schrijven. In een interview met het tijdschrift Vooys beschreef Beckman hoe ze voor haar trilogie over de honderdjarige oorlog (Geef me de ruimte (1967), Triomf van de verschroeide aarde (1977) en Het rad van fortuin (1978)) een jaarlang onderzoek heeft gedaan: ‘Ik heb er een jaar lang op gestudeerd van 's morgens negen tot 's avonds vijf, achter elkaar. Ik werd heel fanatiek; liet allerlei boeken uit Frankrijk overkomen, ging er zelf een keer of vijf naar toe om allerlei dingen uit te zoeken.’

Geen vast plan

Een uitgedacht plan bij het schrijven van haar boeken had Thea Beckman vaak niet. Van tevoren wist ze dan ook niet hoe haar verhalen gingen lopen. In haar interview met Leesfeest gaf Beckman een interessant voorbeeld: ‘Terwijl je schrijft gebeuren er allerlei dingen. De verhaallijn die je in je hoofd hebt kan alle kanten uitschieten. In 'Hasse Simonsdochter' vertel ik over een roversbende in een boerderij. Ik schrijf: 'er wordt op de deur geklopt'. Ik heb geen flauw idee wie dat dan kan zijn. Laat maar binnenkomen denk ik dan, kunnen we lachen.’

Gaat het verhaal de verkeerde kant op, dan schrapte Beckman het weer, maar vaak liet ze personages hun eigen gang gaan. Theorieën over het schrijven gebruikte Beckman niet als ze aan een boek werkte. ‘… een goed boek schrijft zichzelf. Waar het ook over moge gaan, over iets moderns of het verleden of de toekomst, het moet zichzelf schrijven’, aldus Beckman in haar interview in Vooys.

Schrijven voor jezelf

Dat sommige kinderen het niveau van haar boeken lastig vonden, was voor Thea Beckman niet genoeg reden om anders te gaan schrijven. Als ze schreef, dacht ze niet aan haar lezers. ‘Ik schrijf het boek dat ik schrijven wil, zoals ik denk dat het geschreven moet worden. Wie het lezen wil, is welkom en wie het niet lezen wil die leest maar wat anders, gaat voetballen of iets dergelijks.’ Volgens Beckman kan je als schrijver het niet iedereen naar de zin maken.

Spannende muziek

Hoewel Thea Beckman voornamelijk historische kinderboeken schreef, geldt deze laatste tip voor schrijvers van alle mogelijke genres. Als ze ging schrijven luisterde Beckman vaak naar muziek. Haar voorkeur lag bij spannende muziek, aangezien ze daar naar eigen zeggen een spannend verhaal van ging schrijven.

Bronnen: leesfeest.nl; dbnl.org; archeon.nl

Door: Anne Rozekrans