YA-auteur Pamela Sharon: ‘Geloof in wat je doet’

Pamela Sharon is dol op Young Adult. Ze leest namelijk alle boeken in dit genre met een rap tempo uit, ze presenteert een podcast over dit onderwerp en haar nieuwste YA-boek, Wie ik gisteren was, verschijnt op 16 maart. We kunnen stellen dat Pamela een échte kenner is. Wij mochten haar hierover interviewen. 

---

Waarom trekt Young Adult jou zo aan? 

‘Zelf sta ik voor de klas, dus heb ik veel te maken met jongeren. Jongeren gaan door een periode waar ze opeens volwassen moeten worden. Ik vind het interessant om daarover te schrijven en te lezen. Ook is dit genre heel vooruitstrevend met het bespreken van bijzondere onderwerpen. Het mooie aan YA is dat daar de ruimte voor is. Met mijn eigen boeken vind ik het belangrijk dat ik mensen iets mee kan geven. Zo schreef ik over het hebben van een ziekte, handicap of beperking, omdat ik vind dat die mensen er ook gewoon mogen zijn.’

Kunnen we dat ook terugzien in je nieuwe boek? 

Afbeelding

‘Ja! Mijn nieuwe boek gaat over Yara, zij krijgt de diagnose CVS (chronischevermoeidheidssyndroom). Yara weigert zich hierbij neer te leggen en gaat op zoek naar een uitweg. Ze verliest zichzelf helemaal in een hyperrealistisch spel op haar telefoon. In dit spel kan ze namelijk gewoon zichzelf zijn, zonder de ziekte. Yara’s familie en vrienden maken zich zorgen om haar gezondheid en proberen in te grijpen.’

Wat is jouw werkwijze bij het schrijven van een boek? 

‘Als ik een idee krijg voor een nieuw boek, dan schrijf ik eerst het einde op. Ik weet dan waar ik naartoe ga werken. Dan maak ik een planning van alle hoofdstukken. Wanneer dat af is, kan ik aan het werk. Maar dan komt het allermoeilijkste; het schrijven van een begin. Je wilt namelijk de lezer in één keer meenemen in je verhaal. Ik ben altijd bang dat mijn begin niet goed genoeg is, dus schrijf ik het vaak opnieuw. Dit geldt eigenlijk ook voor de rest van mijn boek.
Ik heb veel ups en downs tijdens het schrijven. Echter blijf ik mezelf zoveel mogelijk motiveren tot het boek af is. Ik zie mijn boek als een schets die ingekleurd moet worden.’

Wat vind je het leukst aan het schrijven van een YA-boek? 

‘De personages! Tijdens het schrijven begin ik echt van mijn personages te houden. Het mooiste is dat ze soms hun eigen leven gaan leiden. En ik merk dan opeens dat het boek in elkaar klikt als een puzzel. Ze worden echt mijn vriendjes. Als mijn boek dan klaar is dan wil ik nog helemaal geen afscheid van hen nemen. Kort daarna mis ik ze al.’

Wil je dan geen vervolg schrijven? 

‘Soms wel, soms niet. Ik vind dat er al best wel veel trilogieën zijn. Ook is het motiverender voor jongeren als er maar één boek is. Dan gaan ze het sneller lezen. Zelf heb ik ook nog zoveel andere ideeën waar ik aan wil beginnen.’

Wat maakt een boek een YA-boek, volgens jou? 

‘Voor mij persoonlijk is dat de groei van de personages. Deze personages zijn vaak rond de 16, 17, 18 jaar en op die leeftijd kan er nog veel geleerd worden. Zelf vind ik het ook belangrijk dat het boek een actueel onderwerp bevat en het aansluit op de belevingswereld van de jongeren. Young Adult is heel toegankelijk en er is ondertussen heel veel keus.’

Wat zijn je tips voor beginnende YA- schrijvers? 

‘Niet opgeven en gewoon doorgaan. Probeer iets te schrijven wat jij graag wil schrijven. Wees niet bang dat je idee raar of buitengewoon is. Want alles is al een keer geschreven, maar jij hebt dat nog niet gedaan. Laat het mensen lezen en sta open voor feedback. Je moet door blijven gaan. Geloof in je verhaal, geloof in wat je doet en maak het af. Of je het nu goed vindt of niet.’