Afbeelding

De winnaar van de microwedstrijd IJsbloemen is bekend!

Winnaar microwedstrijd IJsbloemen bekend!

De winnaar van de microwedstrijd IJsbloemen is bekend!De redactie van Schrijven Online kondigt met plezier de winnaar van de microwedstrijd IJsbloemen aan! Na een spannende laatste ronde is er besloten op een top drie. Het verhaal Voor jou van Bianca Nederlof spande de kroon. Gefeliciteerd! Lees hier de overige verhalen van de shortlist.

De redactie heeft met veel plezier de ingezonden verhalen gelezen. Vooral de diversiteit aan invalshoeken deed ons erg goed. Hoe er ook werd gespeeld met het thema, de sfeer kwam duidelijk naar voren in elk verhaal. Lees hieronder de vier winnende verhalen, waarvan twee de derde plek delen, inclusief juryoordeel. Als winnares ontvangt Bianca Nederlof binnenkort het boek Wat een weer! Over ijs, as en vuur in de atmosfeer van Jacob Kuiper.

1.    Voor jou - Bianca Nederlof

‘Kijk, mama. Wat mooi.’
‘Dat zijn ijsbloemen,’ zeg ik.
Vlinder kijkt bedenkelijk. ‘Mag ik ze meenemen naar papa?’
Ik knik. Vanwege het weer wilde ik niet gaan, maar Vlinder rekent erop. We kleden ons warm aan. Ik schrap het ijs van de ruit, Vlinder vangt het op in een plastic zakje.

We maken knerpende voetstappen in de nog ongerepte sneeuwdeken. De omgeving voelt vandaag onwerkelijk aan. Als ik de sneeuw van de zwart granieten steen veeg, beukt de gegraveerde naam van mijn man me terug in de realiteit.
Vlinder houdt het plastic zakje ondersteboven. ‘Voor jou, papa. Bloemen van ijs.’

Commentaar: dit verhaal bracht op mooie wijze een winterse sfeer over. In een korte tijd wordt een verdrietig verhaal neergezet met een sterke ontknoping die het verhaal rond maakt. Bravo!

2.    Bloemen in februari - Karlien Van Houtte

Een mens kan verlangen naar de raarste dingen uit zijn kindertijd. Tintelende vingers opwarmen aan een kop hete chocolademelk. Sneeuwballengevechten. IJsbloemen op het raam. Maar er zijn al lang geen winters meer hier. Enkel draaglijk warme maanden rondom de jaarwisseling en lange, drukkende, van muggen vergeven zomers, veel te zelden getemperd door een regenbui of Scheldebries.

Februari. Ik kijk uit het raam. Jongens spelen voetbal op straat, gekleed in korte broeken. Eén van hen raapt een steentje op en gooit het rakelings langs het hoofd van een van zijn kameraadjes. Waar het mijn raam raakt, groeit een bloem van barsten.

Commentaar: dit verhaal verdient de tweede plaats door de melancholieke sfeer. Ook de connectie met ons huidige klimaat kwam sterk over. Het hoofdpersonage kreeg uiteindelijk toch de ijsbloem waar ze naar verlangde. Mooi!

3a.    Tranendal - Catrien Bouman

Nadat Koning Winter en de IJskoningin ongewild kinderloos bleven, groeide bij de IJskoningin- vanuit een onvervuld verlangen- een behoefte naar schoonheid en vernietiging. De IJskoningin ontbood hierop de beste kunstenaars en verplichtte hen een sierlijke ijsbloem te maken. Met haar scherpe blik vond ze altijd wel ergens een imperfectie waarna ze met haar ijzige adem de sculptuur omver blies en de maker liet onthoofden.

Stiekem verzamelde de huishoudster de brokstukken. Ze repareerde het kunstwerk met tranen die ze liet vanwege zoveel wreedheid en bracht de gehavende ijsbloemen naar een verafgelegen dal, waar familie en vrienden hun omgebrachte geliefden kwamen betreuren.

Commentaar: dit verhaal is mooi gedetailleerd beschreven en heeft een prettige, sprookjesachtige sfeer. Het zou het begin van een lang verhaal kunnen zijn.

3b. IJsbloemen - Sonja Tigelaar

Het bushokje leed kou die nacht. Niet dat iemand dat kon schelen, bushokjes laten de meeste mensen koud. Maar het was zijn thuis. Dus zodra de eerste kristallen knisperend omhoog kropen, dekte hij de ruit met zijn adem toe. De hele avond hupte hij, diep weggekropen in de slaapzak, dichtgeritst tot zijn kin, langs de ramen en blies de bloemen weg.

Maar de nacht duurde lang. En de kou was volhardend. Zijn slapende adem werd een zucht, en de tuin groeide gestaag. Die ochtend straalden de ijsbloemen rozig in de opkomende zon. De winter had gewonnen. Het licht was gedoofd.

Commentaar: een verdrietig verhaal dat in een korte tijd een laatste strijd beschrijft. Rond en een originele invalshoek.

Bron

www.schrijvenonline.org