Vertalers willen zichtbaarder worden

Vertalen is een onzichtbaar beroep, vinden vertalers. Je werkt maanden nauwgezet aan een tekst, en niemand weet dat jij die arbeid verrichte. Daar moet verandering in komen, vindt een groep vertalers. In De Groene Amsterdammer bespreekt vertaler Barber van de Pol de actie. "Een vertaler is net als een toneelspeler of een zanger een uitvoerend kunstenaar. Ter vergelijking: er zal in de krant nooit een toneelstuk of muziekstuk worden besproken zonder dat de uitvoerenden aan bod komen. Bij vertalingen gebeurt dat standaard. Toch is die tekst woord voor woord van een bepaalde herschepper en tekent die en niemand anders voor het welslagen van het geheel. Het zou op straffe van schromelijk verzuim normaal moeten zijn hem in het positieve of negatieve of voor mijn part neutrale verantwoordelijk te stellen." De naam van de vertaler hoort volgens Van de Pol op de kaft - en op het denkbeeldige affiche. "Verder hoeft zijn zichtbaarheid wat mij betreft niet te gaan. Maar een enkeling verschijnt met z’n hoofd in de krant of op tv, of krijgt een interview naar aanleiding van een prijs. Dat geeft niet, dat is op alle gebieden zo. Dat heet natuurlijke selectie."