UKV's van de week: Zielschade en Ritselzakje

Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.

Wendy Sempels - Zielschade

14 november

Onverzoenbaar. Over wat dan? De jaarlijkse vakantiebestemming, de bakwijze van een biefstuk? Hun onzin sijpelt langzaam binnen. Pijnlijke brokken wegslikkend, aanhoort hij flarden van hun pleidooi. Dat het de moeilijkste beslissing van hun leven was. Uiteraard kon hij naar dezelfde school blijven gaan, want hij zou altijd en overal op DE EERSTE PLAATS komen. En dat het toch ook een beetje spannend was – nee? - twee eigen slaapkamers, lekker veel spullen. 
Hij wil ze wegbrullen, ze aanvliegen, maar zijn lichaam voelt slap. Huilend kijkt hij zijn ouders aan die tegen het aanrecht leunen: zij aan zij in hun onverzoenbaarheid.

Rien Floris - Ritselzakje

15 november

Mijn step kan ‘oerend hard’. Linkerbeen op de plank, rechterbeen zet af. In anderhalve minuut step ik rond de flat. Moeder zwaait vanaf het balkon. Buurvrouwen delen op het grasveld snoepjes uit. Dat zie ik terwijl ik op volle snelheid langs suis. Even extra gas en binnen anderhalve minuut ben ik weer bij het speelveld. De snoepzak is dicht. ‘Ik dacht dat ik een zakje hoorde ritselen’, zeg ik binnen gehoorsafstand.
‘Kinderen die vragen, worden overgeslagen’, zegt buurvrouw 1 bits. ‘Hij vraagt niets’, zegt buuf 2. ‘Hij hoorde een zakje ritselen’. Met een boterbabbelaar step ik weg.

Carolijn Selten - Geleend

16 november

Is het leven je gegeven
of heb je het geleend
een levensverhaal 
in een bibliotheekboek
dat je terug moet brengen
als de uitleentermijn afloopt
En als de dame bij de balie
dan vraagt wat je ervan vond
dat je maar iets pruttelt
over mooi en boeiend,
terwijl je niet durft te zeggen 
dat je het niet gelezen hebt
omdat je andermans verhaal
geleefd hebt

Peter Maring - Kinderwens

16 november

Op het schoolplein zitten een paar kinderen met elkaar in een kring. Ze mogen aan elkaar een vraag stellen over wat er in hun hoofd opkomt.
Op de vraag wat iemand zou willen zijn als ze een dier mochten zijn zegt de een dat hij een groot paard wil zijn.
Een ander wil liever een poes zijn terwijl een ander weer liever een hond is. Als laatste is Marlous aan de beurt.
Ze zwijgt en doet haar hoofd naar beneden, dan zegt ze zachtjes: ‘Ik zou graag een engel willen zijn want dan ben ik bij mijn papa.

Jup Goffin – Zalfie hier, zalfie daar

16 november

Hij stond achter de toonbank bijna kwijlend naar haar te kijken. Toen ze aan de beurt was, liet hij van opwinding een wind.
‘Ja jongedame, je zalfjes helpen niet meer hè. Ik weet in Duitsland smeersel te krijgen dat wel werkt. Misschien heb je zin om met me mee te gaan, dan kunnen we saampies de zalf kopen en wie weet, kan ik hem daar ook, bij een pension waar we overnachten, zelf bij je aanbrengen.’
‘Ik kwam eigenlijk voor clotrimazol. Ik heb namelijk een behoorlijke schimmelinfectie. Maar als dat over is, wil ik wel met je meegaan.’
‘Volgende!’