UKV's van de week: Woonwens en Libelle

Woonwens - Ruud Minnee

2 juni

Mijn moodboard is klaar. Volgende stap zijn de modulaire brainstormsessies met de verschillende wooncoaches; en dan hebben we het vooral over het verlichtingsplan, het kleurenmateriaalplan en het meubelmaatwerk. Allemaal passend in een inspireerde living met een ruimtelijkje indeling. Natuurlijk met roomdividers, mooi aangelichte kunst en tijdloze accessoires. Een keuken met tropisch kookeiland, gietpanelen en hoogwaardige greeplijsten. Voor de look & feel ga ik voor Nederlands design met Italiaanse verfijning en Duitse degelijkheid. De praktische uitvoering wordt nog wel een uitdaging want ik verblijf al zolang ik mij kan heugen in de daklozenopvang van het Leger des Heils.

Libelle - Luc Vos

4 juni

Vanochtend zag ik een libelle. Het prachtige insect danste schijnbaar onbezorgd en vrolijk rond mijn voeten in St-Pancras station in hartje London. Wat deed zij daar? Was zij verdwaald? Of leeft er een kolonie van deze wezens verborgen onder de sporen van dit station? Ik wilde haar volgen, maar ze was te snel. Heel even toonde ze zich aan mij, enkele seconden werd de drukte van de nooit aflatende stroom reizigers onderbroken door het onhoorbare gezoem van dit dier. Toen was ze weg en was alles zoals voorheen. Of niet?

Te snel - Marion Reeuwijk-Remmerswijk

3 juni

‘Ik schrijf niet om rijk te worden, maar wil lezers een fijn moment bieden. Ik hoopte ooit mijn investering terug te verdienen, maar met de komst van het verhoogde BTW tarief kan ik ze net zo goed in de minibiebs langs de weg zetten.’ ‘Waarom?’ Haar zus keek haar vragend aan. ‘Weet je dat een auteur na jaren onderzoek en schrijven minder dan 2 euro verdient op een boek van 25 euro, terwijl de overheid straks lachend ruim 5 euro aan BTW en inkomstenbelasting in zijn zak steekt? Daarmee willen ze die nieuwe 130 km bordjes betalen.'

De ligweide - Marijcke Cauwe

2 juni

In het kind dat mij bemint, vind ik een stukje van jou.

Al ben jij dan van me weggegaan, het kind kijkt mij aan met de ogen van jou, blauw, en vol liefde.

Het kind in mijn armen, zal mij warm omarmen, zoals jij hebt gedaan, in het bos, op de heide.

Er was altijd wel een ligweide, waarop jij me verwarmde, met je strelende handen.

Je gaf me dit kind, verbrak alle banden, je ging heen.

Maar ik; ik bleef niet alleen.

In de ogen van het kind, blauw, en vol liefde vind ik jou, mijn geliefde.

Verkiezingen - Lieve Frederix

5 juni

Als hij het stembureau uitkomt, vliegen de felicitaties hem om de oren. ‘Nu genieten, hé!’ ‘Klaar voor de overwinning?’ ‘De absolute meerderheid.’ ‘Goed gedaan, man!’ Elke opmerking doet hem een centimeter groeien. Hij grijnst vergenoegd. Met We are the champions op herhaling stuift zijn SUV naar de stad. Voor een tattooshop parkeert hij zich dubbel. De boete zal hij later wel regelen. Met de breedste glimlach stapt hij over de drempel voor zijn vuurdoop. Een goed uur later staat in zwierige letters net onder de halslijn één woord: ‘Premier’. Op het veto van de coalitiepartners had hij niet gerekend.