UKV's van de week: Verraad en Menselijk

Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.

Annet Buurman - Geen titel

1 november

De plaatselijke bibliotheek hield uitverkoop.
Honderden gedateerde, beschadigde en soms nauwelijks aangeroerde boeken waren rug aan rug op lange tafels uitgestald of stonden rechtop in kartonnen dozen. Klaar om voor een zacht prijsje te wisselen van eigenaar.
Met mijn vingers toepte ik wat titels door en stond plotseling oog in oog met vier lijvige boekwerken, getiteld ‘Transporten van Mechelen naar Auschwitz-Birkenau’. Daarin de namen van alle Joden, Roma en Sinti die tussen 1942 en 1944 zijn gedeporteerd.
Voorzichtig sloeg ik het eerste boek open en staarde naar het verse bieb-stempel in de rechter bovenhoek van het titelblad.
Afgevoerd.

Laura Wattel-de Vries - Verraad

1 november

‘Ik ga met hem praten.’ Nooit heb ik het aangedurfd om het gesprek aan te gaan met Henk, nu is het tijd om voor ons op te komen. 
‘Zal ik meegaan? Samen staan we sterk.’ biedt Michel aan. 
‘Henk, ik vind dat je me te veel uren laat draaien. Het was vandaag...' 
‘En jij? Vind je ook dat je te veel werkt?’ 
‘Nee hoor,’ zegt Michel opgewekt, ‘ik werk graag wat meer.’ 
‘Duidelijk. Angela, je wordt niet meer ingepland. Michel, neem jij haar uren over?'
Michel knikt enthousiast. ‘Ja, graag. Bedankt!’ Mij kijkt hij niet meer aan, de klootzak.

Debbie Mussen-Weerts - Figuurlijk

5 november

Mijn zoon heeft op school les gehad over spreekwoorden en uitdrukkingen. Als we naar huis fietsen, praten we over appels die niet ver van bomen vallen, vuur waar rook is en vele handen die licht werk maken.
Thuis gaat hij met zijn Lego spelen. Die avond eten we frietjes met vis en als het tijd is om aan tafel te gaan, roep ik hem: ‘Opschieten, anders vind je de hond in de pot!’
Lachend loopt hij de kamer binnen en neemt plaats aan de eettafel. Hij bekijkt zijn bord goed: ‘Aan welke kant zit het neusje van de zalm?’

Marijke Houwink - Over de brug naar Tjörn

6 november

Verbijsterd kijkt Kent door de mist naar de brokken puin die net op de boot vielen. Iedereen meldde zich, niemand eronder. Waar zijn ze?
’Asköfjorden.’, zegt een schorre stem. ’Tjörn.’
Ze kijken omhoog om iets van de kapot gevaren brug te zien. Koplampen doemen op, die eerst rechtuit schijnen en dan neerwaarts. Chaos. Brekend ijs, spattend zeewater. In al het wit van deze koude winternacht die lichten. Negen keer. Negen keer schreeuwen ze. 
Veertig jaar verder. Nog schreeuwt hij ontwakend tussen witte lakens. Geen van de inzittenden overleefde.

Jeroen van der Doef - Menselijk

7 november

Bij het oplossen van een woordpuzzel weet ik één woord niet. Ik besluit ChatGPT te raadplegen.
Ik: ‘Maak met de letters “stektenkrokus een ander woord.’
ChatGPT: ‘Strokenkustek’
Ik vraag het nog een keer.
ChatGPT: ‘Stekkerkontus’
Ik probeer het nog een keer
ChatGPT: ‘Sukkentrosket’
Dan vraag ik het nog eenmaal.
ChatGPT: ‘Er kan geen bestaand Nederlands woord worden gevormd.’
Ondertussen heb ik de oplossing.
Ik: ‘Oh nee? En “orkeststukken” dan, hè?'
ChatGPT: ‘Je hebt helemaal gelijk! Goed gevonden!
Ik: ‘Lekker dan!’
ChatGPT: ‘Als ik nog ergen mee kan helpen, laat het dan weten ’
’T is toch net een mens…