UKV's van de week: Verlangen en Sfeermaand

Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.

Marloes Postma-Schel - Verlangen 

6 december

De locatie is mooi dit jaar. Dit kerstetentje met collega's voelt gezellig.
Hij zit aan de overkant van de tafel. Niet tegenover me, ik moet iets opzij kijken om hem te zien. 
Ik word door hem aangetrokken. Het is zijn manier van doen, zijn stem, zijn lichaam. Ik trek langzaam mijn vestje uit. Blote schouders, waar mijn blonde haar zacht overheen valt.
En voor het eerst kijkt hij op en ziet hij mij echt. Ik lach naar hem, een klein, voorzichtig lachje.
We hebben veel te lang oogcontact. Ik lik sensueel mijn lepel af. Hij vist zijn stropdas uit zijn soep.

Tja Huizing - Gewoon mens

12 december

Er zijn veel verschillen tussen dieren. Vergelijk een vlieg maar eens met een olifant.
Mensen zijn allemaal gelijk. Wel heeft de een wat lichtere huidskleur dan de ander en ook meestal ander haar.
Maar we kunnen allemaal hetzelfde.
Zowel tussen blanke als donkere mensen zitten slechteriken. Gelukkig zijn er meer goeierds.
Niemand is overigens verantwoordelijk voor het land waarin hij of zij geboren is.
Dat mag dus nooit meetellen.
Het is wel fijn dat we allemaal een ander karakter en andere talenten hebben.
Er zijn geen twee mensen precies gelijk.
Dat maakt de mens uniek.

Marion Reeuwijk-Remmerswaal - Winter

12 december
 
In de winter van mijn leven kijk ik terug in de tijd. Onbevreesd en naïef ging ik door het leven. Een reis van ontdekking en leren. Onderweg maakte ik vrienden, kreeg ik nieuwe collega's. Zowel geestelijk als lichamelijk groeide ik. Mijn eens tengere gestalte worstelt nu met de gevolgen van zwangerschap, welvaart en aftakeling. Eens draaiden de hoofden nog om, hoewel ik dat in mijn naïviteit niet door had. Ik sta op de dorpel, met de buitendeur open. Ik ben nog niet afgeschreven. Voor mij geen geraniums. Er valt nog zoveel te leren.

Robert Beernink - Sfeermaand

12 december

Het begint hier met de natuurlijke tonen van de midwinterhoorns. Hoewel ze preluderen op de komst van een verlosser, klinken ze niet blij, eerder droefgeestig.
Op dezelfde dag wordt de eerste van vier kaarsen op een krans ontstoken, wat de armen van geest moet helpen bij het optellen naar 25 december, de geboortedag van die heiland.
We hebben één etmaal voor feesten, vreten en zuipen, want de dagen erna staan in het teken van de eerste repercussies: op 26 december de steniging van Stephanus en twee dagen later de vermoorde Onnozele Kinderen.
Of kijk ik toch naar het Journaal?

Robert van der Meulen - Zwijgtelefoon

12 december

Sinds drie dagen, rond zeven uur ’s avonds, belt bij ons de bijna-dode huistelefoon. Mijn vrouw en ik schrikken telkens een beetje want de laatste die belde op onze bijna-dode huistelefoon is volgende week zelf alweer drie jaar dood: mijn dierbare schoonmoedertje. Telkens gebeurt er iets raars; ik wordt doodgezwegen vanaf de andere kant. Mijn vrouw zegt dat ik in voorkomende gevallen direct moet ophangen, dat het waarschijnlijk rotjochies uit Nigeria betreft die op creatieve wijze geld maken van doodzwijgtijd – mijn vrouw kent de wereld, ik niet. 
Dat ophangen doe ik toch niet helemaal direct. Je weet maar nooit.