UKV’s van de week: Verexcuseer en kikkers

Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.

Trudy Pas – Verexcuseer

12 september

‘Is uw mobiel kwijt? Nee, niets gevonden van dees of geen-ene. Ik zal ’t tegen iedereen vertellen, rond laten circuleren, dan beseft iedereen zich dat uit-de-naad. Ja, het moet zwaar voor u wegen, zo’n ding kost duur en je raakt door de war als je niet kan optelefoneren. Als ik ‘m misgrijp, raak ik altijd de kluts verloren. Ik ga nakijken als naar een speld op de hooizolder. Ja, ja, ik doe mijn uiterste in deze rompwirwar huisvestiging. Al bent u niet de enigste klant waarvoor we klaar zijn en bereid staan, ik zoek me een lens voor u. '

Thijs Hanrath – Verexcuseer me ‘les mots’

13 september

verexcuseer me 'les mots'
ik zit hier in Callosa
mijn nieuwe boek in wording
maar woorden willen niet
ik zit hier in Callosa
ik rust mezelf een ons
maar woorden willen niet
deze pantoum is mijn redding
ik rust mezelf een ons
of had ik dat al gezegd
deze pantoum is mijn redding
dat herhalen en herhalen
of had ik dat al gezegd
soms heb ik daar zo’n hekel aan
dat herhalen en herhalen
ik lijk wel dementerend
soms heb ik daar zo’n hekel aan
mijn nieuwe boek in wording
ik rust mezelf een ons
verexcuseer me 'les mots'

Steven de Maat – Verexcuseer me

13 september

De crisis in het land wordt op steeds meer plaatsen duidelijk. De schappen in de winkels zijn niet meer geheel gevuld, zodat de geplande maaltijd soms maar half doorgang kan vinden. Mevrouw van Rommeling is dit ook opgevallen en dit bevalt haar helemaal niet. Ze vraagt aan de vakkenvullers wat de oorzaak hiervan is, maar deze kijken haar glazig aan zonder een bevredigend antwoord te geven. Ze vraagt naar de manager die verklaart: ‘verexcuseer me, de voorraad is te klein, het magazijn levert niet meer aan’. De vakkenvullers kijken elkaar aan. ‘Bossman zeg zorry’ fluisteren ze tegen elkaar.

Elsbeth Boom – Sterven is leven, dood is weg

14 september

Ga, mijn lief. Je bent verexcuseerd.
Laat leven maar verder aan mij over. Ik zal al je draken verslaan, ons kasteel verzorgen.
Je mag de handdoek in de ring gooien: je bent al bijna dood, het ultieme excuus. 
Je kiest slechts hiervoor, zodat het sterven niet onverwachts komt, hard en alleen.
En zo hou je controle, regisseur van je eigen dood.
Geef mij je pijn en verdriet, dan geef ik jou mijn liefde.
Jouw tranen zijn gehuild, jij hebt je afscheid.
Ga, ik kus je gezicht en heb je lief over sterven en over dood.

Marion Reeuwijk-Remmerwaal – Kikkers

15 september

'Ik snap niet wat die mensen hier zoeken in dit koude kikkerland,' zei de visser aan de slootkant tegen zijn vismaat. 
'Hoorde je dat?' vroeg de groene dikzak op het plompeblad. 'Kikkerland. Het is ons land. Ze zeggen het zelf. Het wordt tijd dat we de macht grijpen.'
'Ja,' kwaakten de andere kikkers, 'Maar hoe doen we dat?'
'Vannacht verheffen we onze stemmen in hun tuinen en jagen ze ons land uit. We zullen eens laten zien wie hier de baas is.'
'Er is altijd baas boven baas,' zei de reiger en hij greep de dikzak bij zijn poot.