UKV's van de week: Ventileren en De eenzame trol

Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.  

---

Keesjan Roeland - Begaafd

31 oktober

Ze zeggen dat de oudste hoog begaafd is en de jongste zwak begaafd. Dat vind ik nogal een voorbarige conclusie. De oudste is altijd sacherijnig, de jongste heeft altijd een goed humeur. Dus wat dat betreft zijn de begaafdheden omgedraaid. De oudste is altijd alleen, de jongste heeft altijd vrienden om zich heen, dus wat dat betreft zijn de begaafdheden ook omgedraaid. Maar de oudste heeft een prijs gewonnen met een gedicht dat niemand begrijpt maar volgens de jury ‘een ondefinieerbaar gevoel oproept.’ We zijn daar heel blij mee, de jongste ook, maar hijzelf niet.

Robert van der Meulen - Ventileren

3 november

Ik bofte, de meeste jaargenoten woonden op gehorige studentenkamers. Een heuse flat. Voor mij alleen. Een oase van tranquiliteit werd het echter nooit. Naast mij woonde Bennie! Iedere maandag kwam zijn hoogbejaarde moedertje langs om zijn zooi bij elkaar te harken. Nog hoor ik haar vergoelijken: ‘Ons Bennie kan d’r niks aan doen, hij heeft te weinig lucht gehad bij zijn geboorte en zijn hart doet het ook niet goed.’ Toch, ventileren deed Bennie buitengewoon. Luidruchtig een vaak. Vanmorgen las ik zijn overlijdensadvertentie. Hij was rustig, op gezegende leeftijd, ingeslapen. Zijn hart had standgehouden. Kwestie van op tijd ventileren.

Margo Hulleman - Herinneringen

3 november

Herinneringen komen
Als golven op het strand
Allemaal verhalen
Net losse korrels zand
Lieve en mooie gedachten
Dartelen door je hoofd
Ook de spookverhalen
Maar dat wordt door niemand geloofd
Een grote lach of soms een traan
Komt bij iedereen wel voor
Maar de herinneringen
Die gaan gewoon maar door

Annelies van Bloois - Loterij

3 november

In 15 tot 20 minuten zal de uitslag van de zelftest verschijnen. Maar ik heb niet eens de tijd om de timer te zetten, de gevreesde tweede streep is direct schreeuwend duidelijk aanwezig. Als bij een zwangerschapstest, maar deze keer begin ik te janken bij de positieve uitslag. De officiële testuitslag is niet anders. Ik moet dingen afzeggen die niet afgezegd hadden mogen worden. En ik voel me ziek, zo ziek… Ik win nooit wat, hoezo val ik nu ineens in de prijzen? Hadden ze me dit verteld toen ik mijn vaccinatiebewijs ontving, dan had ik het niet geloofd.

Marianne Keur - van Doesburg - De eenzame trol

4 november

Het publiek smult van ieder woord. Hij doet zich voor als de romantische ziel. Een passionele verleider die haar de zoete extase belooft. En zij, hapt gretig toe. Dat alles met bijbehorende illustratie die van het beeldscherm kreunt. Hij denkt dat niemand het door heeft en verliest zichzelf in de zwoele pseudodialogen. Om met zijn mysterieuze lief te kunnen converseren dient hij steeds opnieuw in te loggen. Hij mag zijn wachtwoord niet vergeten! Hij zucht nog eens hardop. Zijn koffie is koud geworden. Hopend dat zij het zal lezen, blijft het vooralsnog ijzig stil. Is hij haar nu voorgoed kwijt?

Robert Beernink - Nabestaan

4 november

De hele zomer heb ik hem gemist, maar toen het langer donker werd zag ik hem ’s ochtends vroeg weer regelmatig opdoemen: oude man met pet, gehuld in een fluorescerend geel hesje schuifelend achter zijn rollator. We groetten elkaar, meer niet. Hij liep altijd hetzelfde rondje, strak voor zich uit kijkend, alsof hij iets zocht of verwachtte. Vanochtend vond ik in de berm een geel hesje en een pet. Ik raakte verontrust en ging op zoek naar de man. In een nabijgelegen verzorgingshuis kenden ze hem en waren ze verbaast van mijn vondst. ‘Hij is al een jaar geleden overleden.’