UKV's van de week: Radeloos en Rokjesdag

Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.

Radeloos - Bob Faber

19 maart

Fatima is nog maar nauwelijks thuis, wanneer haar broer haar dwingend bij de pols grijpt. ‘Waar was je, zusje?’ bijt Ahmed haar intimiderend toe.
‘Bij Sheila,’ fluistert ze.
‘Sheila is een slet!’ briest Ahmed. ‘Jullie zijn gezien in de Triplebar en moslima’s komen niet in zo’n hoerentent. Je bent een schande voor de familie!’
Haar moeder bidt voor de familie, terwijl Ahmed Fatima blijft slaan en in haar gezicht spuugt.
Het is nog donker wanneer ze in de vroege ochtend vlucht. Ze probeert te rennen, maar haar lichaam doet zoveel pijn.
De vrachtwagenchauffeur heeft het meisje nooit gezien.

Rokjesdag - Robert van der Meulen

20 maart

Toen de duivel merkte dat hij met de definitieve uitroeiing van onze soort een lichte achterstand had opgelopen, bedacht-ie een list: Hij gaf ons een lange, grijze, kletsnatte winter. Eerder al schonk hij ons in zijn kwadertierenheid de smartphone met Facebook, Twitter en Instagram. Opdat wij ons daarmee, gedurende die lange, grijze, kletsnatte winter, in Zijn aanschijn, optimaal vermaken zouden. Dit is slechts een enkele greep uit zijn geraffineerde trukendoos. Maar zijn allersmerigste streek is toch wel dat hij dit jaar tot het uiterste gaat. Ook de duivel kan te ver gaan. Ik wil zon! Ik eis Rokjesdag! Nu!

Een hele fles - Yvonne Sonke

18 maart

Ik zoek naar muntgeld voor een glas wijn. Een fles zou beter zijn, maar is belachelijk duur en te opvallend. Zou hij mijn bloeddoorlopen ogen, opgeblazen gezicht en magere lijf zien? Uit voorzorg heb ik mijn gezicht bepoederd en draag ik een wijdvallende jurk.
Op het terras vind ik een plekje in de zon. Een jongeman brengt de wijn. Toch een hele fles. Op mijn telefoon zie ik dat ik nog een uur heb tot Jason komt. Tijd genoeg.
Eindelijk achttien, eindelijk contact.
‘Hallo, moeder.’
Ik kijk op. Jason. Zijn gezicht verraadt boosheid en verdriet. Ik heb het verpest.

Ik ook? - Luc Vos

16 maart

Ik ook?
‘Mama!’
Met enkele grote stappen staat moeder naast het bed van het roepende meisje.
‘Wat is er schat?’
Ze snikt, woorden geraken niet over haar lippen. De vrouw streelt over haar bezwete voorhoofd. ‘Rustig, lieverd, alles is oké.’
‘Maar … ik … ik hoorde iets.’
De vrouw glimlacht. ‘Dat kan, schat. Wil je zien wat je hoorde?’
Niet begrijpend kijkt het meisje op. ‘Is … is hij hier?’
Ze knikt. ‘Kom.’
Aarzelend volgt het meisje haar moeder naar de aanpalende kamer. Ze schrikt als het geluid opnieuw weerklinkt.
‘Is … is dat normaal?’
‘Ja, lieverd.’
‘Deed ik dat ook?’
‘Elk uur.’
‘O …

Bemoeizucht - Annemieke Poirters Embrechts

15 maart

Ik ben een beetje klaar met die altijdaanderoddelmentaliteit van mijn nieuwe buurvrouw. Nu heeft ze weer zitten zeuren dat mijn tuin nog niet lenteklaar is. Terwijl iedereen in de buurt weet dat ik een alleenalsdezonschijntwerkikindetuintuinierster ben. Waar bemoeit ze zich mee, met haar alleenmaarstenenindetuinwantandersishetteveelwerk voortuintje. Volgende week, als het droog is ga ik aan de slag en dan hoeft ze nergens meer over in te zitten, alleen misschien over het groen dat overal welig tussen haar stomme voortuinbestrating groeit. Dan zorg ik immers, dat mijn voortuintje het allermooiste, klaarvoorhetnieuwevoorjaarseizoen van de hele straat wordt. Wacht maar af, stomme bemoeial!