UKV’s van de week: Not my cup of tea en Naderend afscheid

Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.

---

Humor - Marion Reeuwijk-Remmerswaal

28 juni

Het is warm. Ik veeg het zweet van mijn voorhoofd en luister ondertussen met een half oor naar de radio. Met boerenaccent wordt een tegeltjeswijsheid gepresenteerd. Ik grinnik, wat een geweldige woordspeling, die moet ik onthouden. Hij is zeer toepasselijk voor het droge weer. Als manlief weer eens klaagt over de hitte, haal ik hem uit de kast.
'Je spreekt pas van droogte als bloemen verwelken en de boeren melkpoeder melken.'
Manlief staart mij aan. Geen grinnik. O, nee, het was: en de boeren poeder-melken. Ik corrigeer.
'Je bent net je vader, die kon ook geen moppen vertellen.'

Not my cup of tea - Jup Goffin

28 juni

De teacup kreeg verwijten
Ze had het high in haar bol
Het koffiekoekje was voor plebs
De koffiemok altijd te vol
Het liefst werd ze gebruikt
Door mensen van haar stand
Ze was van porselein
Niet geschikt voor ieders hand
Haar tea werd met een wolkje
Op temperatuur geserveerd
En met de pink omhoog
Werd zij potsierlijk geëerd
Doch door de spaniël des huizes
Altijd zeer vrolijk van aard
Kwam aan haar kapsones een einde
Met een enkele zwiep van zijn staart

Naderend afscheid - Asko de Vries Robles

26 juni

‘Lieve mam ik wil niet dat je gaat. Dat je ouder wordt,’ hoor ik haar prevelen in het holst van de nacht. ‘Een mooie leeftijd,’ zeggen welwillende stemmen, die het oh zo goed bedoelen. Nooit rechtstreeks maar toch… klinkt het door in de stiltes, veelbetekenende blikken. Blikken van onderlinge verstandhouding; ze heeft een mooi leven gehad, het is de hoogste tijd. Zelfs haar zus en broer trekken zich terug. Ook dat doet pijn. Mijn lieve schat weet ook wel dat het afscheid nadert. Maar hoe doe je dat eigenlijk… afscheid nemen, hoe bewaar je de verbinding op afstand?

Mooi karretje - Theo Stepper

25 juni

Henriëtta is ruim in de tachtig. ‘Bijna negentig,’ verbeterde ze mij ooit. Dat was in het café waar ik haar ooit ontmoette en prees om de keuze voor het boek dat ze aan het lezen was. Sindsdien flirten we een beetje.
Vandaag reed ze me met haar winkelkarretje bijna aan voor de Albert Heijn. Omdat ik nog moest beginnen en zij net klaar was, vroeg ik: ‘Zal ik het karretje van je overnemen?’
‘Doe maar, daar heb je een goeie aan.’
‘Altijd binnen gestaan zeker?’
‘Ja, en van een oud vrouwtje geweest,’ schaterde ze uit.

#wvdw Kakofonie - Ingrid van de Bovenkamp

24 juni

De verhalen, meningen en gedachten klinken vrolijk door elkaar heen.
Een chaotische symfonie van stemmen, de harmonie soms ver te zoeken.
Een wirwar aan woorden, verpakt in verhaaltjes en commentaren.
Maar dan,
te midden van deze kakofonie,
ontstaat,
zo nu en dan,
een prachtige melodie,
die boven alles uitklinkt,
onverwachts.
Een eufonie met een boodschap van wijsheid, inspiratie of humor.
De zuivere noten brengen een moment van rust en verbondenheid te midden van de digitale storm.
Bedankt, digitaal verhaaltjesplatform.