UKV's van de week: Kliko en Dansen met de wind

Kliko - Cecile Koops

30 april

‘Natuurlijk doe ik dat. Ik leg je post uit het zicht, bewater de planten en zet de afvalbakken buiten. Geniet van je vakantie, ik moet er snel vandoor want ik draai een nachtdienst.’ Ik stuif weg naar mijn huis. De volgende middag schrik ik op van het geluid van de vuilniswagen. Gekleed in mijn duster ren ik naar buiten om de papierbakken van twee huizen buiten te zetten. Daarna ga ik eerst douchen. Later die dag ontdek ik op de mat van mijn buurvrouw een kaartje van DHL. ‘Wij troffen u niet thuis, pakket ligt in blauwe kliko.’

Dansen met de wind - Wim Mulder

28 april

De bebloede schoen ligt in de goot. Maat 34 schat ik. Met opgetrokken schouders en een zwaar gemoed loop ik verder de straat in. De wind plukt speels aan mijn kleren. Een plastic zakje draait pirouettes over de verlaten straat. Dansend met de wind. De geur van brandende rubber prikt in mijn neus; verderop smeult een autowrak na. In een onregelmatig cirkelvormig patroon liggen met lakens en dekens toegedekte lichamen rond de krater. De choreografie van terreur. ‘Waar ben je liefste?’

Niet veel tijd meer - Tja Huizing

1 mei

Ik herlees een verhaal dat ik een tijd geleden heb geschreven. Omdat ik er triest van word ben ik ermee gestopt. Als ik dat tegen een vriendin zeg, vraagt ze of ik dat wel vaker heb gehad. ‘Nee, maar ik zag de personages zo duidelijk voor me dat ik hun pijn voelde. Natuurlijk weet ik niet of de lezer dat ook zo ervaart.’ ‘Mag ik het manuscript eens lezen.’ ‘Je krijgt het als het een boek wordt.’ ‘Probeer het dan maar snel uit te geven.’ ‘Ik heb geen haast.’ ‘Ik wel, want ik heb nog hooguit een half jaar.’

Hoop - Wendy Sempels 

26 april

‘Dom wicht!’  Ik buk me om de aardappel te ontwijken. Mijn broers joelen. Vader geeft Hendricus een oorvijg. ‘Niet spelen met marktwaar!’ Wilhelm, de oudste, stalt haastig de manden uit. Na een duw van Hendricus val ik in een modderplas. Vol afschuw kijken de echtelieden in een naderende koets me aan. ‘Weg, vuil kreng,’ snauwt vader waarna hij zijn pet afneemt voor het passerende rijtuig. Huilend loop ik door de straten tot ik iets hoor wat ik nooit eerder gehoord heb. Voorzichtig loer ik door het openstaande raam. Een meisje leest hardop woorden uit een echt boek. Mag dat?

Verjaardagsfeestje - Ton van Beek

26 april

De opknapbeurt zat erop. Parket, stuc, verf en klussers hadden hun werk gedaan. Prachtig! Trots verwelkomden mijn vrouw en ik onze gasten op mijn verjaardagsborrel. Het werd weer barbaars gezellig die middag. De drank en de hapjes zorgden voor een opgetogen stemming. De tongen werden losser, het muziekvolume steeg richting gehoorbeschadiging, de handen gingen de lucht in. Plotseling vloog een flinke plons rode wijn op onze prachtige witte muur. Ik “strafte” onmiddellijk: de dader mocht voortaan slechts om de twee jaar op mijn feestje komen. Hilariteit alom! Het volgende jaar was de gestrafte niet aanwezig… Hij had een begrafenis.