UKV’s van de week: Klets en Kunstwerk

In de groep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen dagen we schrijvers iedere dag uit om een ultrakort verhaal te schrijven: een heel verhaal in maximaal 99 woorden. Zowel voor beginnende als ervaren schrijvers is dit een fijne oefening om kort en krachtig een verhaal te kunnen vertellen. Iedere week zetten we er vijf in de spotlights als aanmoediging en waardering. Deze vijf vielen ons deze week op, vanwege hun originaliteit, verrassende wending, kwaliteit of spraakmakendheid.

---

Alles is voor niets geweest – Nelma Franke

10 november

Op onverwachte momenten

genadeloos, overvalt het me

de tranen en het diep verdriet

zo levendig zie ik haar lach

als ze iets vertelt waar ze trots op is

haar stralende gezicht

Ik corrigeerde haar steeds weer

om haar sterk en weerbaar te maken

de harde wereld te doorstaan

er kwam geen eind

aan dat voorbereiden

pas bij haar dood... abrupt

Alles is voor niets geweest

Er valt haar niets meer aan te leren

niets meer met haar te delen

niets meer haar te horen zeggen

niet meer samen blij zijn

haar stem zwijgt

en daarmee ook de mijne

Klets! – Harmke Roestenburg

10 november

Een vrouw had het vroeger niet gemakkelijk. De hele huishouding was haar toebedeeld en dat was zwaarder dan nu. Maar niet alle zware arbeid was slecht.
De mattenklopper was gezond voor lichaam en geest. Opgekropte woede vond zijn weg bij het uitkloppen van het vloerkleed. De kelder staat blank “klets!” Er zijn 2 weckpotten gebarsten “Klets!”
Mijn kinderen luisteren niet “klets!” Mijn man begrijpt me niet “klets!” en de marskramer met zijn gladde praatjes ziet alles te goed “klets!”
De rook van de buren waait over mijn was “klets!”
Met getrainde spieren volgde het strijken voor de “cooldown”.

Kunstwerk – Jan Grosfeld

10 november

Duizenden voetstappen op het strand. Zichtbaar gemaakt door het gewicht op voeten en de zachtheid van zand. Voetsporen over elkaar heen, voetsporen naast elkaar of in tegengestelde richting. Grote voeten en kleine voetjes. Wandelschoenen, laarzen en soms nog een blote voet. Allemaal geven ze een andere afdruk. Zo nu en dan zie je hondensporen en een enkele keer is het duidelijk dat er een paard gelopen heeft. Een tractor met viskraam is langsgekomen met achterlating van diagonale lijnen. Het is een waar kunstwerk zo bij elkaar. Totdat de zee het wist voor een volgend meesterwerk.

Kwajongen – Mechtilde Meijer

9 november

In een vloeiende beweging rijdt het busje de straat uit, waarmee ook de ritmische dreun verdwijnt. De bezorger van de pakketdienst rent er vloekend en tierend achteraan. Tevergeefs, stel ik glimlachend vast.
Geen van de buren heeft iets gezien, zo blijkt als de politie ter plaatse is. Ik wel. Het was iemand die een hekel aan nutteloos draaiende motoren heeft. De combinatie met snoeihard bonkende muziek in de stille straat deed zijn emmer overlopen.
Ah, daar zul je hem hebben. ‘Koffie?’
Hij hijgt licht en grinnikt. ‘Lekker, schat! Ik heb ‘m verdiend. Hij staat helemaal bij het postkantoor.’

Lttrburnout – Cora van B

8 november

Rst dacht ik dat r its mis was mt mijn totsnbord. Ik stopt mt typn n hoord n zacht gkrun: hlp. Ht was d vijfd lttr van ht alfabt. Hij is ingstort. Burnout, zgt hij. Ik hb hm ovrblast, zgt hij. D druk is hm t groot gwordn, hij is ht hlmll zat. Di andr 25 hbbn n luizlvntj vrglkn bij mij, zgt hij, stlltj lui dondrs.
Tn ind raad gbruik ik nu di andr maar vakr. Maar d a mopprt nu ook, want di xtra takn staan nit in zijn cao.

God rd is duur. Imnd n oplossing?