UKV's van de week: Horen en De laatste les

Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.

---

Luc Vos - Horen

27 april 2025

Ik ben hier. Ik hoor jullie. Waarom praten jullie niet met mij?
Dit kan niet. Wat is er gebeurd? Jullie moeten mij horen. 
Ik moet luider roepen, met mijn armen slaan. Waarom gaat dat niet? 
Wat…
O. Kwam die auto recht op mij af? Ben ik geraakt? Ik ben in het ziekenhuis? 
Waarover praten jullie? Machines stilleggen? Geen hoop?
Nee! Ik ben er nog. Ik leef. Jullie mogen mij niet afzetten. Ik moet mijn hand bewegen. Ik moet …
Nee. Geen afscheid. Wie knijpt in mijn hand? Ben jij dat, lieverd? Niet gaan. Niet opgeven. Ik leef. Ik hoor j…

Lieve Frederix - Handreiking

29 april 2025

‘Liefje, ik weet niet hoe lang ik dit nog volhoud. Fulltime job, drie kinderen met hobby’s, vader die extra zorg nodig heeft, vers koken, zóveel ballen hooghouden …’ Er volgt een zucht. ‘Elke vrijdag frietjes halen in de frituur, dat helpt wel maar toch …’
Ze zucht weer, hushpuppie-ogen inbegrepen. Het duurt even voor ze haar vraag stelt. ‘Wil jij één dag per week voor het eten en de kinderen zorgen, dat kan al helpen.’
Hij kijkt haar beminnelijk aan, streelt haar wang en drukt een zoen op haar voorhoofd: ’Tuurlijk, schattie, ik zal de frietjesdag voor mijn rekening nemen.’

Anna Strijbos - Omi

29 april 2025

Mijn omi heeft spierreuma. In de weken voor de tentamens slaap ik ongeveer een week bij haar.
Ze gaat achteruit. Ik wil het liefst elke seconde bij haar zijn, fuck tentamens, fuck de koetjes en kalfjes waar ik niet van houd.
Ze gaat om kwart over negen naar bed. Ik zat al op zolder, en hoorde de televisie om tien uur nog aan staan. Ik liep naar beneden, en daar lag ze. Ik wreef zachtjes over haar arm: ‘Omi, wakker worden’. Ze opende haar ogen. Ze keek naar me, vol liefde in haar ogen. Ik vergeet het nooit.

Jup Goffin - De laatste les

29 april 2025

Ik rijd een scheve schaats 
in mijn eendje
met de buurvrouw van verderop 
doch begin hevig te slingeren
en sla pardoes over mijn kop
tijdens het rollebollen
in mijn eendje
raak ik mijn partner kwijt
maar daar kan ik niet mee zitten
als ik van de heuvel glijd
dan word ik gebeld 
door de man van mijn minnares
hij vraagt of zij al klaar is 
met haar zoveelste schaatsles 
met het water tot aan mijn lippen
weet ik hem te persuaderen
dat zijn ega het schaatsen
waarschijnlijk nooit meer zal leren

Asko De Vries Robles - REDDENDE ENGEL

29 april 2025

Ik lig op een uitschuifbare tafel.
Een koptelefoon met Qmusic overstemt het geraas van de MRI scan.
‘Deze serie duurt vier minuten,’ galmt een damesstem in mijn oor.
Mijn lieve schat zit op een kruk naast de tafel. 
Haar zachte handen houden mijn enkels stevig vast.
Ik probeer niet te voelen, niet te denken. 
‘Ik ben bij je lieverd,’ hoor ik tussen het geraas en gebonk door.
Al gieren de zenuwen door mijn lijf, trekt het magnetisch veld het metaal zowat uit mijn schedel.
De zachte druk van haar handen helpt mij herinneren.