Afbeelding

opdoffen

Marcelo Moreira via Pexels

UKV’s van de week: het feest en opdoffen

Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.


Lammy Vriesinga

5 januari

Doe eens gek: Neem een stel ongeduldige kleuters mee naar de winkel. Zoals ik.
Tijn trekt het winkelmandje. Tom zeult met de tas. Ik lees opa’s lijstje voor. ‘Kindapaas.’
‘Huh?’
Ik herhaal ‘kindapaas.’
Tijn rent naar het broodbeleg.
‘Slagelhag,’ vervolg ik, ‘sietruiker, brentekollen …’
In no-time ligt het in de mand.
Woopstrafels vraagt enige bedenktijd, maar dillenboekjes heb ik nog niet uitgesproken of ze komen er al mee aanzetten.
Nooit eerder was boodschappen doen zo super.
Die avond leest opa voor uit “Pannenkoekentaart” van Sven Nordqvist. Tom steekt zijn vinger op.
‘Opa, hoe schrijf je pannenkoekentaart in het geks?’

Nel Goudriaan – Het feest

6 januari

‘Annie, zou je je niet eens opdoffen? Je ziet eruit als een voddenbaal. Zo kan ik niet met je naar het feest.’ Zijn afkeurende blik snijdt als een scherp mes door haar ziel.
‘Dit is mijn mooiste jurk,’ zegt ze. ‘Van het huishoudgeld dat jij mij geeft, houd ik niets over.’
‘Geef mij maar weer de schuld; jij leeft met een gat in je hand.’
Ze verdwijnt naar de slaapkamer en trekt een van zijn vele maatkostuums aan. Glanzend grijs met een streep. Ze kamt haar haren en kneedt ze in model met zijn wax.
‘Zo goed?’ vraagt ze.

Asko De Vries Robles – Stoppen met belonen

7 januari

Volgens de huisarts ben ik uitermate verslavingsgevoelig.
Gemiddeld genomen beloon ik mijzelf om het uur.
Bakkie koffie, warme chocolademelk met een dikke toef slagroom of een vers gebakken gevulde koek. Het liefst van de banketbakker.
Van de huisarts moet ik leren om niet aan elke behoefte toe geven. Mijzelf niet constant te belonen, maar het onderliggende gevoel toe te laten.
Bijvoorbeeld dat ik mij groen en geel erger aan een zekere collega, die uit zijn lunchbox loopt te knagen als een konijn. Zijn lunchbox bestaat uit paprika, wortel en komkommer.
Elke middag hetzelfde afgrijselijke ritueel.
Zou er lange tanden van krijgen…

Elsbeth Boom – Cup B(eetje meer)

8 januari

Ze draait voor de spiegel. Stuk beter zo. De mooiste is ze niet, dat is absoluut Iris. Maar ze zal nu zeker niet de lelijkste zijn. 
En ze heeft tenminste een date. Met Luuk. Iris gaat met Liam. Zij kon kiezen, natuurlijk koos ze voor Liam. Elk meisje op school zou Liam kiezen. Zoals elke jongen eigenlijk alleen met Iris naar het schoolbal wil.
Luuk beloofde vroeg te zijn. Ze wil niet dat iedereen naar haar kijkt bij binnenkomst.
De bel gaat.
Ze duwt nog één keer de sokken goed en loopt naar beneden. 
Luuk kijkt zijn ogen uit.

Suzanna Esther – Opdoffen

Ze duwt het portier van de Mini Cooper dicht, checkt haar gelakte kapsel in de zijruit en schuift het hengsel van haar Guccitas over haar schouder. Trippelend over de metalen platen loopt ze naar de bouwkeet. 'Hé Truus, de baas zoekt een assistent, geen temeier!' Drie grijnzende bouwvakkers kijken vanaf de steiger op haar neer. Met een geveinsde glimlach loopt ze door en waadt op haar tenen door een plas. Haar roze pump blijft steken in het zompige zand. Zo waardig mogelijk trekt ze hem uit de prut en aan. Een lachsalvokoor begeleidt haar de trap op naar binnen.