Afbeelding
Monstera Production (via Pexels)
Monstera Production (via Pexels)
Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.
16 februari
Heks Puntneus woont achterin het Zwarte Woud, tussen de vier dode eiken en de Paddenpoel. Helemaal alleen in haar kleine heksenhuisje.
Het enige dat je er hoort is de aanhoudende motregen uit het troosteloze grijze wolkendek boven het woud. Vogels maken hier geen nesten, muizen geen holletjes, niemand wil hier zijn.
Heks Puntneus houdt van de eenzaamheid. Alles wat ze nodig heeft, heeft ze voorhanden: knolamanieten voor een voedzame soep en kamille voor thee.
Eens per maand gaat ze naar Café De Kluyzenaer, waar ze standaard een Talisker en bitterballen bestelt. Daarna checkt ze haar OnlyFans-account en bankrekening.
21 februari
Cleopatra wist niet wat haar overkwam. Eerst viel Caesar voor haar neusje. Punctueel gezien dan. Deze heerser keek wel verder dan dat. Toen ze tevens Marcus Antonius wist te bekoren, was ze de keizer te rijk. Mocht een vrouwelijke heerser zich zo profileren? Was zij tussen neus en lippen verschoond van verraad? Misschien koos ze daarom slangengif om haar leven te beëindigen. Ik zie haar voor me, liggend in een hemelbed; opperbest aangekleed. Met een cobra in haar hand die haar helpt naar de andere wereld. Zou de wereld er anders hebben uitgezien als Cleopatra een mopsneus had gehad?
18 februari
“Loop eens wat harder!”
“Ja maar, ik ben anti-lope.”
“Oh nee, ga je weer flauwe dierengrapjes maken? Op dit moment ook?”
“Ik kan het niet laten, ik vind ze olifantastisch. En ga nou niet lopen muizen, het leven is leuker als het een beetje z-otter is.”
“Echt waar, praat normaal of ik pak een hotel vannacht!"
“Tsja, dat is een plek waar je naar toekan, maar ik ken je: je bent niet graag in je eendje.”
“Ik wil een scheiding!”
“Eigenlijk neem ik het je niet eens koalijk.”
16 februari
De hele straat is verlaten. Leegte zuigt als een zwart gat in het heelal. Zo raakt alles kwijt. Ook het lachen. Zijn snuiten en snotteren klinkt op als hulpeloos vogelgefladder tegen de stenen muren. Hij huilt als het gierend signaal van de ambulance in de verte. ‘Waar zijn mijn oren, mijn trotse kin, de wangen waar ik tussen hoor.’ De kreet raspt en gorgelt: ‘O, dat edele voorhoofd, mijn prachtige krullen erboven. Die wenkbrauwen, de tong met de smaak in mijn mond, mijn tanden, zo wit! Mijn aanzien! Help mij! Mijn naam is Puntneus. Ik ben mijn gezicht kwijt.’
17 februari
Professor Puntneus is gestorven
hij was zwaar verslaafd
hoewel een genie met cijfers
sociaal niet erg begaafd
Hij kon snuiven als de beste
dat deed niemand hem na
van hele grote bloemkolen
tot forse kroppen sla
Hij ging snuivend door het leven
snoof zijn hele salaris op
kocht van alles om te snuiven
zelfs een opblaasbare pop
Hij kon niet meer stoppen
zijn verslaving werd steeds groter
gisteren was het raak
hij viel met zijn neus in de boter
Het bleef plakken in zijn keel
slikken kon niet meer
toen is hij erin gestikt
en viel pardoes dood neer
Abonnees profiteren van extra voordelen.
Meld je aan voor de Schrijven Nieuwsbrief.
Door ervaren, professionele redacteuren. Goed én betaalbaar!
Elk nummer een nieuw schrijfthema.
55% korting voor abonnees van Schrijven Magazine!