UKV’s van de week: De jurk en Zuurstof

Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.

---

Elsbeth Boom – Zuurstof

31 janauri

Ze verzet zich met al haar kracht tegen de onverbiddelijk aanstormende dood, haar handen in de lucht klauwend, op zoek naar houvast.
Niemand hoort haar stille kreten. Alleen hij.
En hij laat niet los. Hij blijft tegen haar praten, hij wil zien hoe het leven uit haar lichaam sijpelt.
Met een laatste raspende "o" geeft ze op.
Hij haalt diep adem, zijn aanvankelijke opwinding is verdwenen. Het was wederom onbevredigend, geen antwoorden. Hij laat het lege omhulsel van de vrouw liggen, waar ze op de grond gleed. Hij stapt over haar heen en verdwijnt geluidloos in de nacht.

Ria Streng – O

1 februari

O
‘Ik kan er zo pissig om worden,’ Jannie klaagt tegen haar vriendin. 
‘Waarom?’ is de summiere vraag van Jet.
‘Wat ik ook vertel, hij geeft altijd dezelfde reactie, alsof hij niks gehoord heeft, altijd is het “O” en dan gaat hij rustig verder met zijn boek of zijn tekening. Of ik nu vertel over mijn nieuwe trui, de oorlogsverhalen van mijn opa, het programma op de televisie. Altijd hetzelfde “O”.’
Jet antwoordt; ‘Misschien vindt hij je verhalen langdradig en moet je ze wat inkorten.’
‘Vind jij dat ook dan?’
‘Eerlijk gezegd, wel ja.’
‘O'

Ramon van Huffelen - Mon-O zoekt contact

2 februari

De makkelijkste ben ik niet. Sommigen noemen mij vluchtig, reactief en er zijn er die vinden, dat ik alles wat glimt, roestig maak.
Echter, in een relatie ben ik prettig om mee te leven, hulpvaardig en uiterst stabiel.
Ik zoek een andere O, om het vuur te doen oplaaien, voor nieuwe levensenergie en om samen als zuurstof door het leven te gaan.
Ben jij het maatje, dat samen met mij als du-O verder wil? Ben jij de O die ons O2 maakt?
Ik zweef ergens rond, maar mijn atoomnummer is bekend bij de redactie van dit magazine.

Jup Goffin - Parels voor de zwijnen 

2 februari

‘Babs, ik heb nieuwe onderbroeken nodig en nu dacht ikzelf aan Undiemeister. Dat is het soort ondergoed dat erg goed bij mij past toch. Wat vind jij?’
‘Dus mijn man, die als hobby gehaktballen omtovert in onwelriekende koeienvlaaien, muzikaal begeleid door boeren en scheten, wil ondergoed dat als een tweede huid om een perfect paar billen zit en bijna naadloos aansluit aan een sixpack waar iedere vrouw nat van wordt?’
‘Als jij het zegt, maar zoiets ja.’

‘Babs lieverd, waar ga je naartoe?’
‘De zeeman.’

Nel Goudriaan – De jurk

3 februari

Je handen hielden me vast, terwijl de naald langs mijn zomen zoemde. Je streelde over mijn witte satijn. Je straalde toen je voor de spiegel stond. Je ogen gleden over mijn zachte stof, versierd met parels.

Langzaamaan zag ik hoe je ogen doffer werden. Hoe de hoop en verwachting eruit verdwenen. Hoe je mij tenslotte opvouwde en wegstopte in een koffer.
Soms kwam je op de zolder. Je opende de koffer en blies het stof uit mijn plooien. Je legde me op je schoot en beroerde me.
Jouw tranen druppelden op mijn satijn. Ooit wit, nu bedekt met een grauwsluier.