Afbeelding

Michaël Meyer via Pexels
Michaël Meyer via Pexels
Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.
14 maart 2025
‘Die derde planeet naast die B-klasse zon in de buitenring kun je overslaan.’
‘Hoezo? Hij staat groen op de kaart.’
‘Hoezo hoezo?! Als ik dat zeg, kun je ervan uitgaan toch?’
‘Ja, maar onwijs goede temperatuur en we meten water.’
‘Loop je nou nog te pruttelen en mijn tijd te verspillen? Al was er goud en uranium te vinden… Volgende!’
‘Sorry, maar wat weet jij dan dat ik niet weet over die planeet?’
‘Okay, hij gaat knallen, kan elk moment gebeuren.’
‘Instabiele kern? Extreem vulkanisch?’
‘Er wonen mensen.’
‘Aaaahh, had het meteen gezegd.’
16 maart 2025
‘Meneer Mankepoot, laten we niet om de zaken heen draaien. Op de plaats delict zijn vingerafdrukken gevonden,’ zegt de verbalisant.
'Ik hoor het al, jullie zijn echte schatzoekers. Hahaha!’ buldert de piraat.
‘De vingerafdrukken zijn zeer vermoedelijk afkomstig van de dader.’
‘Ja? En? Nee… Jullie denken dat die van mij zijn?’
‘We zijn er zeker van! Wat ons betreft bent u schuldig tot het tegendeel bewezen is.’
De piraat voelt zich onder druk gezet. Het angstzweet breekt hem uit. ‘Oké, ik beken! Sla me maar in de boeien.’ En in één beweging legt hij zijn beide haken op tafel …
17 maart 2025
Nadat haar moeder een poosje terug is overleden, prikt haar vader op zondagavond meestal een vorkje bij Marloes mee.
‘Lukt het een beetje met eten,’ had Marloes onlangs gevraagd, in de wetenschap dat pa over weinig culinaire vaardigheden beschikt. ‘Je kunt best wat vaker bij ons eten.’
‘Ach lieverd,’ had hij gezegd. ‘Met mij komt het wel goed hoor. Zondags eet ik hier, woensdags haal ik een pizza en de rest van de week red ik me met wat ma nog voor me heeft klaargemaakt. Er ligt zeker nog voor maanden stamppot boerenkool, zuurkoolstamppot en hutspot in de vriezer.’
19 maart 2025
‘O nee.’
Een kramp verjaagt de lang bevochten rust. Mijn keel trekt samen, ik sluit mijn ogen, niets helpt. Ik open mijn ogen, zie jou, wil wegkijken, maar jouw blauwe kijkers gijzelen mij. Ik leun tegen de muur, probeer dat wat wringt naar buiten te laten, ook dat lukt niet.
‘Ben je ziek?’ vraag jij. ‘Moet je overgeven?’
Ik schud mijn hoofd. ‘Het lijkt erop, maar …’
‘Ja?’
‘Ik ben verliefd.’
‘Ja?’
'Op jou.’
‘O … Maar …’
‘Verliefdheid is als buikgriep. Het lucht op als het eruit is, maar zodra je denkt dat het voorbij is, komt een nieuwe golf.’
‘Eh …’
20 maart 2025
‘De situatie is ernstiger dan ik dacht.’ Traag glijdt het koude metaal uit mijn gehoorgang.
‘Hoe lang heeft u hier al last van?’
‘Een dag of vijf,’ zucht ik.
De neus-keel-oorarts knikt en blaast aarzelend uit.
‘Weet u wat het is … ze zijn hardnekkig. Moeilijk uit te roeien. Recent hebben we een nieuwe techniek ontwikkeld maar ik waarschuw u, het is niet zonder risico.’
‘Ik wil alles doen, dokter.’ Met waterige ogen klamp ik hem vast.
‘Goed.’
Beslist drukt hij op het knopje van de intercom. ‘Mia, een acuut gevalletje M.Hoogkamer-oorwurm, de gevreesde zwemversie. Breng asap de wortel-en-tak-uitroeihaak!’
Elk nummer een nieuw schrijfthema.
55% korting voor abonnees van Schrijven Magazine!
Abonnees profiteren van extra voordelen.
Meld je aan voor de Schrijven Nieuwsbrief.