Reugenbrink: geen slechte kritieken meer schrijven

Slechte kritieken zijn slecht voor de schrijver en vooral ook slecht voor de literatuur in zijn geheel, zo betoogt schrijver/criticus Marc Reugenbrink op het webzine Rekto:Verso. "Literatuur is feitelijk in een reservaat gedreven. Juist dat reservaat maakt dat critici, maar ook veel schrijvers zelf, kunnen doen alsof hun neus bloedt. Men kan binnen draadgaas en prikkeldraad lustig voortgaan met het uitvechten van vetes, met hoogfilosofische discussies over ‘de juiste lectuur’, met steggelen over kwaliteit – allemaal zaken die minder arbitrair zijn dan ze misschien lijken. Maar dat verliest alle geldigheid, zodra het om de echte werkelijkheid buiten de afrastering gaat. Daar telt enkel de verkoop." Volgens Reugenbrink is de literatuur inmiddels zo gemarginaliseerd dat het geen pas geeft om een boek dat men niet ziet zitten ernstig te bekritseren. "In een dergelijke context past schrijvers en critici eigenlijk maar één ding: collegialiteit. Verenigt u, als ik u bidden mag. Besef dat uw antagonismen alleen begrepen worden als overbodige spielerei, waarmee u zichzelf, ondanks alles wat er op het spel staat, buitenspel zet. Uiteraard blijft het van het uiterste belang om te blijven nadenken over de juiste lectuur, over de verhouding tussen literatuur en werkelijkheid, en dus over de vraag welke werkelijkheid we wenselijk of noodzakelijk achten. Maar in een werkelijkheid die onder de knoet van de markt leeft, doet men dat het beste naar aanleiding van boeken die in de eigen ogen inderdaad ook de juiste lectuur opleveren. Minimaal vier sterren. Alles. Alles voor zover men ervoor kiest het te bespreken. Om dan in die bespreking alle nadruk te leggen op de betekenis van die literatuur voor de huidige samenleving."