Ook in de wetenschap steeds meer schrijfcoaches

Manuscriptbeoordelaars en schrijfcoaches zijn in het creatieve schrijven inmiddels gemeengoed. Waarom zelf jaren doorploeteren met iets waar je geen vinger op kunt leggen, terwijl een goede coach je daar voor een paar honderd euro zó op kan wijzen. Hetzelfde gebeurt ook steeds meer in de wetenschappelijke wereld. In een artikel van het tijdschrift C2W vertelt Jop de Vrieze dat veel onderzoekers, wetenschappelijke medewerkers en promovendi te rade gaan bij externe schrijfbureaus. Een van de geïnterviewden is Elisabeth Jongkind. "Schrijven is een ambacht dat je kunt leren," meent Jongkind. "Veel onderzoekers associëren het schrijven van artikeillustraties len met bloed, zweet en tranen. Ze stellen het zo lang mogelijk uit. Dat is niet nodig." Externe schrijfcoaching blijkt in de wetenschappelijke wereld nog een taboe. Maar dat duurt niet lang meer, menen De Vrieze en Jongkind. "De huiverigheid waarmee wetenschappers externe partijen benaderen komt vooral voort uit het principe: schrijven moet je zelf doen."