Afbeelding
Andrea Piacquadio via Pexels
Andrea Piacquadio via Pexels
De opdracht was simpel. We vroegen: Het nieuwe boek van onze vaste redacteur, Kathy Mathys, is uitgekomen! Vanwege de verschijning van Tot het glinstert organiseren we een schrijfwedstrijd met het thema 'moeder'!
De opdracht: Schrijf een verhaal/gedicht/lied/essay met als thema Moeder. Het mag autobiografisch zijn, maar dat hoeft niet. Maximaal 400 woorden.
Iedereen heeft een moeder (gehad) en dus iedereen kan er in principe iets over schrijven. En dat deden jullie ook massaal. We kregen ruim 470 inzendingen binnen. Een paar trends:
Er is veel onbegrip tussen ouder en kind. Veel van jullie verhalen tonen aan dat je zelfs je moeder niet volledig kunt kennen. Moeders die dwars hun eigen gang gaan. Relaties die voorgoed lijken te zijn verstoord. In veel gevallen is de relatie met moeder niet meer te herstellen. Omdat ze dood is, omdat ze aan Alzheimer lijdt of omdat de kloof niet te overbruggen is. Bijna altijd werd dit beschreven vanuit het kind. Dat is jammer. We hadden graag ook eens een verhaal gelezen vanuit de dementerende of boze moeder.
Een flink aantal verhalen gingen over de waardering voor de moeder. Vaak pas na de nodige strubbelingen. Regelmatig werd voor de briefvorm gekozen: een brief aan moeder. Een van de redacteuren verzuchtte zelfs: ‘Nee niet wéér een zoetsappige brief aan mama’.
Opvallend veel verhalen gingen over moeders die het leven of het moederschap niet aankunnen. Psychische problemen, opname in gesloten afdelingen, gebroken gezinnen. Wie door de bril van deze schrijfwedstrijd naar de staat van het Nederlandse/Vlaamse gezinsleven kijkt, krijgt een realistisch beeld van wat er zich afspeelt. Dat is mooi.
In veel verhalen lijkt de schrijver op gang geholpen te zijn door de eigen emotie of historie. Dat is prima. Alleen mondt dat vaak uit in een verhaal dat vooral vertelt en niet toont. Veel verhalen hadden nauwelijks dialoog. Of ze hadden geen originele stijl, maar leken vooral bedoeld te zijn om iets van zich af te schrijven. En clichés zoals de dikke aders en pigmentvlekken op moeders handen werden niet geschuwd. Dat is jammer.
Een flink aantal verhalen ontliepen de bekende valkuilen en regelmatig waren we ontroerd, geraakt of verbijsterd. Dus misschien was het thema dan wat te simpel, het schrijfplezier spatte toch van diverse inzendingen af. We hebben zeer uiteenlopende verhalen en gedichten gelezen, we selecteerden een longlist van 22 verhalen en daaruit koos Kathy Mathys deze drie winnaars en twee eervolle vermeldingen:
Het gegeven is klassiek: een moeder die zich niet wil laten kennen, een dochter die er alles aan doet om haar moeder te laten opleven. De rollen zijn omgekeerd: dochter zorgt nu voor moeder. De details en de taal in dit verhaal zijn zeer zorgvuldig gekozen. Resultaat: een puntgave vertelling die ontroert en amuseert.
In deze strakke vertelling brengt de schrijfster heel veel in weinig woorden. ‘Grond’ is een suspenseverhaal dat onthutst. Het is een krachtige verbeelding van wat rouw met een mens kan doen.
Dit verhaal toont op treffende en originele manier de angst voor het moederschap. De wijze waarop de schrijver de aanwijzingen uit het breiboekje combineert met levenswijsheden in de laatste alinea is heel knap en aansprekend.
Deze keer hebben we twee eervolle vermeldingen:
We nemen contact op met de winnaars over hun prijzen!
Topauteur Herman Koch geeft naar aanleiding van het verschijnen van zijn nieuwe boek advies aan jonge schrijvers. Meld je aan!
Mariken Heitman geeft tips! Meld je aan en ontvang dit nummer.
Dit nummer niet missen? Neem vóór 24 januari 23:59 u. een abonnement dan ontvang je dit nummer!
Meld je aan voor de Schrijven Nieuwsbrief.
Ervaren redacteur Maria Genova deed voor Schrijven Online meer dan dertig manuscriptbeoordelingen. Lees haar tips in het komende nummer!