Dit zijn de 5 leukste Ultrakorte Verhalen van deze week (3)

In de Facebookgroep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen kunnen schrijvers de uitdaging aangaan om een ultrakort verhaal te schrijven: 99 woorden of minder. Deze 5 verhalen of gedichten waren de leukste, beste of anderszins meest opvallende die deze week gedeeld zijn.

Paul Bastiaansen - De veroveraars

14 januari
“We leerden elkaar kennen op Facebook,” vertelde de jongen trots. “We begonnen te chatten en binnen twee weken gingen we van Messenger over op de WhatsApp. En een week later begonnen we al te daten.“
“Zo, zo,” knikte de oude man.
“Hoe ging dat eigenlijk in jouw tijd, opa?”
Opa groef even in zijn geheugen. “Je oma kwam op een dinsdag bij ons op de boerderij werken en op woensdag nam ik haar in de hooiberg. Ze raakte zwanger en ik moest met haar trouwen. Dat was 't.”

Dick Benard - Dwangtap

15 januari
In een tot de nok toe gevuld Concertgebouw brak bij de alom gelauwerde dirigent het angstzweet uit toen hij tijdens een emotionele uitvoering van het schitterende Adagietto uit Mahlers 5e symphonie diep in z'n mentale reserves moest duiken omdat hij ernstig twijfelde of hij de plots opkomende dwangmatige behoefte om op het katheder eens luidruchtig te gaan tapdansen wel kordaat het hoofd kon bieden.

Gerard Overbeek

17 januari
Het boeit me en ook lijkt het me nutteloos.Ik zie de druppels vallen.Hun snelheid verhindert mij hun vorm waar te nemen.Mijn witte emmer,die al tijden buiten staat, vangt ze op.Ze worden niet gestapeld.Hun vorm verdwijnt, hun identiteit is plots verdwenen.Ze zijn deel geworden van de massa water in mijn emmer.
Ik mijmer verder.Over mensen, die opgaan in de massa en hun vorm verliezen.Ze zijn net druppels, die in de emmer vallen.

Cora van B - Wakker

17 januari
De bel gaat, ik verwacht een pakje, ren de trap af, open de deur, steek mijn hand uit.
Zie dan de man en vrouw, verbaasd, zij een schoudertas waaruit een ‘Ontwaakt!’ steekt.
Tegelijkertijd klinkt hun: ‘Goedemorgen mevrouw’ en mijn grijnzende: ‘Ik ben al wakker hoor!’
Hun vragende hoofden doen me herhalen: ‘Ik ben al ontwaakt, heb zelfs al ontbeten.’
Zij lacht. Hij pas zuurzoet als ze hem wijst op de Ontwaakt. Heeft hem vast al vaker gehoord.
Ze probeert: ‘Maar kent u ook onze prachtige boodschap?’
Dat ik ook al boodschappen heb gedaan hapert op het puntje van mijn tong.

Des Colada

17 januari
“Goedemorgen”. Een onbekende man met stok komt naast me zitten op het terras. “Jij nog koffie?”
Hij begint een verhaal over zijn zoon die teveel geld verdient, weer gaat scheiden, niet weet wat belangrijk in het leven is en zijn kinderen weinig ziet. Vanuit de mist stijgt iets in me op en ik zeg: “Ach, Jurgen is een goede jongen.”
De man lacht, legt wat geld op het tafeltje en staat op. “Valt best mee met die Alzheimer van je Theo, zie je morgen broertje”, en met die woorden loopt hij langzaam weg. “Tot morgen”, fluister ik hem na.

Voor meer ultrakorte verhalen en om je eigen verhaal te delen: ga naar de Facebookgroep.