Dit zijn de 5 leukste Ultrakorte Verhalen van deze week (20)

In de Facebookgroep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen kunnen schrijvers de uitdaging aangaan om een ultrakort verhaal te schrijven: 99 woorden of minder. Deze 5 verhalen waren de leukste, beste of anderszins meest opvallende verhalen die deze week gedeeld zijn.

Ruud Minnee – Senseo

23 juni
Pas toen de aarde voor driekwart was verwoest door buitenaardse wezens kwam men er achter dat de nietsontziende indringers doodsbenauwd waren voor ‘Senseo’ apparaten. De overlevenden konden zich wel voor de kop slaan dat ze daar niet eerder op waren gekomen.

Monique de Rooij  – Oude Noorden-  Joop (4)

23 juni
Ooit was ie getrouwd, vertelt hij me tijdens een kwebbeltje. Met Fientje, het liefste meissie van Noord. Mán-man-man wat was tie groos met d’r. Drie jaar later, in ’68, overleed ze. In het kraambed van hun te vroeg geboren kind.
‘Een jochie… ach-ach buurvrouw, zó klein was tie. Jopie, zo zou een jongetje heten…’
Het kind was vlak na zijn moeder gestorven.
Ik val stil. Wat moet je zeggen op zoveel leed in een notendop.
‘Daarna ben ik d’r nooit meer an begonnen. D’r is een grens hè, wat een mens ken verstouwen. Hiero...,' hij klopt op zijn linkerborst, ‘…zitten ze nog altijd. Allebei.’

Alice Huiberts – van den Hoek – geen titel 

22 juni
Ze heeft zin om te gaan pootjebaden. Ergens, in een groen weiland. Tussen boterbloemen en klavertjesvier. Achterovervallen in het lange gras, dat haar armen en schouders kietelt. Ze laat zich, met haar voeten in het lauwwarme water, door de zon verwarmen. Ze ziet eenden en meerkoeten dobberen. Om hun kroost te beschermen, varen ze langs de berm aan de andere kant van het slootje. Ze sluit haar ogen.
De kalender haalt haar links en rechts in. Op de golven van verzamelde agenda’s deint zij van het begin naar het einde van de week. Het gras moet worden gemaaid.

Ria Streng – geen titel

22 juni
“Oh, die taal! 
Is het hun of hen?
Is het hun lopen op straat of zij lopen op straat, het eerste kom je steeds vaker tegen. Zelfs bij diegenen die zich manager noemen.
En wat te denken van een aantal mensen bewegen te weinig of beweegt te weinig?”
Ze vraagt het hem.
Hij antwoordt: “ Het is beweegt, een aantal is enkelvoud.
Maar ze zijn met velen.”

Ruurd van der Weij Fortin – Geen titel

21 juni
Warm in de trein,
Het was warm in de trein. Tegenover mij kwam een dame met een pak weg, 7-jarig zoontje zitten. Het kereltje met flinterdun haar verzette zich hevig tegen de pogingen van zijn moeder hem een petje op te zetten. Toen viel zijn blik op mijn bijna kale hoofd.
"Hebbie het ook zo warm", informeerde hij. 
"Ja, zeker", antwoordde ik.
"Je hebt geen haar", constateerde het kereltje.
"Nee", zei ik, "dat is weggewaaid door het open raampje."
Hij zette meteen zijn petje op en zei: "ik wil net zoveel haar als opa."
Die heeft dus duidelijk meer haar dan ik.