De schrijfrituelen van de bejubelde debutant Helena Hoogenkamp

Helena Hoogenkamp (1986) studeerde Psychologie aan de Universiteit van Amsterdam en Writing for Performance aan de Hogeschool voor de Kunsten en schrijft onder meer poëzie, toneelstukken en columns. Dit jaar debuteerde ze met de roman Het aanbidden van Louis Claus, die verscheen bij De Bezige Bij. De Volkskrant schreef over Hoogkamp: ‘Handig wisselt ze tussen heden en verleden en haar dialogen zijn wonderschoon’. 

‘Ik las net een geweldige quote van Maxim Februari: “Schrijven is niet zo moeilijk, maar gelezen worden is een vak.” Dat beschrijft goed mijn worsteling met het schrijven. Ik houd mijn werk het liefst zoveel en zolang mogelijk voor mezelf. Maar als je veel tijd wil besteden aan het schrijven, dan moet je gelezen worden. Mijn binnenwereld heb ik vrij lang met niemand gedeeld, het kwam nooit in mij op om mijn werk ergens naartoe te sturen. Ik deed dat pas voor de eerste keer toen ik een portfolio moest inleveren voor de schrijfopleiding aan de Hogeschool voor de Kunsten. In eerste instantie is schrijven voor mij een manier om erachter te komen wat ik interessant vind en wat er in mezelf speelt. Tegelijkertijd is het wel degelijk een gesprek met anderen. Ik wil dat een lezer mee kan gaan in mijn verhaal en dat het een dialoog is in plaats van een monoloog. Het vreemde is: daarvoor moet ik mezelf eerst afzonderen en volledig in mijn eigen wereld duiken. Ik wil alleen zijn, maar ook gezien worden.’

Afbeelding

Dit artikel is verschenen in Schrijven Magazine, editie 4 van 2021. 

Het volgende nummer niet missen? Neem dan een abonnement en je ontvangt Schrijven Magazine thuis!

JA GRAAG!    GEEF CADEAU