Columnist Hans Bousie: "Tenpages helpt de lezer niet"

Columnist Hans Bougie richtte zich deze week op de site van Boekblad op TenPages, het webinitiatief waarbij schrijvers 'aandeelhouders' proberen te verzamelen om hun boek op de markt te kunnen brengen. Bougie is oprichter van Bousie advocaten en adviseert producenten, distributeurs en winkelketens waar het gaat om boeken, muziek, mode en merken. Bougie plaatst TenPages in de sector 'nieuwe uitgevers`. "Nieuwe uitgevers zijn visionair. Nieuwe uitgevers zijn mensen die oude uitgevers dom en star vinden, want nieuwe uitgevers hebben opnieuw het wiel uitgevonden. Nieuwe uitgevers vinden het een achterhaald concept om schrijver aan een oude uitgever te koppelen, immers schrijvers kunnen dat allemaal zelf wel." Voegt TenPages iets toe aan de uitgeefmarkt? Volgens Bougie niet. "Tenpages faciliteert zeker mensen die schrijven. (...) Het verschil tussen iemand die schrijft en een schrijver wordt gezien door de goede middleman. Het werk van de echte uitgever is uit die ongelofelijke hoop rotzooi de echte schrijver te halen. Dat is zijn werk. Tenpages is geen uitgever, immers Tenpages laat het selecteren over aan de lezer.(...) Wordt de lezer geholpen door het Tenpages initiatief? (...) Het antwoord is nee. "Het is fijn voor hen die niet kunnen schrijven dat er zoiets bestaat als Tenpages, zeker waar. Maar een nieuw businessmodel voor het boekenvak zie ik er niet in. Dat wordt pas anders als Tenpages de rol van filter op zich gaat nemen. Dus de ergste rotzooi er gewoon afhalen en de mooiste manuscripten promoten, dan pas zie ik een nieuwe uitgever." Bougie kreeg vele reacties op zijn column, onder andere van uitgever Maarten Muntinga die nuchter constateerde: "Er is kennelijk een markt voor Ten-Pages, een hoop mensen vinden het leuk, en dan zullen ze des te meer genieten als ze ooit eens een zin van Gerard Reve gaan lezen." Ook Valentine van der Lande van TenPages zelf reageerde: "Natuurlijk, ik ben ervan overtuigd dat uitgevers en redacteuren ertoe in staat zijn parels uit de slush pile te vissen. Maar ik ben er evenzo van overtuigd dat zij weleens wat missen (naast de manuscripten die worden gemist omdat ze simpelweg niet worden opgestuurd). Dat zal geen enkele uitgever ontkennen. Is het dan werkelijk zo wonderlijk om het publiek, de mensen die per slot van rekening ook de boeken in de winkels zullen moeten uitkiezen om te lezen, te vragen wat zij goed vinden?"