Afbeelding

Nacht over Westwoud van Wanda Reisel. Atlas-Contact.

Auteurscitaat #9 - Wanda Reisel

Nacht over Westwoud van Wanda Reisel. Atlas-Contact.'Er zijn misschien verhalen die geschreven zijn vanuit een object, een dier, een robot. Maar dat zijn uiteindelijk toch ook karakters. Het hoeft niet altijd heel diep te gaan, een personage kan een gids zijn, heel schetsmatig worden beschreven, als de schrijver er met het hoofdpersonage maar in slaagt je op een of andere manier te verleiden en mee te voeren.'

'Het is het voertuig waarmee je een dilemma overbrengt. Een karakter is in feite een probleem dat handen en voeten heeft gekregen. Een conflict of dilemma is echt een voorwaarde voor het schrijven. Het gaat om een innerlijk conflict, een conflict met een ander, een maatschappelijk conflict. Liefst allemaal. Een karakter wil iets, maar wordt gedwarsboomd.'

'Een karakter is niet een typetje dat je zomaar van de straat plukt. Het werkt niet zo dat ik mijn sexy buurmeisje zie zonnen en dan bedenk: bingo, ik ga een soort 'Lolita' schrijven. Nee, je gaat iets vertellen waarmee je de grenzen van de lezer, maar tegelijk ook die van jezelf verkent. Moord, brand, seks. Morele dilemma's. Taboes, het liefst. Wat is trouw eigenlijk? Gedachten die schuren. Die vraag stelt de kunstenaar: waar ligt de rek in onze samenleving, waar in mensen zelf?'

'Schrijven is denken en je indenken in een ander. Een goede schrijver veroordeelt een personage nooit. Je wilt weten: wat zit erachter? De logica proberen te volgen, ook als die er niet lijkt te zijn. Niet bang zijn voor taboes, altijd proberen het motief te zien. Doorgronden, niet meteen oordelen. Zoals sommige computerhackers veiligheids-systemen van bedrijven aanvallen om ze op betrouwbaarheid te testen, zo testen kunstenaars de rek van bepaalde wetten en taboes in onze samenleving, ze bikken vastgeroeste zaken los, laten je ingesleten patronen met andere ogen bekijken.'

- Wanda Reisel

Bron

www.trouw.nl/tr/nl/4468/Schrijf/article/detail/3480874/2013/07/24/Personages-doen-wat-wij-alleen-maar-durven-denken.dhtml