#589 Verkeerde keuze
#589 Verkeerde keuze.
Hij ziet er indrukwekkend uit. Zijn helm weerspiegelt de zon. Zijn kostuum ziet er piekfijn uit met het logo van de zwaardbroeders en zijn eigen kleuren. Maar als hij dichterbij komt, ziet Jard een inwit gezicht met holle ogen en het zweet staat op zijn voorhoofd. Hij lijkt niet veel ouder dan hijzelf, ergens achter in de twintig.
‘Ik ben Holgert von Bremen, ridder in de orde van de zwaardbroeders, en als zodanig gerechtigd om dit gesprek te voeren,’ zegt hij plechtig.
Hola, denkt Jard, beginnen we zo? Hij stelt zichzelf voor als vertegenwoordiger van de prinsessen, die achter hem staan.
‘Het is onze heilige plicht om de volkeren te kerstenen,’ declameert Holgert. ‘Daarom heeft de paus een bevel uitgegeven aan bisschop Albert om de boodschap van inkeer en belijdenis te brengen aan de mensen die nu nog in duisternis leven. En daarom is het nu jullie plicht om ons de vrije doorgang te verlenen. Zodat wij kunnen blijven doen wat ons opgedragen is.’
‘Ik waardeer je plichtsgetrouwe instelling,’ complimenteert Jard de ridder, die staat te huiveren in de Estlandse herfstwind. ‘Maar weet je zeker dat ze jou alles verteld hebben over de redenen van jullie komst?’
‘Uiteraard.’
‘Maar waarom dan twintig ridders en geen monniken?’
‘Bij tegenstand is het soms nodig om de gestrengheid toe te passen, zoals ook onze lieve Heer deed.’
Jard gelooft zijn oren niet. Worden de jonge ridders echt zo gehersenspoeld?
‘En als ik jullie doorlaat,’ vraagt hij, ‘wat staat daar dan tegenover?’
‘Ik zal een goed woordje doen tegenover de bisschop. Misschien vergeeft hij jullie je zonden.’
Jard kijkt Holgert verbijsterd aan. ‘En dat geloof jij? Nadat wij achttien van je collega’s vroegtijdig naar jullie hemel hebben gestuurd? Dat de bisschop zegt van: geeft niet, hoor. Jullie hebben tenminste Holgert laten leven dus het is allemaal prima? Jullie kruistocht is niets anders dan een ordinaire strooptocht onder een christelijk sausje. Je begrijpt dat wij dat niet zomaar toelaten.’
De ridder verbleekt onder deze beschuldiging. ‘Dit is een ongehoorde aanklacht tegen zijne heiligheid. Alleen daarom al verdienen jullie de straf van de ketters! Vergeet niet, de bisschop laat zich echt niet tegenhouden door een stel boerenpummels.’
‘Het is goed met je, Holgert. Je kunt kiezen: of je geeft je over of je blijft in onze omsingeling.’
De ridder staat op, slaat zijn rood-wit geblokte mantel om zich heen, draait zich zonder te groeten om en schrijdt door het hoge gras terug naar zijn kampement.
Zou hij het weten? vraagt Jard zich af. Dat zijn dagen geteld zijn?
Mooie details, sterk…
Lid sinds
9 maanden 3 wekenRol
Mooie details, sterk conflict tussen de twee personages. Goed ook die machtsverhouding die scherp wordt. Qua dialoog klinkt het soms wat modern voor een historisch stuk; in het dialoog mag sowieso wat meer heen en weer gepraat worden.
De slotzin is sterk, maar het zou iets subtieler mogen. Dan kan de lezer nog wat zelf invullen. Maar over het algemeen heel knap gedaan!
Hoi Rik, Goeie keuze voor…
Lid sinds
1 jaar 4 maandenRol
Hoi Rik,
Goeie keuze voor de historische setting. Wat de dialoog betreft is het inderdaad een mengeling tussen ouderwets en modern, dat is af en toe even schakelen en de zinnen zijn zeker in het begin best lang. Verder graag gelezen, goed gedaan!
Ha Rik, Mooi hoe de zon…
Lid sinds
14 jaar 10 maandenRol
Ha Rik,
Mooi hoe de zon in de helm weerspiegelt wordt. Dat schept meteen een bepaalde sfeer. Het plechtige van Holgert von Bremen zou je ook door bijvoorbeeld een handeling kunnen weergeven. Een knikje zoiets. Zo komt het tot leven zonder het te benoemen. De zin over de prinsessen bracht me even in verwarring, staan ze fysiek achter hem? Grappig detail: nadat we achttien van je collega's vroegtijdig naar jullie hemel hebben gestuurd.
Ik weet niet zeker of Jard Holgert met jij zou aanspreken in die tijd, ook al zijn ze even oud.
Hallo Rik Waarschijnlijk…
Lid sinds
10 maanden 3 wekenRol
Hallo Rik
Waarschijnlijk ligt het aan mij, maar ik snap de toedracht van het verhaal niet helemaal.
Staan ze voor een burcht of een stadspoort? Wat moet Jard verdedigen?
Ik kreeg net als Emmy het beeld dat er letterlijk prinsessen achter Jard staan.
En ik dacht dat Jard aan de verdedigende kant stond. Later blijkt dat hij de ridders omsingeld heeft. En de ridder loopt weer met gemak weg uit de omsingeling.
Bij het modern taalgebruik heb ik gemengde gevoelens. Zinnen als Hola, denkt Jard, beginnen we zo? en Het is goed met je, Holgert hebben iets komisch door hun moderne stijl, maar tijdloze woorden. De zin met "collega's" vind ik dan weer minder door dit eigentijds begrip. Met bijvoorbeeld "mannen" had ie voor mijn gevoel wel weer gepast.
Ondanks mijn verwarring toch graag gelezen.
Bedankt voor de reacties. …
Lid sinds
4 maanden 2 wekenRol
Bedankt voor de reacties.
Dit is een scene uit de historische roman, die ik de afgelopen tijd geschreven heb. En dan begrijp ik dat de context een beetje mist: 400 woorden is opeens heel weinig. Voor wie het interesseert: ze staan op een weiland in the middle of nowhere, waar Jard en de zijnen de twee overgebleven ridders al een week omsingeld houden. En de prinsessen staan echt letterlijk achter Jard. Maar ja, direct onderhandelen met een vrouw: dat is voor de ridders ondenkbaar.
Zelf vind ik 'modern' taalgebruik wel bruikbaar, ook voor historische romans. Wij hebben dan wel de indruk dat die lui archaisch spraken; voor hen was dat de normaalste zaak van de wereld. En ook: de taal, die wij terugvinden in geschriften, zal ook niet de spreektaal zijn. Ik vind het dan minder afstandelijk worden als je gewone taal gebruikt.