Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#583 - Verhuizen Het afgelopen jaar

9 november 2025 - 10:14

 

het afgelopen jaar :

het maakt mij blij dat
mijn hart is blijven kloppen
365 dagen zonder te stoppen

het bruist en ruist als
een zware storm op zee
het klinkt als een cliché

dozen uitgepakt het afgelopen jaar
is weer een nieuwe start
niet een ietsepietsie raar

brood is overal verkrijgbaar
meestal voelt het goed
sommige momenten zwaar


ik loop op nieuwe paden
met geopende deuren
onthoud de oude dromen
vertrouwen in waar ik ook ga

sommige moet ik verder onderzoeken
geeft het nog steeds een goed gevoel
of ga ik andere wegen bezoeken

bij onrust gaat fluistermuziek aan  
dan schrijf ik de ruis uit de lucht
of proza met een traan

Magda Haan

 




 

 

Lid sinds

19 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 november 2025 - 16:06

Zelf is mij afgeraden om gedichten te schrijven met rijm omdat ik dan verval in rijmdwang en bovendien een ritme dat niet klopt. Dus ik voel dat niet aan en kan je er geen raad over geven.

Het eindigen van een regel met dat legt de nadruk sterk op het volgend woord mijn hart. Wilde je het benadrukken? Echter rijmen op dat is gewaagd maar ook, ik weet niet, opvallend afgebroken. Wat mij opvalt is dat wat niet uitgesproken is in het gedicht. Het lijkt oppervlakte maar de toon is luchtig terwijl ik er ook wat verdriet in proef, alsof de ik-persoon zich moed inspreekt en haar verlies niet deelt. Pas in de laatste strofe komt het diepere gevoel naar boven in de vorm van onrust. Toch, de regel 'brood is overal verkrijgbaar' is sprekend. Ik kan er als lezer meer kanten mee op. Zowel een ander land als een verzuchting over overleven op alleen maar brood.

Proza met een traan als einde verwijst naar thema's verwerken door te schrijven. Ook valt de eenvoud op en rust in het gedicht.