#583 Bye Bechstein

Na de ontbinding van mijn bedrijf, besluit ik om de kantoorruimte, gelegen op de tweede etage, om te vormen tot een kunstgalerij en concertzaaltje.

Ik bedenk de naam: YAG, die staat voor Young Artists’ Gallery en ga op zoek naar schilderijen en beeldhouwwerken van jonge kunstenaars. Voor de concertjes die ik wil organiseren, zoek ik een vleugelpiano.

Aan de uitbaatster van de pianozaak zeg ik: ‘Ik wil dat de artiesten een degelijk instrument onder handen krijgen.’
Ik heb bijna een moderne vleugel toegezegd, wanneer de uitbaatster mijn aandacht vestigt op een uit 1939 gerestaureerde Bechstein.
‘Luister hier eens naar’, zegt de dame die ook een begenadigd pianiste blijkt te zijn. Ze speelt en ik ben verkocht. Dit wordt het pronkstuk van de YAG.

Ik herinner me de film The pianist, die speelt in 1939 in het door de nazi’s bezette Warschau. De recente Oscarwinnaar  Adrien Brody speelt de rol van pianist Szpilman. Om te overleven moet zijn familie alle bezittingen verkopen, inclusief de Bechstein piano. Even droom ik dat ik net die piano heb gekocht.

Via een raam wordt het loodzware muziekinstrument binnen gehesen en op een podium geplaatst. De artiesten die het later bespelen zijn opgetogen en het publiek dat ernaar luistert heeft alle lof over de bijzondere rijke klank.

Ik ben niet steeds aanwezig in de galerij en op een dag krijg ik telefoon van de paniekerige bovenbuur:
‘Mijn hele woonkamer staat onder water. De leiding van mijn verwarming is gebarsten!’
In zeven haasten spoed ik mij ter plaatse. De ellende is niet om aan te zien. Net boven de Bechstein is een deel van het plafond naar beneden gevallen en het tapijt onder de piano is drijfnat. Mijn droom ligt aan diggelen. Het instrument is onherstelbaar beschadigd en wordt met de grootste moeite van het podium getild.

De verzekering kan wel het geïnvesteerde bedrag vergoeden maar nooit de emotionele waarde. Als de piano door het raam verdwijnt waarlangs hij naar binnen kwam en bengelend aan een kabel tergend langzaam neergelaten wordt om te verdwijnen in de verhuiswagen van de opkoper, pleng ik stiekem een traan.