#583 Bye Bechstein
Na de ontbinding van mijn bedrijf, besluit ik om de kantoorruimte, gelegen op de tweede etage, om te vormen tot een kunstgalerij en concertzaaltje.
Ik bedenk de naam: YAG, die staat voor Young Artists’ Gallery en ga op zoek naar schilderijen en beeldhouwwerken van jonge kunstenaars. Voor de concertjes die ik wil organiseren, zoek ik een vleugelpiano.
Aan de uitbaatster van de pianozaak zeg ik: ‘Ik wil dat de artiesten een degelijk instrument onder handen krijgen.’
Ik heb bijna een moderne vleugel toegezegd, wanneer de uitbaatster mijn aandacht vestigt op een uit 1939 gerestaureerde Bechstein.
‘Luister hier eens naar’, zegt de dame die ook een begenadigd pianiste blijkt te zijn. Ze speelt en ik ben verkocht. Dit wordt het pronkstuk van de YAG.
Ik herinner me de film The pianist, die speelt in 1939 in het door de nazi’s bezette Warschau. De recente Oscarwinnaar Adrien Brody speelt de rol van pianist Szpilman. Om te overleven moet zijn familie alle bezittingen verkopen, inclusief de Bechstein Grand Piano. Even droom ik dat ik net die vleugel heb gekocht.
Via een raam wordt het loodzware muziekinstrument binnen gehesen en op een podium geplaatst. De artiesten die het later bespelen zijn opgetogen en het publiek dat ernaar luistert heeft alle lof over de bijzondere rijke klank.
Ik ben niet steeds aanwezig in de galerij en op een dag krijg ik telefoon van de paniekerige bovenbuur:
‘Mijn hele woonkamer staat onder water. De leiding van mijn verwarming is gebarsten!’
In zeven haasten spoed ik mij ter plaatse. De ellende is niet om aan te zien. Net boven de Bechstein is een deel van het plafond naar beneden gevallen en het tapijt eronder is drijfnat. Mijn droom ligt aan diggelen. Het instrument is onherstelbaar beschadigd en wordt met de grootste moeite van het podium getild.
De verzekering kan wel het geïnvesteerde bedrag vergoeden maar nooit de emotionele waarde. Als mijn Bechstein door het raam verdwijnt waarlangs hij naar binnen kwam en bengelend aan een kabel tergend langzaam neergelaten wordt om te verdwijnen in de verhuiswagen van de opkoper, pleng ik stiekem een traan.
Oh dit snijdt door de ziel…
Lid sinds
14 jaar 9 maandenRol
Oh dit snijdt door de ziel. Het verlies van zo’n instrument is inderdaad niet mals. Graag gelezen!
Mooi pijnlijk verhaal over…
Lid sinds
1 jaar 4 maandenRol
Mooi pijnlijk verhaal over het lot van een prachtige vleugel. Je kunt volgens mij nog wat spelen met het woord piano. Hier bijvoorbeeld "inclusief de Bechstein Grand Piano. Even droom ik dat ik net deze vleugel heb gekocht." En hier kan " Via een raam wordt het loodzware muziekinstrument" kan muziek weggelaten worden. Om woorden te besparen kan dit ingekort worden: "onder de piano is drijfnat" tot eronder. Persoon lijk zou ik in de laatste alinea de piano vervangen door mijn Bechstein.
Dankjewel Job. Behalve voor…
Lid sinds
3 jaar 8 maandenRol
Dankjewel Job. Behalve voor het muziekinstrument heb ik al jouw pertinente suggesties overgenomen.
Ik vind de flow van je…
Lid sinds
10 maandenRol
Ik vind de flow van je verhaal ontzettend fijn! Het uitstapje naar The Pianist is leuk gevonden en geeft ook een inkijkje in de belevingswereld van de hoofdpersoon. Wat ontzettend treurig dat de piano dan sneuvelt bij een lekkage.
Ook heb ik er nieuwe uitdrukkingen/woorden aan overgehouden. "Zeven haasten spoed" en het woord "pleng" waren mij onbekend. Altijd leuk om zo iets nieuws te leren :)
Wat puntjes betreft:
- Van de zin "Ik ben niet steeds aanwezig in de galerij en op een dag krijg ik telefoon van de paniekerige bovenbuur" vind ik het eerste gedeelte (dat ze niet altijd aanwezig is) eigenlijk vanzelfsprekend, dus misschien kan dat weggelaten worden? (Het feit dat ze erover gebeld wordt geeft eigenlijk ook al aan dat ze er niet is.)
- Ik heb het idee dat er vooral in de eerste alinea's soms wat extra komma's staan, maar misschien is dat ook een kwestie van gevoel.
Graag gelezen!
Bedankt Perzikhoofd om te…
Lid sinds
3 jaar 8 maandenRol
Bedankt Perzikhoofd om te reageren. De HP is hier geen 'ze' maar dat heeft verder geen belang. Zelf vind ik het niet vanzelfsprekend dat ze/hij niet continu in de galerij aanwezig is, dus daar volg ik jouw redenering niet. Daarnaast is het al een hele tijd geleden dat wij nog iets hoorden van forumlid Fief, onze kommaspecialiste, wiens oordeel hier erg van pas zou komen.
Ah excuus! Ik had om de één…
Lid sinds
10 maandenRol
Ah excuus! Ik had om de één of andere reden aangenomen dat het een 'ze' was.
Ik ben ook erg benieuwd. Misschien kunnen we Fief oproepen door drie keer de naam te zeggen :)