#583 Op weg naar Schiphol

Fantastisch als je een song op een verhaal plaatst. En je blijft in karakter. Hoewel scherp geschreven, denk ik dat het nog meer vaart kan hebben (vraag me niet hoe). Soms iets te 'gemakkelijk' (de bak in draaien, niet bang daarvan zijn, de nachtmerrie) maar het werkt wel!

GG!

Dank voor je reactie Tony.
Maar dit gaat ook over herkenning en reflectie van mijn alter ego.
Dat moet - naar mijn idee - net een beetje verstild zijn.
Jouw stijl is meer van vaart,
Ik stel mijn alter ego centraal en dan kan snelheid wisselen, omdat hij worstelt.
In dit geval is er sprake van herkenning. Dat vraagt om een zekere mate van traagheid.
En die herkenning kan ook voortkomen uit het gemeenschappelijke. Voor Bruno een droom die hem niet loslaat, voor mijn alter ego de nachtmerrie.

Tuurlijk Angus, ik geef maar reactie op wat ik initieel voel, dat haalt niks naar beneden, meer nog, illustreert nog beter dat jij de creator bent. En dat werkt! Traagheid kan ook!

Ha Angus,

Ïk vind het een keigoed verhaal. De eerste zinnen zijn al heel sterk en dan worden er telkens een paar puzzelstukjes gegeven die het verhaal langzaam duidelijkheid en context geven. Ik beeld me een Caddilac in en de jaren '60, maar dat komt door Frank Sinatra denk ik. De kiss and ride verraad het heden.

No sweat, Tony.
Je reacties ervaar ik net als je verhalen. Strak en oprecht. Met gevoel. Veel gevoel. In je eigen stijl.
Mijn reactie is ook geen verdediging, maar een (poging tot) uitleg.

Dank voor je reactie jascha.
Ik begon vandaag te schrijven in de trein.
Thuis dacht ik: Het moet toch anders, tijdloos.
Maar het speelt in het heden inderdaad, waarin ik Bruno en mijn alter ego terugbreng in de tijd en melancholie.
Vandaar Sintra.

Ik vind het dialoog ontzettend fijn lezen. Het leest vlot en op de juiste momenten wordt het afgewisseld met details die er context aan geven. 

Je hebt het over het alter ego Angus. Is er dan ook een doorlopend verhaal waar dit binnen valt? (en zouden we dan meer kunnen weten over Bruno en zijn (ex?) vrouw?)

Ik vraag me af wat hetgeen is waarvoor Bruno de bak in zou draaien als hij zou blijven. Het is spannend om het in het midden te laten maar ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig genoeg om er nét iets meer over te willen weten.

Dag perzikhoofd,

Dank voor je reactie. Ik probeer zoveel mogelijk dialoog gedreven en sober te schrijven. Leuk om te lezen als dat bij iemand in de maak valt.
Er is geen doorlopend verhaal. Ik heb alleen een concept/karakter van mijn alter ego in mijn achterhoofd. Waar mogelijk voer ik hem bij de schrijfopdrachten op. Daardoor krijgt hij steeds meer vorm (hoop ik).
Zo is intussen duidelijk dat hij huurmoorden pleegt, maar ook andere opdrachten vervult, geboren en getogen is in de Oostelijke Mijnstreek, zijn vader bij een mijnramp om het leven is gekomen toen hij klein was, zijn moeder aan de heroïne is geraakt en daaraan overleden, hij is opgevoed door pleegouders die hem niet al te best behandelden (die overleden bij een auto ongeluk ('iets' met de remmen :-) ) en hij van dieren houdt. 
En Bruno? Ach, in dat milieu kunnen er veel oorzaken zijn dat je de bak indraait. Ik hou het erop dat er iemand heeft gepraat. Over Nicolle weet ik alleen dat ze 'gewoon' op een dag uit Bruno's leven verdween.  

Ah, interessant! Het lijkt me een goede manier om een personage meer diepgang te geven, of de gelaagdheid te onderzoeken :)